Του ΜΑΝΟΛΗ Γ. ΔΡΕΤΤΑΚΗ*
Οι παραπλανητικές επικοινωνιακές μέθοδοι, που χρησιμοποιούν όλες οι κυβερνήσεις, περιλαμβάνουν, δυστυχώς, και τη διαστρέβλωση των εννοιών, προκειμένου να πειστεί η κοινή γνώμη ότι επιτυγχάνουν σε τομείς στους οποίους όλες έχουν αποτύχει τραγικά...
Ενας από τους τομείς αυτούς, ο κρισιμότερος για τα δημόσια οικονομικά της χώρας (δηλαδή τη μείωση των δημόσιων ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους), είναι η πάταξη της τεράστιας διαχρονικής φοροδιαφυγής.
Η φοροδιαφυγή όχι μόνο δεν πατάχθηκε τα δύο τελευταία χρόνια, αλλά, αντίθετα, έχει διογκωθεί, με αποτέλεσμα να μην επιτυγχάνονται οι στόχοι για τα έσοδα του προϋπολογισμού και να δημιουργούνται οι λεγόμενες «μαύρες τρύπες», να συνεχίζονται τα μεγάλα δημόσια ελλείμματα και να αυξάνεται, αντί να μειώνεται, το δημόσιο χρέος, παρά τις πρωτοφανείς και άγριες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις και τους εξοντωτικούς φόρους που έχουν επιβληθεί στα αιώνια θύματα, δηλαδή τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.
Προκειμένου να καλυφθεί η παταγώδης αποτυχία της κυβέρνησης στον τομέα της πάταξης της φοροδιαφυγής, ο υπουργός Οικονομικών διαφημίζει ως μεγάλες επιτυχίες στον τομέα της πάταξης της φοροδιαφυγής τη σύλληψη μεγαλοοφειλετών του Δημοσίου, δηλαδή επιχειρηματιών οι οποίοι έχουν ληξιπρόθεσμα χρέη ύψους άνω των 150.000 ευρώ τα οποία δεν εξοφλούν.
Και σαν να μην έφταναν οι κομπασμοί αυτοί των κυβερνώντων, ήρθαν και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (και κυρίως τα κανάλια), να διαλαλούν ως επιτυχίες στην «προσπάθεια» πάταξης της φοροδιαφυγής τη σύλληψη μεγαλοοφειλετών του Δημοσίου.
Θα ήταν ευχής έργο όσοι συλλαμβάνονται, να αναγκαστούν να εξοφλήσουν τα χρέη τους προς το Δημόσιο, πράγμα το οποίο θα βοηθήσει στο να καλυφθεί ένα μέρος της «μαύρης τρύπας» στα έσοδα του προϋπολογισμού.
Και αν, όμως, αυτό συμβεί (πράγμα πολύ αμφίβολο), σε καμιά περίπτωση δεν συνιστά πάταξη της φοροδιαφυγής, για τον απλούστατο λόγο ότι θα εισπραχτούν βεβαιωμένα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο, δηλαδή φόροι συν τα πρόστιμα που θα έπρεπε να έχουν αποδώσει στο Δημόσιο, επιχειρήσεις που λειτουργούν ή λειτουργούσαν νόμιμα.
Είναι, όμως, γνωστό, ότι παράλληλα με την οικονομία υπάρχει και η παραοικονομία, από την οποία προσπορίζεται σημαντικά έσοδα ένας σημαντικός αριθμός κυρίως επιχειρηματιών και ελεύθερων επαγγελματιών, αλλά και μισθωτών και συνταξιούχων, τα οποία δεν δηλώνονται και δεν φορολογούνται.
Ο «τζίρος» της παραοικονομίας υπολογίζεται γύρω στα 60 δισ. ευρώ, τα οποία, αν φορολογούνταν, θα απέφεραν έσοδα γύρω στα 15-20 δισ. ευρώ το χρόνο.
Αν αυτά τα έσοδα εισπράττονταν όλα τα προηγούμενα χρόνια, δεν θα υπήρχε σήμερα πρόβλημα δημόσιου χρέους και η ελληνική οικονομία θα ήταν μία από τις πιο εύρωστες στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Στο διάστημα των δύο προηγούμενων χρόνων είχε ανακοινωθεί, ότι εντοπίστηκε φοροδιαφυγή σε μεγαλογιατρούς του Κολωνακίου, σε ιδιοκτήτες οικιών εκατοντάδων τετραγωνικών με πισίνες, σε ιδιοκτήτες μεγάλων σκαφών κ.λπ. Ονόματα δεν ανακοινώθηκαν. Κανένας από αυτούς δεν συνελήφθη. Και, δυστυχώς, κανένα συγκεκριμένο ποσό δεν έχει ανακοινωθεί ως προϊόν είσπραξης φόρων από όλους αυτούς.
Κατά καιρούς έχουν, επίσης, γίνει διάφορες ανακοινώσεις, για διασταυρώσεις στοιχείων προκειμένου να εντοπιστούν φοροφυγάδες.
Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν σήμερα ψηφιοποιημένα τεράστια αρχεία, σε πολλές πηγές και τεχνικά μέσα που επιτρέπουν τη διασταύρωσή τους, ελάχιστα πράγματα έχουν γίνει για την αξιοποίησή τους.
Ο βασικός λόγος της μη πάταξης της φοροδιαφυγής είναι η ανυπαρξία της αναγκαίας πολιτικής βούλησης των δύο μεγάλων κομμάτων εξουσίας, η οποία, με τη σειρά της, οφείλεται από τη μια μεριά στη διαπλοκή τους με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και από την άλλη στην προστασία μεγάλων φοροφυγάδων-μελών της κομματικής τους πελατείας.
Για όσο χρόνο αυτή η διαπλοκή και η προστασία διαρκούν, η φοροδιαφυγή θα οργιάζει.
* Είναι πρώην: αντιπρόεδρος της Βουλής, υπουργός και καθηγητής της ΑΣΟΕΕ
ΠΗΓΗ: enet.gr
