Βρε τον «ανθέλληνα» τον Γιουνκέρ.
Τον πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου και πρόεδρο της ευρωζώνης (γιούρογκρουπ, όπως λένε επί το... ελληνικότερον οι πολιτικοί και τα ΜΜΕ), ο οποίος βγήκε τις προάλλες και μας είπε κατάμουτρα, ότι θα περιοριστεί η εθνική μας...
κυριαρχία.
Και σηκώθηκε αχός βαρύς στα κομματικά και δημοσιογραφικά γραφεία των Αθηνών.
«Δήλωση-βόμβα», «προκλητική παρέμβαση».
Η Ν.Δ. του Σαμαρά, που δεν ξέρει τίποτα για το φόνο του 2008 και του 2009, υπενθύμισε ότι στην Ελλάδα «υπάρχει κυβέρνηση και αντιπολίτευση και ισχυρή κοινοβουλευτική δημοκρατία».
Βρε τον άχρηστο τον κουτόφραγκο, που δεν ξέρει στοιχειώδη πράγματα και λέει ό,τι του κατέβει!
Για το ΚΚΕ δεν τίθεται θέμα. Αφού για όλα φταίει «η ΕΟΚ των μονοπωλίων» (όπως έφταιγε κάποτε και στο σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ, απομεινάρια του οποίου προπηλακίζουν σήμερα τους βουλευτές του, ομού μετά συντρόφων του ΣΥΡΙΖΑ), ο δρόμος είναι ένας. Κι ας λέει η Παπαρήγα «α, πα, πα, εμείς δεν λέμε να φύγουμε από το ευρώ».
Δεν είναι ένας ο δρόμος για τον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα, αφού οι μεν πάνε από 'δώ (με το ευρώ), οι δε από 'κεί (έξω) και κάποιοι ενδιάμεσοι μέσα κι έξω. Μεγάλο μπέρδεμα. Και δίλημμα. Κι αυτός ο σύντροφος Ούγκο Τσάβες που θα έστελνε φτηνό πετρέλαιο για τους δήμους μας - έτσι έλεγε ο Αλέξης πριν από τέσσερα χρόνια - εξαφανίστηκε. Εκτός αν το έστειλε, αλλά χάθηκε κάπου μεσοπέλαγα...
Αλήθεια, τι είπε ο «ανθέλληνας» Γιουνκέρ; Μήπως είπε κάτι, που δεν ήξεραν οι πολιτικοί και πνευματικοί μας ταγοί; Μήπως δεν το ήξεραν οι πολίτες, τουλάχιστον όσοι ενδιαφέρονταν στοιχειωδώς να γνωρίζουν την κατάσταση της χώρας τους; Εκτός αν όλοι ήταν τόσο στόκοι που δεν καταλάβαιναν ότι, συσσωρεύοντας διαρκώς ελλείμματα και χρέη, θα ερχόταν η στιγμή που οι κουτόφραγκοι θα τους έλεγαν «στοπ».
Δεν το κατάλαβε, για παράδειγμα, ο Καραμανλής το 2007, το 2008, άντε το 2009 κι ας του το έλεγαν ο Αλογοσκούφης (κι εκείνος του απαντούσε «άσ' το γι' αργότερα»), ο αρχιτραπεζίτης Προβόπουλος, ο Ευρωπαίος ομοϊδεάτης του Μπαρόζο (μαλακά αυτός, γιατί είχε ανάγκη την ψήφο του για να επανεκλεγεί πρόεδρος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή);
Το κατάλαβε πολύ καλά και γι' αυτό την κοπάνησε εγκαίρως (για τον ίδιο, αργά για τη χώρα).
