υπ.Βουλευτή ΝΔ
Φετινή επέτειος του Πολυτεχνείου : Μυστικό φανερό του συνειδητού και του υποσυνείδητου, που βροντοκτυπά την πόρτα μυαλού και ψυχής και ιδεών, να μπει και να θρονιάσει μέσα τους.
Δεν υπερβάλλει η επέτειος καθόλου, όταν μιλά για την σκληρότητα της μοίρας του μεροκαματιάρη. Και τονίζει, πως το μέλλον, με το μυαλό οικοδομείται. Αλλά και με το συναίσθημα. Συμπίπτει η επέτειος με μια δύσκολη συγκυρία, που κρίνονται και που διακυβεύονται πολλά. Συμπορεύεται και με τον αγώνα μας, να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα του κοσμάκη, του νέου των 700 euro΄, που εξοικειώνεται όλο και περισσότερο με τη δυστυχία. Συνάδει η επέτειος με την προσπάθειά μας να ορθώσουμε εμπόδια στο βάρβαρο μνημόνιο διαρκείας, που καταδικάζει μόνιμα το λαό στη φτώχεια και στη ζωή χωρίς δικαιώματα.
Η επέτειος του Πολυτεχνείου μας παραδίδει στις θύμησες. Προκαλεί νοσταλγία. Αναμνήσεις. Μελαγχολία. Ιδέες δυνατές και βαθειές. Δίκαιη κατανομή βαρών και πλούτου. Φαντάζει σαν λευκά περιστέρια, που ίδια λευκή σάρπα, πετούν πάνω από τις στέγες των εσωτερικών μας κόσμων. Θυμίζει η επέτειος του Πολυτεχνείου κόσμο και πολίτες και εποχές, που θρυμματίστηκαν σαν πιάτο που έσπασε. Και που μετά, το ψαχούλεμα στα συντρίμια για την επανένωσή του, ήταν δύσκολη υπόθεση. Φέγγει η επέτειος πάνω σε αντίθετες δυνάμεις του λαού μας, που διαφιλονικούν μέσα του αιώνια. Και που θέλουν καβαλάρη συνετό και αποφασιστικό να τις οδηγήσει σταθερά στη σύνθεση και στην άνθιση του γενικού καλού. Η Αυγή-ευτυχώς-οπισθοχωρεί. Τόπος στο φως, που δυναμώνει όλο και περισσότερο.
