Τα οκτώ μυστικά του Ζέλικο Ομπράντοβιτς μέχρι ο Παναθηναϊκός κατακτήσει την κορυφή της Ευρώπης αποκαλύπτει το... Sport24.gr. Οι ευρωπαϊκές εφημερίδες και ιστοσελίδες διαγωνίζονται για το ποια θα έχει τον πιο ευρηματικό τίτλο για τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς («Ευρωλίγκα=Ομπράντοβιτς», «Δεν λέγεται Ευρωλίγκα, αλλά Ομπράντοβιτς», «Ευρωλίγκα, το Βασίλειο του Ομπράντοβιτς» κλπ), αλλά το Sport24.gr έψαξε και βρήκε οκτώ μυστικά που οδήγησαν τον κορυφαίο προπονητή μπάσκετ στο να φτάσει σε ισάριθμα ευρωπαϊκά Κύπελλα.
Το περασμένο καλοκαίρι ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς επέμενε και όλοι τον έλεγαν (λέγαμε) ξεροκέφαλο για τις εμμονές του. «Δεν χρειαζόμαστε άλλον παίκτη. Το ρόστερ είναι πλήρες. Με αυτούς τους παίκτες θα δουλέψουμε στην προετοιμασία και σε όλη τη χρονιά», υποστήριζε δημοσίως και βάλθηκε να κατακτήσει την κορυφή της Ευρώπης με τους «αγωνιστικά ανεπαρκείς» (φράση του υπογράφοντος) Μιλένκο Τέπιτς και Νικ Καλάθη, τον Ρομέιν Σάτο που δεν είναι δημιουργός και τους άπειρους Ιαν Βουγιούκα και Κώστα Καϊμακόγλου.
Στο τέλος της κανονικής περιόδου της Ευρωλίγκας είχε τη δυνατότητα να αποκτήσει έναν περιφερειακό παίκτη, που θα έδινε περισσότερες ανάσες στον αρχηγό Δημήτρη Διαμαντίδη. Σύμφωνα με πληροφορίες του Sport24.gr η διοίκηση του Παναθηναϊκού «άναψε» το πράσινο φως, οι μάνατζερ πρότειναν κάποιους παίκτες (μεταξύ αυτών συζητήθηκε το όνομα του Βλάντο Ιλιέφσκι), αλλά ο «Ζοτς» έκρινε ότι μια τέτοιου είδους προσθήκη θα διατάρασσε βάναυσα τις ισορροπίες της ομάδας του. Αν έπαιρνε τον Ιλιέφσκι, ποιος θα έμενε εκτός δωδεκάδας;
Γιατί αυτό ήταν το ζήτημα. Ο Τέπιτς, ο Καλάθης, ο Βουγιούκας ή ο Καϊμακόγλου; Εφόσον, όλοι ήταν δικές του επιλογές αποφάσισε να τους στηρίξει ως το τέλος.
Μετά την ήττα από τη Λιέτουβος Ρίτας στο ΟΑΚΑ (23/2/2011, σκορ 67-68) για την προτελευταία αγωνιστική του Top16, ο πολυμήχανος προπονητής, έχοντας καταλάβει ότι στην καλύτερη περίπτωση ο Παναθηναϊκός θα έβγαινε δεύτερος πίσω από την Κάχα Λαμποράλ, άρχισε να «φτιάχνει» το μυαλό των παικτών του με κατεύθυνση τη σύγκρουση στα πλέι οφ με την περυσινή πρωταθλήτρια Ευρώπης Μπαρτσελόνα.
«Χάσαμε σήμερα, αλλά μπροστά μας κρύβεται μια τεράστια πρόκληση. Εάν θέλεις να παίξεις στο Φάιναλ Φορ και να κατακτήσεις τον τίτλο, πρέπει να τα βάλεις με τους καλύτερους. Εμείς θα τα βάλουμε μαζί τους μια ώρα αρχύτερα», φέρεται να είπε στους Πράσινους στα αποδυτήρια.
Πριν από το Φάιναλ Φορ της Βαρκελώνης μοίρασε στους παίκτες του δύο λευκά «DVD».
