9 Ιουλ 2011

Να 'ρθουμε όλοι στα συγκαλά μας. Του Ηλία Δρυμώνα


Την Πέμπτη αναζήτησα, στα δύο «ψαχτήρια» του Διαδικτύου (Google, Yahoo), τις νεότερες αντιδράσεις των ξένων ΜΜΕ για το σκάνδαλο του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Εναν επιπλέον σχολιασμό, μια κάπως «ψαγμένη» ανάλυση, βάσει του πρώτου «πακέτου» στοιχείων που είδαν το...
φως της δημοσιότητας, μια σύνδεση, έστω, με αντίστοιχες «εκρήξεις» που είτε προηγήθηκαν, είτε ακολούθησαν σε άλλες ποδοσφαιρικές κοινωνίες. 
Μην ξεχνάτε, είναι χρονιά απανωτών αποκαλύψεων εντός κι εκτός ευρωπαϊκών συνόρων.

Κι όμως, το αποτέλεσμα της αναζήτησής μου ήταν μηδενικό. 
Μετά την 25η Ιουνίου (ημέρα που αναπαράχθηκε στα διεθνή δίκτυα η δήλωση Μαρινάκη περί «βρόμικου πολέμου» σε βάρος του Ολυμπιακού, όπως επίσης η ανησυχία του Π. Μπιτσαξή για το πότε θ' αρχίσουν τα πρωταθλήματα της επόμενης αγωνιστικής περιόδου, συν κάτι «ψιλά»), σιγή ασυρμάτου! Για δύο εβδομάδες, περίπου, το «greek scandal» βρίσκεται κάπου στ' αζήτητα...

 Να 'ναι, λέτε, ότι δεν θέλουν οι ξένοι ν' ασχοληθούν άλλο με τις «βρομιές» μας ή ότι αδιαφορούν πια για κάθε τι ελληνικό; Προσωπικά, το αποκλείω, βλέποντας με πόση σπουδή ασχολούνται μαζί μας, κάνα χρόνο τώρα, εκμεταλλευόμενοι κάθε αφορμή που τους δίνουμε, ειδικά σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο. Το ποδόσφαιρο ήρθε και «κούμπωσε», όσο να 'ναι, με τη θρυμματισμένη εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό.

Να φταίει, άραγε, που δεν προέκυψε καινούργιο υλικό προς δημοσίευση αυτές τις δύο εβδομάδες που πέρασαν ή που καθυστερεί το ανακριτικό έργο σε ό,τι αφορά την κλήτευση των υπόλοιπων 68 εμπλεκομένων στο «κύκλωμα»; Αυτό, πράγματι, εμποδίζει τη συντήρηση του ελληνικού προβλήματος στην «πρώτη γραμμή» της επικαιρότητας.

 Είναι, όμως, μόνο οι Αρχές υπεύθυνες, που δεν βγαίνουν στην επιφάνεια νέα στοιχεία περί του σκανδάλου;
Δεν θα μπορούσαν τα ελληνικά ΜΜΕ, με το δικό τους τρόπο, να ξετυλίξουν λίγο ακόμα απ' αυτό το κουβάρι; Δεν υπάρχει τίποτε άλλο, πέραν της εισαγγελικής έρευνας, που να μας διαφωτίσει για τη δράση της πιο «εγκληματικής οργάνωσης» στα χρονικά του επαγγελματικού ποδοσφαίρου μας;

Φυσικά και υπάρχει.
Και δεν το 'χουμε ανακαλύψει ακόμα εμείς οι δημοσιογράφοι για δύο λόγους.
Πρώτον, επειδή στήθηκε γύρω μας, χωρίς να προβάλουμε την παραμικρή αντίδραση εν τη γενέσει του, ένα «τείχος σιωπής», το οποίο τώρα αδυνατούμε να το διασπάσουμε. Ολα τα στόματα είναι πια ερμητικά κλειστά. Εχουν, ίσως, οτιδήποτε άλλο να συζητήσουν μαζί μας, όχι όμως και την «ταμπακέρα».

 Ο δεύτερος λόγος είναι ότι εξασθένησε στον τόπο μας, με το πέρασμα των χρόνων, αυτό που λέγεται «δημοσιογραφική έρευνα», γι' αυτό και το τωρινό σκάνδαλο ξεπερνάει, στην ουσία, τις τωρινές δυνατότητές μας.
Ου μην και τη διάθεση να επιχειρήσουμε πρόσβαση σ' ένα χώρο που ξέφυγε από κάθε όριο, γι' αυτό και σχεδόν μας τρομάζει...

Εάν αυτή η υπόθεση φτάσει σε βάθος και συμπαρασύρει στο εδώλιο όλους τους ενόχους, θα μας βοηθήσει διπλά. Με την έννοια ότι και στο ποδόσφαιρο θα δώσει ανάσες, και τον ελληνικό Τύπο θα φέρει, καιρός είναι άλλωστε, στα συγκαλά του. 

ΠΗΓΗ: enet.gr