Την ώρα που σε πολλέςευρωπαϊκές χώρες οι νέοι δοκιµάζονται από τον εφιάλτη της ανεργίας, η Ολλανδία καταγράφει το µικρότερο ποσοστό ανέργων στην Ευρώπη.
Μόλις επτά στους εκατό Ολλανδούς από 18 έως 24 ετών αναζητούν εργασία, όταν οι µισοί συνοµήλικοί τους στην Ισπανία είναι άνεργοι, στην Ιταλία ένας στους τρεις και στην Ελλάδα ένας στους τέσσερις.
Στη Γαλλία, το Βέλγιο και τη... Φινλανδία το ποσοστό της νεανικής ανεργίας ξεπερνάει το 20%.
Στη χώρα της τουλίπας, η µακροχρόνια ανεργία είναι άγνωστη.
Ο µέσος όρος αναµονής στις λίστες των ανέργων είναι έξι µήνες. Και οι συµβασιούχοι δεν περιµένουν περισσότερα από τρία χρόνια για να υπογράψουν συµβάσεις αορίστου χρόνου. Η πληγή της «χαµένης γενιάς» που ταλανίζει την Ευρώπη κλείνει µε ταχύτατους ρυθµούς στην Ολλανδία.
Το «ολλανδικό θαύµα» βασίζεται σε έναν συνδυασµό γενναίων µεταρρυθµίσεων, δηµόσιων επενδύσεων και ευέλικτων σχέσεων εργασίας κατά τα πρώτα χρόνια εξόδου στην αγορά απασχόλησης.
Οφείλεται επίσης στη συνεργασία των σχολικών µονάδων µε τις επιχειρήσεις και τα συνδικάτα για τον καταρτισµό εκπαιδευτικών προγραµµάτων.
Σε µια χώρα όπου κανένας δεν αισθάνεται ότι η εκπαίδευση θυσιάζεται στον βωµό του κέρδους, η εκπαιδευτική και η επιχειρηµατική κοινότητα συνεργάζονται στον καταρτισµό προγραµµάτων µε βάση τις ανάγκες της αγοράς.
Το ολλανδικό κράτος ανέλαβε το δικό του µερίδιο στην καταπολέµηση της νεανικής ανεργίας µε ένα πρόγραµµα ύψους 250 εκατοµµυρίων ευρώ.
Ο µηχανισµός λειτουργεί µέσω των Werplein, των γραφείων αγοράς εργασίας.
Κάθε πόλη έχει το δικό της Werplein και κάθε δηµοτική αρχή επιφορτίζεται και µε το καθήκον να βρίσκει θέσεις εργασίας στους νέους της πόλης.
Το κράτος «επεµβαίνει» ανάµεσα στα δυο µέρη µε µισθολογικά επιδόµατα ή φοροελαφρύνσεις για τις επιχειρήσεις που προσλαµβάνουν νέους υπαλλήλους.
Από την πλευρά τους, οι νεαροί Ολλανδοί δεν περιµένουν να τελειώσουν το σχολείο ή το πανεπιστήµιο για να βρουν δουλειά.
Σε ποσοστό άνω του 60% οι µαθητές του Λυκείου έχουν ήδη κάποιου είδους εργασιακή εµπειρία.
ΠΗΓΗ: tanea.gr
