Σήμερα Κυριακή ο δήμαρχος Σπύρος Σταματόπουλος σε ανάρτησή του στο facebook δείχνει τις ομορφιές του τόπου του. Εκεί στις βουνοκορφές της Ζήρειας, στις δροσερές πλαγιές που ξετυλίγονται οι μύθοι. Μέσα στο καταπράσινο τοπίο έρχονται όπως και τότε τα άλογα της Ζήρειας. Καλπάζοντας!
Ίσως αυτή θα έπρεπε να ήταν και μια από τις κυρίαρχες εικόνες της άγριας ομορφιάς της Κορινθίας μας.
Και αυτές τις εικόνες δεν τις έχει εντάξει κανένας οδηγός!
Δείτε την ανάρτηση του δημάρχου:
"Καλημέρα από τις μαγευτικές βουνοκορφές της Ζήρειας! Καλή Κυριακή!
Σε μια εποχή μακρινή που ο μύθος και η ιστορία μπλέκονταν ακόμη σε ένα αξεδιάλυτο κουβάρι, στο οροπέδιο του Φενεού εμφανίστηκε ένας άνδρας που κρατούσε στην πλάτη του ένα κουπί. Οι ντόπιοι, που δεν είχαν ξαναδεί κουπί ποτέ στη ζωή τους, τον ρώτησαν για πού οδεύει με το «φτυάρι» στην πλάτη.
Τότε, ο πολυμήχανος άνδρας, ο δαιμόνιος Οδυσσέας, κατάλαβε ότι είχε έρθει η ώρα να ξεπληρώσει τον χρησμό που του είχαν δώσει οι Δελφοί για να εξευμενίσει τον θαλασσοκράτορα Ποσειδώνα: Να του χτίσει έναν ναό εκεί που οι άνθρωποι δεν θα γνώριζαν τι είναι το κουπί.
Ο πολύτροπος ήρωας όμως, βλέποντας τον εύφορο κάμπο και τις δροσερές πλαγιές της Ζήρειας γεμάτες φρέσκο καταπράσινο χορτάρι, αποφάσισε ότι τούτος ο τόπος ήταν ο καλύτερος για να θρέψει τα άλογά του, τις περίφημες φοράδες του.
Χτίζοντας λοιπόν το ναό, έφτιαξε και το ιπποφορβείο του. Άλογα γερά και δυνατά, με χαίτες ολόρθες στον άνεμο, να δρασκελίζουν τις πλαγιές του βουνού, ξαρματωμένα και λεύτερα.
Αφιέρωσε το ναό στον Ποσειδώνα, αλλά τον Ίππιο, ξεπληρώνοντας, μεν, το τάμα, αλλά ορίζοντάς τον προστάτη των αλόγων του, καταφέρνοντας με πονηριά για άλλη μια φορά να θέσει τους θεούς στην υπηρεσία των ανθρώπων!
Τι έμεινε από κείνη την εποχή του τετραπέρατου βασιλιά; Μια μακρινή ανάμνηση, μια σταγόνα σοφίας και περηφάνειας κρυμμένη στην ελληνική ψυχή και τα άλογά του που μέχρι σήμερα καλπάζουν στο οροπέδιο της Σκαφιδιάς, στις αγκάλες της Ζήρειας, περήφανα κι αδάμαστα να θυμίζουν στους αιώνες το όνομα του πολυμήχανου Οδυσσέα.
