Μειώσεις µισθών έως και 26% στον ιδιωτικό τοµέα, καθώς και µείωση στο 50% των αποζηµιώσεων έπειτα από απόλυση, έρχονται µετά την ψήφιση του νόµου για τα Εργασιακά.
Σας παρουσιάζουμε σήµερα τις δέκα σηµαντικότερες αλλαγές που έρχονται µε τον νέο νόµο, οι οποίες ανατρέπουν το εργασιακό τοπίο στον ιδιωτικό τοµέα.
Οι αλλαγές αυτές είναι οι εξής:
1. Καθιερώνονται οι ειδικές επιχειρησιακές συµβάσεις, που θα υπερισχύουν έναντι των κλαδικών και των οµοιοεπαγγελµατικών. Οι επιχειρησιακές συµβάσεις µπορούν να αλλάξουν όλους τους όρους εργασίας και αµοιβής, µε γνώµονα την ανάγκη προσαρµογής των επιχειρήσεων στις συνθήκες της αγοράς και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας.
Σε ό,τι αφορά τις αποδοχές, θα έχουν ως «πάτωµα» τα ελάχιστα όρια µισθών και ηµεροµισθίων που προβλέπει η εκάστοτε Εθνική Γενική Συλλογική Σύµβαση Εργασίας (σήµερα είναι 740 ευρώ). Καταργήθηκε ο γενικός χρονικός περιορισµός ισχύος των επιχειρησιακών συµβάσεων, που είχε ορισθεί σε έναν συν έναν χρόνο το πολύ. Πλέον θα ισχύουν για όσο διάστηµα προβλέπει η ίδια η σύµβαση. Πάντως εφεξής ο Οργανισµός Μεσολάβησης και ∆ιαιτησίας (ΟΜΜΕ∆) θα µπορεί να εκδίδει αποφάσεις (σε περίπτωση διαφωνίας σωµατείου και εργοδότη) µόνο για τους µισθούς. Ετσι, εφόσον οι διαπραγµατεύσεις για τους όρους εργασίας (ωράρια, παροχές, κανονισµούς εργασίας, βάρδιες κ.ά.) ναυαγήσουν, τον τελικό λόγο θα έχει ο εργοδότης και οι όροι θα επιβάλλονται µονοµερώς σε ατοµικό επίπεδο.
2. Ο εργαζόµενος σε καµία περίπτωση δεν µπορεί να αρνηθεί την εφαρµογή µιας ειδικής επιχειρησιακής σύµβασης, εφόσον έχει υπογραφεί ανάµεσα στον εργοδότη και τους εκπροσώπους των εργαζοµένων. Αν,µάλιστα, απολυθεί όσο διαρκεί η επιχειρησιακή σύµβαση, ο εργοδότης θα του καταβάλει την αποζηµίωση µε βάση τον νέο, µειωµένο µισθό.
3. Ειδικές επιχειρησιακές συµβάσεις εργασίας µπορεί να υπογράψει κάθε εργοδότης που απασχολεί λιγότερους από 50 εργαζοµένους µε το επιχειρησιακό σωµατείο και αν δεν υπάρχει, µε το αντίστοιχο κλαδικό ή την αντίστοιχη Οµοσπονδία.
4. Η ειδική επιχειρησιακή σύµβαση θα κατατίθεται µαζί µε µια «αιτιολογική έκθεση» στο Συµβούλιο Κοινωνικού Ελέγχου της Επιθεώρησης Εργασίας, το οποίο απλώς θα γνωµοδοτεί για τη σκοπιµότητα.
5. Στις επιχειρήσεις κάτω των 20εργαζοµένων, όπου δεν µπορεί να συσταθεί σωµατείο, δεν θα υπογράφονται ειδικές επιχειρησιακές συµβάσεις. Οι όροι αµοιβής και εργασίας θα είναι υποχρεωτικά αυτοί που προβλέπουν η κλαδική ή η οµοιοεπαγγελµατική σύµβαση, αφού και µε το νέο καθεστώς ο εκάστοτε υπουργός διατηρεί το δικαίωµα να επεκτείνει και να κηρύξει γενικά υποχρεωτική για όλους τουςεργαζοµένους του κλάδου ή ενόςεπαγγέλµατος µια συλλογική σύµβαση εργασίας, η οποία έχει υπογραφεί και δεσµεύει το 51% των εργαζοµένων του κλάδου ή του επαγγέλµατος. Αν δεν υπάρχει κλαδική σύµβαση, θα ισχύουν ατοµικές συµβάσεις µε τους όρους της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύµβασης Εργασίας.
6. Αν δεν υπογραφεί επιχειρησιακή σύµβαση, θα ισχύει η κλαδική εφόσον τα συνδικάτα έχουν φροντίσει να την υπογράψουν και οι αντιπροσωπευτικές οργανώσεις έχουν ζητήσει από το υπουργείο Εργασίας καιΚοινωνικής Ασφάλισης να την κηρύξει ως γενικά υποχρεωτική και για τα µη µέλη τους (διατηρείται η επέκταση).
7. Σχετικά µε τις αποζηµιώσεις, σε περίπτωση απόλυσης προβλέπεται η µη πληρωµή αποζηµίωσης στον νέο που θα απασχολείται «δοκιµαστικά» για έναν χρόνο σε µια επιχείρηση (η δοκιµαστική περίοδος από 2 έως 6 µήνες που ήταν, επεκτείνεται τώρα στον έναν χρόνο). Προβλέπει, ακόµη, την καταβολή ενός µισθού (αντί των 2) σε περίπτωση απόλυσης, µε προειδοποίηση, υπαλλήλου που εργάζεται από 1 έως 2 χρόνια στον ίδιο εργοδότη.
8. Σχετικά µε την προσαύξηση ωροµισθίου για τις υπερωρίες που θα κάνει ο µερικώς απασχολούµενος, µε απόφαση του εργοδότη καταργείται η προσαύξηση 10% του ωροµισθίου που είχε ψηφιστεί πριν από µερικούς µήνες. Ο µερικώς απασχολούµενος, εφόσον του ζητηθεί να εργαστεί επιπλέον ώρες, θα αµείβεται όπως και οι υπόλοιποι εργαζόµενοι.
9. Για τους ενοικιαζόµενους εργαζοµένους το νοµοσχέδιο επανακαθορίζει τη διάρκεια της απασχόλησης των εργαζοµένων σε έµµεσο εργοδότη (µε τυχόν παρατάσεις) στους 36 µήνες, από 18 που είναι σήµερα. Μετά την πάροδο των 36 µηνών ο εργαζόµενος θεωρείται ότι έχει σύµβαση εργασίας αορίστου χρόνου µε τον έµµεσο εργοδότη.
10. Αυξάνεται από τους 6 στους 9 µήνες το διάστηµα που µπορεί ο εργοδότης να επιβάλει σύστηµα εκ περιτροπής εργασίας.
ΠΗΓΗ: τα νεα on-line