Το πρώτο περιελάμβανε φάσεις από αγώνες της αντιπάλου στον ημιτελικό Μοντεπάσκι Σιένα και το δεύτερο την ανάλυση του καθενός παίκτη ξεχωριστά.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι στο πρώτο δισκάκι υπήρχαν φάσεις από τη μνημειώδη σειρά των πλέι οφ της περιόδου 2008-09 με την πρωταθλήτρια Ιταλιας στο τότε «Παλασπόρτ» της μεσαιωνικής πόλης. Βλέπετε, η Σιένα άλλαξε πρόσωπα, όχι όμως προπονητή (Σιμόνε Πιανιτζάνι) και φιλοσοφία, έτσι ο κόουτς Ομπράντοβιτς – σε συνεργασία πάντα με τον Δημήτρη Ιτούδη - θέλησε να αναλύσει τη Σιένα της τελευταίας τριετίας και όχι μόνο των τελευταίων τριών μηνών.
Πηγαίνοντας στον λόφο Μοντζουίκ για τους αγώνες του Φάιναλ Φορ, ο Ομπράντοβιτς… ανέβαινε τρέχοντας και οι αντίπαλοι προπονητές κουβαλώντας τον σταυρό του μαρτυρίου.
Τόσο στην κοινή συνέντευξη Τύπου των προπονητών και των παικτών των τεσσάρων φιναλίστ στο Δημαρχείο της Βαρκελώνης, και κυρίως στον ημιτελικό με τη Σιένα, ο χαλαρός και light «Ζοτς» ήταν σαν να πίνει αυτός καφέ, αλλά ο κάθιδρος Πιανιτζάνι να… έχει τα νεύρα!
Οσο για τον τελικό με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ; Ο Ομπράντοβιτς ήταν σίγουρος ότι παγιδεύοντας το «θηρίο» Σοφοκλή Σχορτσανίτη και τον Τζέρεμι Πάργκο, δεν θα μπορούσε να χάσει από τον προσωπικό θαυμαστή του, Ντέιβιντ Μπλατ.
«Να είστε έτοιμοι, είτε χρειαστεί να παίξετε ένα δευτερόλεπτο, είτε 40 λεπτά. Για μένα η βοήθεια και η συνεισφορά δεν μετριέται με τον χρόνο», είπε ο Ομπράντοβιτς στους παίκτες του την παραμονή του τελικού και εκείνοι ακολούθησαν τη συμβουλή του.
Μόλις, λοιπόν, σήκωσε από τον πάγκο τους Τέπιτς και Καϊμακόγλου για τα τελευταία… 3,6 δευτερόλεπτα του τελικού, οι δύο διεθνείς τινάχθηκαν από τη θέση τους με ένα χαμόγελο ως τα αφτιά. Αυτό, σε συνδυασμό με την κορυφαία εικόνα του τελικού (τον εναγκαλισμό Ομπράντοβιτς - Διαμαντίδη), την κίνηση του αρχηγού να σηκώσει το τρόπαιο μαζί με τους Μάικ Μπατίστ και Κώστα Τσαρτσαρή και τη διαδικτυακή δήλωση του «Τσάρου» («τι να λέμε; Ο Φώτσης είναι καλύτερος παίκτης από μένα»), αποδεικνύουν πόσο ΟΜΑΔΑ είναι ο Παναθηναϊκός και πόσο ΜΑΓΚΑΣ είναι ο Ομπράντοβιτς που έχει επιβάλει το τρίπτυχο: Αξία, προσπάθεια, χαρακτήρας.
7. Τι είπε στον φίλο του από το Βελιγράδι
Μετά τη στέψη των πρωταθλητών Ευρώπης στο «Παλάου Σαν Τζόρντι», ένας καλός φίλος του Ομπράντοβιτς, συμπατριώτης του από τη Σερβία, πλησιάζει τον «άρχοντα των δακτυλιδιών» και του δίνει το χαρτί, που συμπληρώσαμε όλοι με τον MVP. Το δικό του έγραφε: Σε περίπτωση νίκης του Παναθηναϊκού, MVP: ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ. O «Ζοτς» χαμογέλασε, αλλά του έδειξε τον Διαμαντίδη. «No, brate, MVP is Mr. Diamantidis» («Όχι, φίλε, MVP είναι ο κύριος Διαμαντίδης»).
Το τελευταίο αποτελεί δήλωση του ίδιου μετά τον τελικό με την Μακάμπι Τελ Αβίβ: «Αν δεν υπήρχε η οικογένεια Γιαννακόπουλου και αν δεν είχαμε αυτή τη σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης, δεν θα είχαμε καταφέρει όλα αυτά».
Πραγματικά, η διοίκηση του Παναθηναϊκού, όχι μόνο στα δώδεκα χρόνια του «Ζοτς» (1999-), αλλά και τα προηγούμενα, ξόδεψε και ξοδεύει απίστευτα εκατομμύρια για να ικανοποιήσει τις εισηγήσεις του προπονητή.
