Λίγες μέρες πριν από τα Χριστούγεννα, η Βία Τορναμπουόνι - και ολόκληρη η Φλωρεντία - φοράει τα τελευταία γιορτινά στολίδια.
Οχι πως αυτός ειδικά ο δρόμος τα χρειάζεται.
Είναι πάντα στολισμένος, ολόκληρο τον χρόνο, με βιτρίνες που λαμποκοπούν από πλούτο. Ο δρόμος αυτός είναι ο παράδεισος της μόδας.
Φιλοξενεί μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματά της:
Αρμάνι, Πράντα, Μπούλγκαρι, Ντόλτσε & Γκαμπάνα, Φεραγκάμο, Βερσάτσε.
Είναι το πιο ταιριαστό μέρος, για μια έκθεση αφιερωμένη στους ανθρώπους που με τα πλούτη τους έκαναν τη Φλωρεντία αυτό που βλέπουμε σήμερα.
Στο Παλάτσο Στρότσι, η έκθεση «Χρήμα και κάλλος» είναι γεμάτη ζωγραφικούς πίνακες και αντικείμενα που γίνονται ιδιαίτερα επίκαιρα σε αυτόν τον δύσκολο καιρό για την Ιταλία.
Το θέμα της είναι η ιστορία της οικογένειας των Μεδίκων, που με την απληστία τους και τη συσσώρευση αμύθητου πλούτου άλλαξαν το πρόσωπο του δυτικού κόσμου.
Οπως πολλοί πλούσιοι, ήταν και αυτοί σκληροί και ανελέητοι.
Ομως, ενώ εμείς σήμερα αισθανόμαστε πως το μόνο που δεν χρωστάμε στους τραπεζίτες μας είναι η ευγνωμοσύνη, οι Μέδικοι τόσο πολύ προστάτεψαν τις τέχνες, που συντέλεσαν σε μεγάλο βαθμό στην Αναγέννηση. Ισως ο Μπερλουσκόνι να βλέπει σήμερα με φθόνο την επιτυχία τους και την πανουργία τους. Αν είχε έστω και κάτι από την καλλιέργειά τους, ίσως να μην έπαιρνε η καριέρα του τόσο άδοξο τέλος.
Από το Μιλάνο μέχρι τη Φλωρεντία, δεν βλέπει κανείς σημάδια που να μαρτυρούν, ότι η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της καταστροφής. Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων είναι γεμάτα με πηχυαίους τίτλους για τη νέα κυβέρνηση του Μόντι, αλλά τα καταστήματα στις πόλεις και τις κωμοπόλεις σφύζουν από ζωή.
Οι Ιταλοί ενδιαφέρονταν πάντα πιο πολύ να ζουν καλά, παρά να ζουν για να πλουτίζουν.
Δεν έχουν έμμονη ιδέα με τα πλούτη. Εξακολουθούν να νοιάζονται πιο πολύ για την οικογένεια, το φαΐ και το κρασί, παρά για τον λογαριασμό τους στην τράπεζα.
Ισως, θα ήταν χρήσιμο να έβλεπαν οι αρχιτέκτονες αυτής της μεγάλης οικονομικής κρίσης που ζούμε τον πίνακα με τους δανειστές του Γιαν Αντόνιζ βαν Ράβεστεϊν στην έκθεση στο Στρότσι.
Με πρόσωπα και σώματα που τα συστρέφει η απληστία, παριστάνονται σαν η ενσάρκωση της αμαρτίας.
Ενας άλλος ζωγράφος δείχνει τους πλούσιους να ψήνονται στην Κόλαση, ενώ δαίμονες τους μαστιγώνουν με τα ίδια τα πουγκιά τους.
Οι Μέδικοι και άλλοι τραπεζίτες ξέπλυναν το ηθικό στίγμα που τους βάραινε χρηματοδοτώντας σπουδαία έργα θρησκευτικής τέχνης. Αραγε πώς θα ξεπλυθούν ηθικά οι σύγχρονοι τραπεζίτες και πολιτικοί από τις απάνθρωπες συνέπειες των ενεργειών τους;
Η ζωή συνεχίζεται κανονικά στη Βία Τορναμπουόνι.
Παραδομένοι στους τραπεζίτες, οι Ιταλοί κάνουν τα χριστουγεννιάτικα ψώνια τους, χωρίς να τους περνά από τον νου, πως ίσως αυτά να είναι τα τελευταία.
Ζουν στο παρόν, ανυποψίαστοι πως τους περιμένει ένα μέλλον, σαν και αυτό που ζουν σήμερα άλλοι γειτονικοί τους λαοί σαν εφιάλτη.
ΠΗΓΗ: tanea.gr
