16 Ιουλ 2011

Τα χρέη και το χρέος. Του Αντώνη Καρακούση


Την προσεχή Πέμπτη, τελικώς, θα συνέλθει η σύνοδος των ηγετών της ευρωζώνης, προκειμένου να καταλήξει σε μια λύση του ελληνικού οικονομικού προβλήματος.

Είχαν προηγηθεί πυρετώδεις διαβουλεύσεις στη Ρώμη σε τεχνικό επίπεδο μεταξύ εμπειρογνωμόνων και τραπεζιτών, οι οποίες...
φαίνεται να βρήκαν μια ενδιάμεση φόρμουλα για τη συμμετοχή των ιδιωτών, ικανή να συμβιβάσει τη διαφορά μεταξύ της γερμανίδας καγκελάριου Ανγκελας Μέρκελ και του ευρωτραπεζίτη Σαν Κλωντ Τρισέ.

Προφανώς, η επιλεγείσα λύση προβλέπει την επαναγορά ελληνικών ομολόγων με χρηματοδότηση της ελληνικής κυβέρνησης από το Ευρωπαικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, καθώς και άλλες ρυθμίσεις που θα οδηγούν σε ελάφρυνση του ελληνικού χρέους με εξασφαλισμένη τη συμμετοχή των Τραπεζών και των θεσμικών επενδυτών.

Γεγονός που, κατά τα φαινόμενα, θα επιτρέψει στους οίκους αξιολόγησης, να αντιμετωπίσουν την Ελλάδα προσωρινά ''επιλεκτικώς χρεοκοπημένη'' και θα απαιτήσει επιπρόσθετους χειρισμούς, οι οποίοι υποθέτουμε δεν θα χρειασθεί να έχουν διάρκεια, επειδή οι οίκοι θα αναγκασθούν να επαναξιολογήσουν την οικονομική θέση της Ελλάδας, καθώς δεν θα επιβεβαιώνεται στην πράξη η έννοιας της χρεοκοπίας.

Αυτή θα είναι η ευτυχής εκδοχή των γεγονότων, που θα ακολουθήσουν της συνόδου κορυφής.

Ωστόσο, ακόμη κι αν δεν υπάρξουν περιπλοκές και τα χρέη μας ρυθμισθούν κατά τρόπο επωφελή και απαλλάξουν την χώρα από τα σημερινά δυσθεώρητα και ασήκωτα βάρη, τίποτε δεν εγγυάται τη διάσωσή μας. Αυτή θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την ικανότητα της κυβέρνησης και συνολικά της πολιτικής ηγεσίας να διαμορφώσουν οριστικά και αμετάκλητα περιβάλλον δημοσιονομικής σταθερότητας.

Ακόμη κι αν διαγραφούν δια παντός τα σημερινά χρέη μας, η χώρα, όσο δεν μεταβάλλει τις λειτουργίες της και δεν ελέγχει τα ελλείμματά της, θα συνεχίσει να παράγει χρέη με την αυτή ταχύτητα και σε ελάχιστο χρόνο θα είναι αντιμέτωπη με τα ίδια προβλήματα, πέραν του γεγονότος ότι τυχόν διατήρηση του καθεστώτος πλημμελούς δημοσιονομικής διαχείρισης θα αναιρέσει ταχύτατα κι τα όποια οφέλη της προωθούμενης ρύθμισης.

Πράγμα που σημαίνει, ότι επανερχόμαστε εκεί απ' απ' όπου ξεκινήσαμε.
Οτι το ελληνικό κράτος είναι απαραίτητο να μάθει να συλλέγει τους φόρους του και να ελέγξει τις δαπάνες του. Αυτό είναι το πρωταρχικό χρέος της σημερινής πολιτικής.

Οσο δεν εξασφαλίζεται η συλλογή των φόρων και ο έλεγχος των δαπανών, προκοπή δεν θα δει ο τόπος, είτε δεξιοί, είτε αριστεροί αναλάβουν τη διακυβέρνησή του. Ακόμη και επαναστατική κυβέρνηση να επικρατήσει αν δεν επιβάλλει δημοσιονομική πειθαρχία θα χάσει τα αυγά και τα καλάθια σε ελάχιστο χρόνο.

ΠΗΓΗ: tovima.gr