Με την υποσημείωση ότι ο Σέρβος δεν το παρακάνει, αλλά προσπαθεί να έχει ρεαλιστικούς (μεταγραφικούς) στόχους.
ΠΗΓΗ: tvxs.gr
1. Η εμμονή ενός ξεροκέφαλου
Το περασμένο καλοκαίρι ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς επέμενε και όλοι τον έλεγαν (λέγαμε) ξεροκέφαλο για τις εμμονές του. «Δεν χρειαζόμαστε άλλον παίκτη. Το ρόστερ είναι πλήρες. Με αυτούς τους παίκτες θα δουλέψουμε στην προετοιμασία και σε όλη τη χρονιά», υποστήριζε δημοσίως και βάλθηκε να κατακτήσει την κορυφή της Ευρώπης με τους «αγωνιστικά ανεπαρκείς» (φράση του υπογράφοντος) Μιλένκο Τέπιτς και Νικ Καλάθη, τον Ρομέιν Σάτο που δεν είναι δημιουργός και τους άπειρους Ιαν Βουγιούκα και Κώστα Καϊμακόγλου.
2. Όχι σε ...μεταγραφή
Στο τέλος της κανονικής περιόδου της Ευρωλίγκας είχε τη δυνατότητα να αποκτήσει έναν περιφερειακό παίκτη, που θα έδινε περισσότερες ανάσες στον αρχηγό Δημήτρη Διαμαντίδη. Σύμφωνα με πληροφορίες του Sport24.gr η διοίκηση του Παναθηναϊκού «άναψε» το πράσινο φως, οι μάνατζερ πρότειναν κάποιους παίκτες (μεταξύ αυτών συζητήθηκε το όνομα του Βλάντο Ιλιέφσκι), αλλά ο «Ζοτς» έκρινε ότι μια τέτοιου είδους προσθήκη θα διατάρασσε βάναυσα τις ισορροπίες της ομάδας του. Αν έπαιρνε τον Ιλιέφσκι, ποιος θα έμενε εκτός δωδεκάδας;
Γιατί αυτό ήταν το ζήτημα. Ο Τέπιτς, ο Καλάθης, ο Βουγιούκας ή ο Καϊμακόγλου; Εφόσον, όλοι ήταν δικές του επιλογές αποφάσισε να τους στηρίξει ως το τέλος.
3. "Εμείς θα νικήσουμε τους καλύτερους μια ώρα αρχύτερα"
Μετά την ήττα από τη Λιέτουβος Ρίτας στο ΟΑΚΑ (23/2/2011, σκορ 67-68) για την προτελευταία αγωνιστική του Top16, ο πολυμήχανος προπονητής, έχοντας καταλάβει ότι στην καλύτερη περίπτωση ο Παναθηναϊκός θα έβγαινε δεύτερος πίσω από την Κάχα Λαμποράλ, άρχισε να «φτιάχνει» το μυαλό των παικτών του με κατεύθυνση τη σύγκρουση στα πλέι οφ με την περυσινή πρωταθλήτρια Ευρώπης Μπαρτσελόνα.
«Χάσαμε σήμερα, αλλά μπροστά μας κρύβεται μια τεράστια πρόκληση. Εάν θέλεις να παίξεις στο Φάιναλ Φορ και να κατακτήσεις τον τίτλο, πρέπει να τα βάλεις με τους καλύτερους. Εμείς θα τα βάλουμε μαζί τους μια ώρα αρχύτερα», φέρεται να είπε στους Πράσινους στα αποδυτήρια.
4. Το DVD της Σιένα του ...2009!
Πριν από το Φάιναλ Φορ της Βαρκελώνης μοίρασε στους παίκτες του δύο λευκά «DVD».
Το πρώτο περιελάμβανε φάσεις από αγώνες της αντιπάλου στον ημιτελικό Μοντεπάσκι Σιένα και το δεύτερο την ανάλυση του καθενός παίκτη ξεχωριστά.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι στο πρώτο δισκάκι υπήρχαν φάσεις από τη μνημειώδη σειρά των πλέι οφ της περιόδου 2008-09 με την πρωταθλήτρια Ιταλιας στο τότε «Παλασπόρτ» της μεσαιωνικής πόλης. Βλέπετε, η Σιένα άλλαξε πρόσωπα, όχι όμως προπονητή (Σιμόνε Πιανιτζάνι) και φιλοσοφία, έτσι ο κόουτς Ομπράντοβιτς – σε συνεργασία πάντα με τον Δημήτρη Ιτούδη - θέλησε να αναλύσει τη Σιένα της τελευταίας τριετίας και όχι μόνο των τελευταίων τριών μηνών.