Μήπως δεν τα ήξερε ο Σαμαράς, επειδή ήταν υπουργός Πολιτισμού και βασιζόταν σ' αυτά που έλεγαν επίσημα οι υπουργοί Οικονομικών; Τότε τι σόι σπουδαίος οικονομολόγος είναι; Δεν διάβαζε εκθέσεις, δεν έβλεπε τους αριθμούς; Είπε ποτέ καμιά προειδοποιητική κουβέντα; Πώς εξανίσταται σήμερα που οι κουτόφραγκοι έρχονται και λένε «ώς εδώ»;
Μήπως δεν ήξερε ο Γιώργος Παπανδρέου και οι υπουργοί του, όταν ξεσάλωναν ως αντιπολίτευση πλειοδοτώντας σε σοσιαλιστική ρητορεία, αντί να κρατάνε το στόμα τους κλειστό και να σχεδιάζουν τα πρώτα μέτρα έκτακτης ανάγκης; Μήπως δεν κατάλαβαν όταν ανέλαβαν και είδαν τους πρώτους αριθμούς και, αντί να χτυπήσουν το συναγερμό, άφηναν τους μήνες να περνάνε, κάνοντας πειράματα τύπου open gov, που τους οδήγησαν να διορίσουν διοικητή του ΙΚΑ δέκα μήνες μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης;
Δεν ήξεραν, δεν διάβαζαν το βιβλίο του Μίμη Ανδρουλάκη «Ε, πρόεδρε», που περιέγραφε με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες πολλά απ' όσα συνέβησαν μερικούς μήνες αργότερα;
Επί δεκαετίες «πατάσσουν» τη φοροδιαφυγή κι αυτή θεριεύει. «Χτυπούν» την κρατική σπατάλη κι αυτή είναι εκεί. Συντηρούν άχρηστους οργανισμούς και τώρα - στην τούρλα του Σαββάτου - θα κάνουν κινήσεις πανικού και θα την πληρώσουν και άνθρωποι που δεν φταίνε.
Κι έσταξε η ουρά του γαϊδάρου, που θα 'ρθουν ξένοι εμπειρογνώμονες να μας πουν τι να κάνουμε και πώς; Δεν αποκλείεται, δε, μεταξύ όσων αισθάνονται... εθνικώς μειωμένοι, να είναι και κάποιοι φοροφυγάδες, που φωνάζουν (στις τηλεοράσεις, στις πλατείες και αλλού) «δεν πληρώνουμε». Αλλά γιατί να αισθάνεται το ίδιο ο πολίτης που πληρώνει κανονικά τους φόρους του, τακτικούς και έκτακτους, και βλέπει ότι ο διπλανός του, με τα ίδια ή και μεγαλύτερα εισοδήματα, δηλώνει ότι βρίσκεται στα όρια της φτώχειας;
Προσωπικά θα αισθανθώ... εθνική ανάταση αν βρεθούν ξένοι «ανθέλληνες» ειδικοί, να επιβάλουν στους δικούς μας άχρηστους ή διεφθαρμένους πώς θα «τσιμπήσουν» τον «Καγενάκια» ή τον «κοτεράκια», που δηλώνει - αν δηλώνει κιόλας - εισόδημα στα όρια του αφορολόγητου, άντε και λίγο παραπάνω.
Αυτού του είδους η εθνική μαγκιά δεν είναι εθνική κυριαρχία. Συνιστά μέγιστο εθνικό έγκλημα, για το οποίο σήμερα υποφέρουν και άνθρωποι που δεν φταίνε.
Για να μπορείς, λοιπόν, να πεις στον Γιουνκέρ και στη Μέρκελ «μην παρεμβαίνεις στα εσωτερικά μου», πρέπει εσύ να μπορείς να κάνεις καλό κουμάντο.
Εχεις δικαίωμα να μην κάνεις, να τα κάνεις μπάχαλο, αλλά τότε δεν δικαιούσαι να πηγαίνεις σ' αυτούς με το χέρι απλωμένο. Και τα δυο μαζί δεν γίνονται.
Οι όψιμες κραυγές για απώλεια της εθνικής κυριαρχίας είναι υποκριτικές.
Προηγήθηκε η απώλεια της αξιοπρέπειας και αυτής η απώλεια της αυτογνωσίας.
Η οχύρωση πίσω από στερεότυπα, είναι η πονηρή μέθοδος των ανίκανων, των κλεφτών και όσων δεν θέλουν ν' αλλάξει τίποτα.
Αν το πετύχουν, για άλλη μία φορά, αλίμονο σε όλους τους άλλους.
ΠΗΓΗ; enet.gr
