Στην ερώτηση του, ο Νικολόπουλος σημείωνε: «Τον Οκτώβριο του 2010 το Υπουργείο Περιβάλλοντος ξεκίνησε μαζί με τις διαδικασίες την επέκταση του αγωγού στην Πελοπόννησο μέχρι τη Μεγαλόπολη. Η Πάτρα, η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, πουθενά. Και η Δυτική Ελλάδα που βρίσκεται στις τελευταίες, στις πιο φτωχές περιοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πουθενά στον χάρτη. Δεν υπάρχουν, λοιπόν, στον πράσινο χάρτη της πράσινης ενέργειας, της πράσινης ανάπτυξης, της πράσινης Κυβέρνησης.»
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
Στην απάντησή του, ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Γιάννης Μανιάτης επισήμανε ότι «…προφανώς όλα του τα ερωτήματα είναι ρητορικά, διότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το 2005 με τη μελέτη που έκανε, έδωσε απάντηση σε όλα τα ερωτήματά του, σχετικά με το γιατί ο αγωγός, όπως είναι οι συνθήκες σήμερα, δεν μπορεί να φτάσει στην Πάτρα. Η απάντηση δόθηκε από τη δική σας Κυβέρνηση, κύριε συνάδελφε.
Επιτρέψτε μου όμως να επεκταθώ λίγο. Γνωρίζουμε όλοι ότι το εθνικό σύστημα φυσικού αερίου φτάνει σήμερα μέχρι τους Αγίους Θεοδώρους στο Νομό Κορινθίας. Ο διαχειριστής του εθνικού συστήματος έχει ολοκληρώσει τις τεχνικές μελέτες του δικτύου, έτσι ώστε ο αγωγός να φτάσει μέχρι την περιοχή της Μεγαλόπολης, προκειμένου να τροφοδοτήσει εκεί τη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής της ΔΕΗ ισχύος 800 μεγαβάτ.
Ο αγωγός προς Μεγαλόπολη έχει σχεδιαστεί έτσι, ώστε μελλοντικά να είναι εφικτή η τροφοδότηση των αστικών και βιομηχανικών περιοχών κατά μήκος της όδευσης – Κορινθία, Αργολίδα και Αρκαδία – καθώς και των άλλων περιοχών της Πελοποννήσου – Αχαΐα, Ηλεία, Μεσσηνία, Λακωνία. Άρα, να ξέρουμε ότι ο αγωγός έχει τη δυνατότητα να δεχθεί νέες επεκτάσεις.
Η ολοκλήρωση της κατασκευής του έργου από την Κόρινθο μέχρι τη Μεγαλόπολη θα γίνει μέχρι τα μέσα του 2012. Η παραπέρα επέκταση τώρα του εθνικού συστήματος φυσικού αερίου γίνεται μόνο όταν υπάρχει αίτημα από χρήστη του συστήματος υπό συνθήκες βιωσιμότητας.»
Ενώ, στη δευτερολογία του, τόνισε: «…Όμως, θα ήθελα να σημειώσω το εξής και νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον στο πλαίσιο ενός σοβαρού διαλόγου που πρέπει να γίνεται πάντα όχι ανάμεσα σε πολιτικές δυνάμεις μόνο αλλά και ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις και την κοινωνία:
Αυτήν τη στιγμή η χώρα μας έχει υπό κατασκευή δύο νέους αγωγούς, έναν αγωγό φυσικού αερίου προς το Αλιβέρι και έναν αγωγό φυσικού αερίου προς την Αρεόπολη.
Ο αγωγός προς το Αλιβέρι θα πάει, επειδή η ΔΕΗ έχει δεσμευτεί ότι θα καταναλώνει ορισμένες ποσότητες φυσικού αερίου για τη μονάδα φυσικού αερίου που κατασκευάζει στο Αλιβέρι ισχύος 400 MW.
Ο αγωγός προς τη Μεγαλόπολη θα υλοποιηθεί, επειδή η ίδια η ΔΕΗ έχει επίσης δεσμευτεί ότι θα καταναλώνει εκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου για τη μονάδα φυσικού αερίου 800 MW στη Μεγαλόπολη.
Άρα, αντιλαμβάνεστε και είναι προφανές ότι όχι μόνο δεν υπάρχει πρόθεση από καμία κυβέρνηση να αποκλείσει καμία περιοχή της χώρας, αλλά αντίθετα υπάρχει πάντα μία προσπάθεια επέκτασης και διαρκούς διείσδυσης του φυσικού αερίου, ει δυνατόν, σε όλη τη χώρα. Όμως, τα αντικειμενικά μεγέθη δεν μπορούν να ξεπεραστούν.
Επίσης, έχω να κάνω ένα σχόλιο. Θεωρώ -και το λέω, χωρίς να έχω τεχνικά δεδομένα στη διάθεσή μου, διότι η τελευταία τεχνική μελέτη ήταν του 2005- ότι το έργο είναι μη βιώσιμο έτσι όπως είναι. Το γεγονός ότι ο αγωγός στα μέσα του 2012 θα φθάσει στη Μεγαλόπολη θεωρώ ότι δημιουργεί κάποιες βασικές προϋποθέσεις, ώστε να δούμε πια άλλη όδευση, η οποία ποτέ δεν είχε μελετηθεί, δηλαδή την όδευση από τη Μεγαλόπολη προς την Πάτρα. Είναι πιθανόν να έχουν άλλα δεδομένα. Όμως, επειδή θέλω όλοι μας να διατηρήσουμε τη σοβαρότητά μας, ξαναλέω ότι η χάραξη του αγωγού από την Κόρινθο προς την Πάτρα είναι τεχνικά, οικονομικά, μη ρεαλιστική.
…Επαναλαμβάνω ότι εμείς επεκτείνουμε το φυσικό αέριο στην Πελοπόννησο. Το φθάνουμε στην καρδιά της Πελοποννήσου με έναν αγωγό, ο οποίος έχει δυνατότητα να τροφοδοτήσει και την Αρκαδία και τη Λακωνία και τη Μεσσηνία και την Αχαΐα και την Ηλεία. Αυτό, λοιπόν, δημιουργεί ένα θετικό πρώτο προηγούμενο. Και το κάνουμε εμείς, κύριε συνάδελφε.
Από εκεί και πέρα, αυτό που απαιτείται είναι με σοβαρότητα να δούμε τις δυνατότητες επέκτασης του συγκεκριμένου αγωγού και στις άλλες περιοχές της χώρας.»
