Και ξαφνικά... τα ΜΑΤ και οι κουκουλοφόροι κατέλαβαν την πλατεία...
Η κυβέρνηση προκειμένου να αντιμετωπίσει την αντιστεκόμενη κοινωνική πλειοψηφία έδειξε ότι δεν έχει καμιά αναστολή να μετεξελίξει την οικονομική κρίση σε κρίση της ελληνικής κοινωνίας, ακόμα και σε μηχανισμό... άρνησης της Δημοκρατίας.
Η κυβέρνηση κατήργησε τη συλλογική λειτουργία της Βουλής. Τους βουλευτές της πλειοψηφίας προσπάθησε να τους μετατρέψει σε έναν άβουλο αριθμό επικύρωσης αποφάσεων, που έχουν ήδη ληφθεί σε εξωθεσμικά κέντρα, καθώς και από την τρόικα.
Αυτή η ουσιαστική υποβάθμιση του βουλευτικού αξιώματος έγινε με τη συναίνεση των ίδιων των βουλευτών. Οι τελευταίοι έχουν άμεση ευθύνη για ό,τι αρνητικό συμβεί μελλοντικά εις βάρος της χώρας.
Η ίδια η κυβέρνηση δεν λειτουργεί συλλογικά. Τα μεγάλα ζητήματα τα διαχειρίζονται ως προσωπικά τους φέουδα οι εκάστοτε υπουργοί, όπως τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και των μνημονίων. Περιττό να πούμε ότι η κυβέρνηση δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη, παρά μόνο για αναγκαίους τακτικισμούς, τη βούληση του κόμματος το οποίο υποτίθεται ότι εκπροσωπεί στη Βουλή. Αντίθετα, κάνει το παν, ώστε ό,τι έχει απομείνει από το ΠΑΣΟΚ να το υποτάξει στον κρατισμό της.
Η κυβέρνηση προκαλεί με την πολιτική της το λαό. Στο όνομα κάποιων δήθεν σιδερένιας απαίτησης αναγκών, προσπαθεί να επιβάλει άδικες πολιτικές. Μάλιστα, διαθέτοντας τόνους από κυνισμό παραδέχεται τον άδικο χαρακτήρα των μέτρων που λαμβάνει.
Παρουσιάζει, δηλαδή, την άγρια ανακατανομή εισοδήματος και πλούτου εις βάρος των μισθωτών, συνταξιούχων και μικρομεσαίων επιχειρηματιών ως φυσική ανάγκη και θεϊκή επιταγή. Αντίθετα, φαίνεται ότι καρτέλ, φοροκλέπτοντες, μαύρη οικονομία διαθέτουν κάποιους «άγιους» εντός της κυβέρνησης και για αυτό η κρίση δεν τους αφορά.
Προκειμένου η κυβέρνηση να επιβάλει μια άδικη πολιτική που οδηγεί στην ύφεση, προσπαθεί να εκβιάσει τη συνείδηση του κόσμου, αρχίζοντας από τους ίδιους τους βουλευτές της και βομβαρδίζοντας καθημερινά τους απλούς ανθρώπους με φόβο. Ουσιαστικά η πολιτική της είναι τόσο μονόπλευρη, ώστε της είναι αδύνατο να την αποκρύψει.
Εδώ και καιρό, έχει πάψει να υποστηρίζει, ότι όσα κάνει έπρεπε να είχαν γίνει πολύ νωρίτερα ή ότι πρόκειται για αναγκαία μέτρα, ορισμένα εκ των οποίων υποτίθεται ότι ήταν γραμμένα με «χρυσά γράμματα» στο προεκλογικό της πρόγραμμα. Ολο και περισσότερο, έχει εγκαταστήσει την προπαγάνδα της στον αποκλειστικό χώρο του ψέματος, της φημολογίας, του εκφοβισμού και του εκβιασμού.
Εδώ και μερικούς μήνες, το σύστημα εκφοβισμού αξιοποιεί και το παρακράτος. Τους μηχανισμούς, δηλαδή, που αναπαράγονται από την εποχή της χούντας εντός του σκληρού πυρήνα του κράτους και οι οποίοι χρησιμοποιούνται για παράνομες δραστηριότητες των κρατούντων. Δραστηριότητες που έχουν ως στόχο να καμφθεί το δημοκρατικό φρόνημα των πολιτών προκειμένου να μην πιέζονται τα κυρίαρχα κόμματα και οι βουλευτές τους από τη μαζική έκφραση γνώμης στις πλατείες της χώρας.
Ουσιαστικά, η κυβέρνηση και τα στηρίγματα της πολιτικής της γνωρίζουν ότι είναι μειοψηφία εντός της κοινωνίας και γι' αυτό επιδιώκουν με όλα τα μέσα να εμποδίσουν τη συνειδητή και συλλογική έκφραση της θέλησής της. Κατά συνέπεια, οι δηλώσεις Πάγκαλου για τα τανκς δεν ήταν δηλώσεις εκτός πολιτικών επιλογών ενός σκληρού πυρήνα της κυβέρνησης, αλλά τμήμα ενός προκλητικού σχεδίου που οδηγεί τη χώρα στον γκρεμό με τσακισμένους τους ανθρώπους της.
Του ΝΙΚΟΥ ΚΟΤΖΙΑ. Συγγραφέα, καθηγητή του Πανεπιστημίου Πειραιώς nkotzias@otenet.gr.
http://www.enet.gr/
ΠΗΓΗ: παρεμβαση
