Του Ρούσου Βραννά
Για το καλό της...
Ετσι λέει ο ίδιος. Για να γνωρίσει καλύτερα τον εχθρό, πως είναι και που φωλιάζει, ο συγγραφέας Κρίστοφερ Κέτσαμ αποφάσισε μια μέρα του Αυγούστου, να περιηγηθεί με τη δεκαπεντάχρονη κόρη του στη Γουόλ Στριτ.
Να της δείξει τα πιο σημαντικά της...
κτίρια, αυτά που στεγάζουν την Ντόιτσε Μπανκ, την Μόργκαν Τσέις, την AIG και άλλους ναούς του χρήματος. Κτίρια επιβλητικά, που και μόνο με το μέγεθός τους, συντρίβουν τους διαβάτες.
Με την περιήγηση αυτή, ο συγγραφέας ήθελε να δείξει στην κόρη του τι σήμαιναν αυτά τα κτίρια για την ίδια, για τους φίλους της, για τη γενιά τους και για το μέλλον που τους περιμένει.
«Ηθελα να καταλάβει τι είναι σήμερα πραγματικά η Νέα Υόρκη, ο τόπος που γεννήθηκα και αγάπησα» εξηγούσε αργότερα ο Κρίστοφερ Κέτσαμ στο περιοδικό «Ωρίων».
«Επειδή έχω πειστεί, πως το μέρος όπου χτυπάει σήμερα η καρδιά της πόλης δεν είναι πια οι πινακοθήκες της, τα μαγαζιά της, τα εστιατόρια ή τα μπαρ της, τα θέατρά της, τα μουσεία της, τα θλιβερά βιομηχανικά απομεινάρια της ή οι φευγάτοι τύποι της, οι συγγραφείς της, οι χορευτές της, οι καλλιτέχνες της, οι διανοητές της, οι μουσικοί της ή, Θεός φυλάξοι, οι δημοσιογράφοι της».
Ο συγγραφέας κοντοστάθηκε στο βαθύ φαράγγι από μπετόν, ανάμεσα στους ουρανοξύστες που στεγάζουν τις μεγαλύτερες τράπεζες του κόσμου, κοίταξε την κόρη του και της είπε:
«Να αυτό είναι η Νέα Υόρκη! Ανθρωποι αρρωστημένοι που κάθε μέρα γίνονται πιο πλούσιοι και άνθρωποι που κάθονται στην πολυθρόνα τους και τους χαζεύουν να πλουτίζουν».
Τι θα µπορούσε να γίνει; αναρωτιόταν ο Κρίστοφερ Κέτσαμ, αναπολώντας με νοσταλγία την εποχή που ένα μεγάλο και δημιουργικό προοδευτικό κίνημα ζωντάνευε την κοινωνία.
«Μάλλον απίθανο για τη Νέα Υόρκη. Η πόλη σβήνει χωρίς καμιά αντίδραση από τους ανθρώπους της. Φαίνεται, πως οι περισσότεροι ονειρεύονται, να γίνουν και αυτοί κάποτε σαν τους πλουσιότερους, που ανήκουν στο 1% τζογάροντας στο "όλα ή τίποτα". Η Νέα Υόρκη, που κάποτε ήταν ένα από τα πιο εντυπωσιακά επιτεύγματα του πολιτισμού μας, μια από τις πιο προοδευτικές πολιτείες μας, έχει σήμερα καταντήσει η πρωτοπορία των πιο διαβρωτικών τάσεων που μπορούν να υπονομεύσουν μια κοινωνία. Θα ήταν, ίσως, καλύτερα για την κόρη μου να την ξεγράψει».
Εναν µήνα μετά την περιήγηση του συγγραφέα και της κόρης του, η Γουόλ Στριτ είναι σήμερα περικυκλωμένη από διαδηλωτές.
Πρόκειται για τις σοβαρότερες κοινωνικές διαμαρτυρίες στις ΗΠΑ εδώ και τριάντα χρόνια - και εξαπλώνονται γοργά και σε άλλες πολιτείες.
Είναι η διαμαρτυρία του 99% του αμερικανικού λαού, εναντίον του 1% που καρπώνεται το 50% του πλούτου της χώρας.
Οι Νεοϋορκέζοι και οι άλλοι Αμερικανοί σηκώνονται από τις πολυθρόνες τους και διεκδικούν το υπόλοιπο 50% που τους ανήκει.
Κάπου ανάμεσά τους θα μπορούσαμε, ίσως, να διακρίνουμε και τη δεκαπεντάχρονη κόρη του Κρίστοφερ Κέτσαμ.
ΠΗΓΗ: tanea.gr
