Η Ελλάδα δεν είναι Αµερική. Και οι Ελληνες βουλευτές δεν είναι Αµερικανοί γερουσιαστές.
Εκλεγόµενοι στη Βουλή, δεν εκπροσωπούν τους ψηφοφόρους τους ούτε την εκλογική τους περιφέρεια. Είναι αντιπρόσωποι του έθνους συνολικά.
Με άλλα λόγια, ο βουλευτής Κοζάνης δεν είναι κάποιος που εκφράζει την Κοζάνη, ούτε ο βουλευτής...
Πειραιά ο αντίστοιχος που εκφράζει τον Πειραιά – µε όποιες ιδιαιτερότητες έχουν η Κοζάνη ή ο Πειραιάς.
Και οι δύο απλώς εκλέγονται στην Κοζάνη και στον Πειραιά για να εκπροσωπήσουν όλους εµάς. Οπου και να ζούµε, όπου και να ψηφίζουµε, ό,τι και να ψηφίζουµε.
ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ∆ΙΕΥΚΡΙΝΙΣΩ διότι βαδίζουµε προς µια εξαιρετικά κρίσιµη κοινοβουλευτική συζήτηση και ψηφοφορία. Και γι’ αυτό πρέπει να είµαστε απολύτως ξεκάθαροι.
ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ έχουν το απόλυτο δικαίωµα (ίσως και την υποχρέωση...) να καταψηφίσουν το Μεσοπρόθεσµο Πρόγραµµα, εφόσον κρίνουν, ότι είναι αντίθετο µε τα συµφέροντα της χώρας.
∆εν έχουν κανένα δικαίωµα, όµως, να το καταψηφίσουν, επειδή φοβούνται τις αντιδράσεις των ψηφοφόρων, ούτε επειδή πλήττει συγκεκριµένα συµφέροντα της εκλογικής τους περιφέρειας.
ΙΣΑ, ΙΣΑ. Αυτές οι δύο στρεβλώσεις της πολιτικής διαδικασίας (το κανάκεµα των ψηφοφόρων και η εκπροσώπηση ειδικών συµφερόντων) είναι οι βασικοί λόγοι που οδήγησαν το κοµµατικό σύστηµα στη σηµερινή απαξίωση και αποδιάρθρωση.
ΑΥΤΑ, ∆ΗΛΑ∆Η, ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ.
Πληρώνουµε τον βουλευτή που τάζει και τον βουλευτή που µοιράζει για να γίνει αρεστός και να ξαναεκλεγεί.
Τον βουλευτή που είναι ατζέντης των ψηφοφόρων του.
Τον βουλευτή µε τα τοπικιστικά κριτήρια που πασχίζει να φτιάξει ΤΕΙ ή πανεπιστηµιακές σχολές ή δικαστήρια στην περιφέρειά του ακόµη και όταν δεν συντρέχει προφανής λόγος, µόνο για να ταΐσει καφετέριες και εστιάτορες. «Κατόπιν ενεργειών µας...».
ΑΚΡΙΒΩΣ, όπως πληρώνουµε τον βουλευτή που βλέπει το σύνολο µέσα από το ειδικό - µε τον ίδιο να διατηρεί το δικαίωµα προσδιορισµού του ειδικού! «∆εν πρέπει να πουληθεί σε καµία περίπτωση και σε καµία περίπτωση δεν πρέπει να δοθεί σε ξένο επενδυτή». Γιατί; Ποιος το αποφάσισε; Με ποια εξουσιοδότηση; Με ποιο σκεπτικό και ποια επιχειρήµατα; Επειδή συµβαίνει να «δραστηριοποιείται στη ∆υτική Μακεδονία»;
∆ρόμος χωρίς διέξοδο και χωρίς επιστροφή.
∆ιότι αυτό που ζούµε σήµερα, δεν είναι τόσο µια σοβαρή οικονοµική κρίση, όσο η κατάρρευση ενός πολιτικού συστήµατος. Το οποίο έχει µάθει να πολιτεύεται µε έναν συγκεκριµένο τρόπο και ούτε ξέρει, ούτε θέλει να πολιτευτεί διαφορετικά.
Κάποτε, ο Μπενζαµέν Κονστάν διαχώριζε τους πολιτικούς σε «ανθρώπους των πεποιθήσεων» και σε «ανθρώπους των περιστάσεων».
Πολύ φοβούµαι, δυστυχώς, ότι (διαψεύδοντας τον γάλλο διανοητή) η χώρα µας ταλαιπωρείται σήµερα, από ανθρώπους χωρίς πεποιθήσεις, που δεν, έχουν καµία σχέση µε τις περιστάσεις.
ΠΗΓΗ: tanea.gr
