Παραμονές της εθνικής επετείου του ΟΧΙ!
Με μια Ελλάδα που έχει συνθλιβεί από τις διαρκείς διαψεύσεις, σε όλο το φάσμα των μέχρι τώρα συνιστωσών που, εντέχνως και μέχρι πρόσφατα επιτυχώς, στήριζαν το, εκ του αποτελέσματος, σαθρό όνειρο των Νεοελλήνων!
Η Ελλάδα αύριο θα πορευτεί στις οδούς της ένδοξης μνήμης και της απόλυτης εξαπάτησής της..
Στις οδούς της χώρας, θα παρευλάνουν τάγματα οργισμένα, πολίτες θυμωμένοι, σημαίες πλαστικές στα χέρια των μικρών κι ανυποψίαστων, αλλά και άλλες, δυσανάλογα μεγάλες στα χέρια εκείνων που θέλουν να μεταφέρουν το δικό τους παραμορφωμένο και επικίνδυνο μήνυμα!
Το ΟΧΙ των προγόνων θα πνιγεί μέσα στα συνθήματα και στις αποδοκιμασίες τους εκφοβισμούς, που στόχο έχουν την δική τους επικαιροποιημένη μετάφραση στα ζητούμενα της φετεινής επετείου.
Πιο εκεί, οι πολλοί...Εκείνοι που βρίσκονται ανάμεσα! Εκείνοι που διεκδικούνται! Οι θυμωμένοι πολλοί που σιωπούν, μπροστά στην νέα Ελλάδα που σκιαγραφείται μέσα απο το θολό τοπίο, την ανασφάλεια και τον τρόμο της νέας μεγαλύτερης φτώχειας.
Στις οδούς των Ελλήνων δεν υπάρχει τέλος, διέξοδο. Μόνο αφετηρία..
Στις οδούς των Ελλήνων παρευλάνουν τα μέτρα, οι γύπες της παγκόσμιας διαπλοκής, οι λίστες της διαφθοράς, οι δημεύσεις, τα νέα σισσίτια, τα παγωμένα έργα, τα φτωχά σχολειά, οι αναξιοπαθούντες ,τα λουκέτα, η νέα τάξη πραγμάτων, η νέα ιδιότυπη κατοχή και ένα καταρρακωμένο μέλλον που περιμένει στην αφετηρία να διαβεί!
Στις οδούς των Ελλήνων το μέτρο χάθηκε! Ποτέ ίσως και να μην υπήρξε, στην κρίση μας, στις αξίες μας, στις επιλογές μας στην ίδια μας την ζωή!
Κι όμως το μέτρο επιτακτικά θα πρέπει να αναζητηθεί!
Στον τρόπο ζωής μας, στις σχέσεις μας, στις επιλογές μας, στην χώρα μας.
Να γνωρίσουμε ποια Ελλάδα αρνούμαστε και ποια αναζητούμε να αγαπήσουμε απο την αρχή!
Να ζυγιστούν τα ΝΑΙ και τα ΟΧΙ μέσα απο βαθύ συλλογισμό..
Να γίνουν σωτήρια τα ΟΧΙ και να απομονώσουν τα ολέθρια ΝΑΙ.
Να μπορέσει ο νους να διακρίνει συνάμα την βεβαιότητα και την καθαρότητα μιας κατάφασης και να μπορέσει την αποτροπή μιας καταστρεπτικής άρνησης.
Στις οδούς των Ελλήνων το σύστημα και η τράπουλα ανακατεύεται βιαίως..
Κι επιτάσσει θολή σκέψη! Μην το αφήσεις! Μην το επιτρέψεις! Είναι η πρώτη εσωτερική επανάσταση!Τότε όλα μπορούν να συμβούν!
Και σε μένα και σε σένα και στην πατρίδα!
Χρόνια πολλά!