5. Τρέχοντας στον λόφο...
Πηγαίνοντας στον λόφο Μοντζουίκ για τους αγώνες του Φάιναλ Φορ, ο Ομπράντοβιτς… ανέβαινε τρέχοντας και οι αντίπαλοι προπονητές κουβαλώντας τον σταυρό του μαρτυρίου.
Τόσο στην κοινή συνέντευξη Τύπου των προπονητών και των παικτών των τεσσάρων φιναλίστ στο Δημαρχείο της Βαρκελώνης, και κυρίως στον ημιτελικό με τη Σιένα, ο χαλαρός και light «Ζοτς» ήταν σαν να πίνει αυτός καφέ, αλλά ο κάθιδρος Πιανιτζάνι να… έχει τα νεύρα!
Οσο για τον τελικό με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ; Ο Ομπράντοβιτς ήταν σίγουρος ότι παγιδεύοντας το «θηρίο» Σοφοκλή Σχορτσανίτη και τον Τζέρεμι Πάργκο, δεν θα μπορούσε να χάσει από τον προσωπικό θαυμαστή του, Ντέιβιντ Μπλατ.
6. Έτοιμοι για ένα δευτερόλεπτο...
«Να είστε έτοιμοι, είτε χρειαστεί να παίξετε ένα δευτερόλεπτο, είτε 40 λεπτά. Για μένα η βοήθεια και η συνεισφορά δεν μετριέται με τον χρόνο», είπε ο Ομπράντοβιτς στους παίκτες του την παραμονή του τελικού και εκείνοι ακολούθησαν τη συμβουλή του.
Μόλις, λοιπόν, σήκωσε από τον πάγκο τους Τέπιτς και Καϊμακόγλου για τα τελευταία… 3,6 δευτερόλεπτα του τελικού, οι δύο διεθνείς τινάχθηκαν από τη θέση τους με ένα χαμόγελο ως τα αφτιά. Αυτό, σε συνδυασμό με την κορυφαία εικόνα του τελικού (τον εναγκαλισμό Ομπράντοβιτς - Διαμαντίδη), την κίνηση του αρχηγού να σηκώσει το τρόπαιο μαζί με τους Μάικ Μπατίστ και Κώστα Τσαρτσαρή και τη διαδικτυακή δήλωση του «Τσάρου» («τι να λέμε; Ο Φώτσης είναι καλύτερος παίκτης από μένα»), αποδεικνύουν πόσο ΟΜΑΔΑ είναι ο Παναθηναϊκός και πόσο ΜΑΓΚΑΣ είναι ο Ομπράντοβιτς που έχει επιβάλει το τρίπτυχο: Αξία, προσπάθεια, χαρακτήρας.
7. Τι είπε στον φίλο του από το Βελιγράδι
Μετά τη στέψη των πρωταθλητών Ευρώπης στο «Παλάου Σαν Τζόρντι», ένας καλός φίλος του Ομπράντοβιτς, συμπατριώτης του από τη Σερβία, πλησιάζει τον «άρχοντα των δακτυλιδιών» και του δίνει το χαρτί, που συμπληρώσαμε όλοι με τον MVP. Το δικό του έγραφε: Σε περίπτωση νίκης του Παναθηναϊκού, MVP: ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ. O «Ζοτς» χαμογέλασε, αλλά του έδειξε τον Διαμαντίδη. «No, brate, MVP is Mr. Diamantidis» («Όχι, φίλε, MVP είναι ο κύριος Διαμαντίδης»).
8. Και κερδίζει και συμφέρει
Το τελευταίο αποτελεί δήλωση του ίδιου μετά τον τελικό με την Μακάμπι Τελ Αβίβ: «Αν δεν υπήρχε η οικογένεια Γιαννακόπουλου και αν δεν είχαμε αυτή τη σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης, δεν θα είχαμε καταφέρει όλα αυτά».
Πραγματικά, η διοίκηση του Παναθηναϊκού, όχι μόνο στα δώδεκα χρόνια του «Ζοτς» (1999-), αλλά και τα προηγούμενα, ξόδεψε και ξοδεύει απίστευτα εκατομμύρια για να ικανοποιήσει τις εισηγήσεις του προπονητή.
Με την υποσημείωση ότι ο Σέρβος δεν το παρακάνει, αλλά προσπαθεί να έχει ρεαλιστικούς (μεταγραφικούς) στόχους.
ΠΗΓΗ: tvxs.gr