πάνω σ’ ένα μηχανισμό λέιζερ που βρίσκεται στο εσωτερικό της. Το λέιζερ εκπέμπει πολύ σύντομους και υψηλής έντασης παλμούς φωτός, με συχνότητα 1 femtosecond, δηλαδή ένα εκατομμυριοστό του νανο-δευτερολέπτου ή 0,000000000000001 δευτερόλεπτα. Αυτά τα σωματίδια φωτός διασκορπίζονται και ανακλώνται από όλες τις επιφάνειες και τα αντικείμενα που υπάρχουν στη σκηνή ,που πρόκειται να φωτογραφηθεί.
Η φωτογραφική μηχανή, λοιπόν, με αυτό το μηχανισμό μπορεί να συλλέγει ακόμα και τις πιο ανεπαίσθητες αντανακλάσεις φωτός από «κρυμμένα» σημεία, όπως πίσω από μια γωνία ή έναν τοίχο. Στη συνέχεια, δημιουργεί ένα τρισδιάστατο μοντέλο του σκηνικού, μέσω από ένα πολύπλοκο σύστημα αλγορίθμων παρόμοιων με αυτούς στις ιατρικές τομογραφίες, το οποίο και αποτυπώνει. Όπως δηλώνει ο επικεφαλής της έρευνας, καθηγητής Ραμές Ρασκάρ, «Είναι σαν να έχεις όραση με ακτίνες Χ, χωρίς τις ακτίνες Χ».
Αν και η τεχνική χρειάζεται ακόμα τελειοποίηση, καθότι βρίσκεται ακόμα υπό εργαστηριακή διαμόρφωση,οι επιστήμονες του εργαστηρίου Media Lab του ΜΙΤ οραματίζονται την μελλοντική αξιοποίηση της κάμερας σε αποστολές έρευνας και διάσωσης, στη ρομποτική όραση και στην ιατρική ενδοσκόπηση.
ΠΗΓΗ: tvxs.gr
