Φανταστείτε πως στη χειρότερη χρονιά της ύφεσης, η αμερικανική κυβέρνηση να αποφάσιζε να μειώσει δραστικά τον προϋπολογισμό της, κόβοντας τις δημόσιες δαπάνες, και αυξάνοντας τους φόρους.
Φανταστείτε ότι το αποτέλεσμα αυτής της κίνησης θα ήταν να γονατίσει η... οικονομία και να αυξηθεί η ανεργία.
Και φανταστείτε ότι στη συνέχεια, ο πρόεδρος αποφάσιζε ακόμη περισσότερες περικοπές και αυξήσεις φόρων.
Πως λέτε να αντιδρούσε ο αμερικανικός λαός;
Μάλλον, όπως ακριβώς βλέπουμε να αντιδρά και ο ελληνικός λαός. Με διαδηλώσεις και εξεγέρσεις. Διότι αυτό ακριβώς έκανε η ελληνική κυβέρνηση.
Βέβαια, η αμερικανική κυβέρνηση δεν θα τολμούσε ποτέ, να κάνει κάτι τέτοιο.
Αυτό που εξοργίζει περισσότερο τους Έλληνες είναι ότι η συλλογική τους τιμωρία γίνεται από ξένους, από την Κομισιόν, την ΕΚΤ, και το ΔΝΤ. Αυτό είναι το πρόβλημα με τα υπερεθνικά, ακροδεξιά, και άνευ λογοδοσίας διεθνή όργανα.
Η Ελλάδα δεν θα υπέφερε σήμερα όλα όσα υποφέρει, αν δεν ήταν μέλος μιας νομισματικής ένωσης.
Αν οι δικοί της πολιτικοί αποφάσιζαν ηλιθίως, να κόψουν τις δαπάνες και να αυξήσουν τους φόρους εν μέσω ύφεσης, τότε θα τους αντικαθιστούσαν αμέσως.
Και στη συνέχεια, η νέα κυβέρνηση που θα προέκυπτε, θα έκανε αυτό που έκαναν όλες οι κυβερνήσεις του κόσμου στη διάρκεια της ύφεσης του 2009: Το ακριβώς αντίθετο δηλαδή. Θα εφάρμοζαν οικονομικά κίνητρα, και αυτό που οι οικονομολόγοι ονομάζουν counter-cyclical πολιτικές.
Αν χρειάζονταν μια αναδιαπραγμάτευση του δημοσίου χρέους, τότε αυτό θα έκαναν.
Κάτι ανάλογο θα γίνει ούτως ή άλλως, απλά οι Ευρωπαίοι υποβάλλουν την Ελλάδα σε αχρείαστες ταλαιπωρίες και βάσανα. Και εκμεταλλεύονται τη διαμορφωθείσα κατάσταση ώστε να ιδιωτικοποιηθεί η δημόσια περιουσία, και να πουληθεί κοψοχρονιά. Παράλληλα, βρίσκουν ευκαιρία να αναδιαρθρώσουν το κράτος και την οικονομία της Ελλάδας, έτσι ώστε να είναι στα δικά τους μέτρα.
Η Ελλάδα έχει πιο πολλά διαπραγματευτικά ατού από όσα έχει χρησιμοποιήσει μέχρι τώρα, κι αυτό αποδείχθηκε αυτή την εβδομάδα. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως το 80% του λαού δεν θέλει περαιτέρω παραχωρήσεις στις ευρωπαϊκές αρχές.
Τι συνέβη; Το ΔΝΤ κάνει το δύσκολο, αλλά ότι και να γίνει θα δώσει τα λεφτά της δόσης, την ίδια ώρα που οι Ευρωπαίοι (που το ελέγχουν σε θέματα Ελλάδας) θα διαφωνούν για το πόσο ακόμη θα πρέπει να αναβάλλεται η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
Το ενδεχόμενο μια άτακτης αναδιάρθρωσης, που θα γίνει αν το ΔΝΤ δεν δώσει τα λεφτά, είναι κάτι πολύ τρομακτικό για την Ευρώπη. Για αυτό και δημοσιεύονται τόσα άρθρα που μιλάνε για μια νέα περίπτωση Lehman Brothers. Κάτι που οι αρχές δεν θέλουν να ξανασυμβεί, για το αστείο ποσό των $17 δισ της δόσης.
Η τελευταία εβδομάδα λοιπόν, ήταν ένα παιχνίδι νεύρων. Και οι ευρωπαϊκές αρχές έχασαν το παιχνίδι, επειδή όσο και να ήθελε η ελληνική κυβέρνηση, δεν μπόρεσε να πετύχει την απαραίτητη συναίνεση.
Μια δημοκρατικά λογοδοτούσα ελληνική κυβέρνηση θα τηρούσε μια πολύ σκληρότερη στάση απέναντι στην Ευρώπη. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να ξεκινήσει με ένα τελεσίγραφο για τις πληρωμές τόκων, που σήμερα αντιστοιχούν στο 6.6% του ΑΕΠ. Αν και ήδη τεράστιο, αυτό το επιτόκιο θα αυξηθεί από το ΔΝΤ στο 8.6% το 2014. Για να καταλάβουμε τα μεγέθη, η Αμερική, παρά τα χίλια μύρια προβλήματα με το χρέος της, σήμερα πληρώνει μόλις το 1.4% του ΑΕΠ της σε τόκους χρεών.
Μια τέτοια κίνηση θα απελευθέρωνε χρήματα για ένα πρόγραμμα κινήτρων, ενώ παράλληλα θα μπορούσαν οι Έλληνες να διαπραγματευτούν μια μείωση του συνολικού χρέους.
Βέβαια, οι Ευρωπαίοι, που λειτουργούν προς όφελος των τραπεζών τους, θα εξοργίζονταν. Αυτό όμως θα ήταν μια καλή διαπραγματευτική θέση για τους Έλληνες.
Στη τελευταία αξιολόγηση του ΔΝΤ σχετικά με το ελληνικό μνημόνιο, εκτιμάται ότι το ευρώ είναι υπερτιμημένο κατά 20-34% για την ελληνική οικονομία.
Αυτό κάνει την όποια ανάκαμψη μέσω «εσωτερικής υποτίμησης» (υψηλή ανεργία+χαμηλά ημερομίσθια=διεθνής ανταγωνιστικότητα) ακόμη πιο απίθανη. Όμως το πιο μεγάλο πρόβλημα είναι ότι η ελληνική νομισματική πολιτική οδεύει λάθος. Και βέβαια η Ελλάδα δεν έχει κανέναν έλεγχο, αφού όλα ορίζονται από την ΕΚΤ.
Οι Ευρωπαίοι έχουν πολύ περισσότερα χρήματα, απ΄όσα χρειάζεται για να δημιουργηθεί ένα πρόγραμμα ανάκαμψης στην Ελλάδα και για να σωθούν οι τράπεζές τους, αν δεν θέλουν να τις δουν με απώλειες.
Δεν υπάρχει καμία μα καμία δικαιολογία για αυτήν την τιμωρία του ελληνικού λαού.
S.A.-The Guardian
ΠΗΓΗ: e-parembasis
