Τις προϋποθέσεις για την υπογραφή ατομικών ή επιχειρησιακών συμβάσεων αποσαφηνίζει το υπουργείο Εργασίας. Το ζήτημα των συμβάσεων αποτελεί σημείο τριβής μεταξύ του υπουργείου και της τρόικας, η οποία πιέζει ασφυκτικά προς την κατεύθυνση της μείωσης του μισθολογικού κόστους...
στον ιδιωτικό τομέα. Στην ανακοίνωσή του το υπουργείο Απασχόλησης τονίζει ότι:
Εφόσον ισχύει ΣΣΕ, οι ατομικές συμβάσεις μπορούν να περιλαμβάνουν νόμιμα μόνο ευνοϊκότερες ρυθμίσεις σε σχέση με τη ΣΣΕ που αφορά την εργασιακή σχέση.
Δυσμενέστεροι για τους εργαζομένους όροι ατομικών συμβάσεων (π.χ. αποδοχές χαμηλότερες από την εφαρμοζόμενη συλλογική σύμβαση) είναι άκυροι και ο εργαζόμενος, ακόμα και αν συμφώνησε με αυτούς υπογράφοντάς την, μπορεί να διεκδικήσει δικαστικά τις διαφορές.
Ο εργοδότης έχει τον κίνδυνο διοικητικών και ποινικών κυρώσεων για μη νόμιμη καταβολή δεδουλευμένων. Δυνατότητα για νόμιμη συμφωνία καταβολής χαμηλότερων αποδοχών από αυτές της εφαρμοζόμενης κλαδικής σύμβασης υπάρχει μόνο με την κατάρτιση ειδικής επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης εργασίας.
Αν έχει λήξει η κλαδική συλλογική σύμβαση και έχει παρέλθει η μετενέργεια των έξι μηνών, τότε η ρύθμιση γίνεται με ατομική σύμβαση.
Η μόνη περίπτωση επίδρασης προκαλείται όταν η επιχείρηση δεν ανήκει στην εργοδοτική οργάνωση που αφορά η επέκταση, οπότε θα υπαχθεί στη ΣΣΕ ένεκα της επέκτασης. Τότε οι ατομικές συμβάσεις που υπογράφτηκαν πριν από την επέκταση επηρεάζονται από αυτήν. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι αποδοχές της ατομικής που είναι κατώτερες από αυτές της ΣΣΕ που επεκτάθηκε πρέπει να αναπροσαρμοστούν.
Μετά τη γνωμοδότηση του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας (ΑΣΕ), ο υπουργός Εργασίας ασκεί τη διακριτική ευχέρεια να αποφασίσει αν θα κηρύξει τη ΣΣΕ ως υποχρεωτική. Οταν μία ΣΣΕ κηρύσσεται υποχρεωτική, οι όροι της δεσμεύουν τους εργοδότες και τους εργαζομένους που δεν είναι μέλη των άμεσα δεσμευόμενων οργανώσεων αλλά, σύμφωνα με τα καταστατικά των οργανώσεων, θα μπορούσαν να είναι. Η επέκταση ισχύει από την ημέρα που υποβλήθηκε η σχετική αίτηση.
Το Έθνος
