Tο λεπτό σημείο, όπου η γνώμη της μειοψηφίας μετατρέπεται σε γνώμη της πλειοψηφίας, φέρεται να εντόπισαν οι επιστήμονες του Social Cognitive Networks Academic Research Center στο Πολυτεχνικό Ινστιτούτο Rensselaer.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν, πως όταν το 10% από το σύνολο του πληθυσμού....
διατηρεί ακλόνητη γνώμη, τότε η πλειοψηφία του ίδιου πληθυσμού υιοθετεί αυτή τη γνώμη.
Τα αποτελέσματα της έρευνας αναμένεται να έχουν επιπτώσεις στη μελέτη και την επιρροή των κοινωνικών διαντιδράσεων, που κυμαίνονται από τη διάδοση καινοτομιών έως την κυκλοφορία των πολιτικών ιδεολογιών. Η έρευνα δημοσιοποιήθηκε στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού Physical Review.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η πτυχή της έρευνας, σύμφωνα με την οποία το ποσοστό των ανθρώπων με σταθερή γνώμη που απαιτείται για την αλλαγή της γνώμης της πλειοψηφίας, δεν μεταβάλλεται σημαντικά, ανεξάρτητα από τον τύπο του κοινωνικού δικτύου εντός του οποίου εργάζονται οι πρώτοι. Με άλλα λόγια, ο αριθμός των ανθρώπων με σταθερή γνώμη ως ποσοστό του συνόλου ενός πληθυσμού κυμαίνεται σταθερά περίπου στο 10%.
Για να καταλήξουν στα παραπάνω συμπεράσματα οι επιστήμονες ανέπτυξαν υπολογιστικά μοντέλα των διαφόρων τύπων των κοινωνικών δικτύων. Σε ένα από τα δίκτυα όλοι οι χρήστες συνδέθηκαν ο ένας με τον άλλο. Το δεύτερο μοντέλο περιελάμβανε ορισμένα άτομα συνδεδεμένα με ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων, οι οποίοι λειτούργησαν ως κόμβοι στη διαμόρφωση γνώμης. Το τελευταίο μοντέλο έδινε σε κάθε μέλος τον ίδιο αριθμό συνδέσεων με άλλους ανθρώπους. Κυκλοφορούσαν πολλές διαφορετικές γνώμες, αλλά οι χρήστες παρέμεναν ανοιχτόμυαλοι στις διάφορες απόψεις.
Οι επιστήμονες στη συνέχεια τοποθέτησαν σε κάθε ένα από τα δίκτυα, ανθρώπους που παρουσίαζαν σταθερή και ακλόνητη γνώμη. Καθώς έρχονταν σε επαφή με τα υπόλοιπα μέλη των δικτύων άρχισαν να παρατηρούνται αλλαγές.
«Σε γενικές γραμμές οι άνθρωποι δεν θέλουν να έχουν μία μη δημοφιλή άποψη και πάντα καταβάλλουν προσπάθειες για να έρθουν σε συναίνεση σε τοπικό επίπεδο», δήλωσε ο συνεργάτης του Social Cognitive Networks Academic Research Center και συγγραφέας, Sameet Sreenivasan. «Δημιουργήσαμε αυτή τη δυναμική σε κάθε ένα από τα μοντέλα μας», πρόσθεσε. «Όταν οι παράγοντες της αλλαγής πείθουν όλο και περισσότερους ανθρώπους τότε η κατάσταση αρχίζει να αλλάζει. Ο κόσμος αρχίζει να αναρωτιέται για τις δικές του απόψεις και στη συνέχεια να υιοθετεί πλήρως τη νέα άποψη που εξαπλώνεται όλο και περισσότερο».
«Για να επιτευχθεί αυτό τα άτομα σε κάθε μοντέλο συνομίλησαν μεταξύ τους ανταλλάσοντας "γνώμες". "Αν ο ακροατής είχε την ίδια γνώμη με τον ομιλητή, τότε η γνώμη του πρώτου ενισχυόταν. Αν οι γνώμες ακροατή και ομιλητή διέφεραν τότε ο ακροατής κρατούσε υπόψη τη διαφορετική γνώμη που άκουσε και συζητούσε στη συνέχεια με κάποιο άλλο άτομο. Αν το επόμενο άτομο εξέφραζε την ίδια νέα γνώμη τότε ο ακροατής την ενέκρινε και την υιοθετούσε».
Η έρευνα έχει σημαντικές επιπτώσεις στην κατανόηση του πώς εξαπλώνεται κάθε άποψη.
«Υπάρχουν περιπτώσεις όπου είναι χρήσιμο να γνωρίζεις πώς να εξαπλώσεις αποτελεσματικά μία γνώμη ή πώς να καταστείλεις μία αναπτυσσόμενη γνώμη» δήλωσε ο Αναπληρωτής Καθηγητής της Φυσικής Gyorgy Korniss. «Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η περίπτωση του να πείσεις τον πληθυσμό μίας ολόκληρης πόλης να μετακινηθεί πριν ξεσπάσει ένας τυφώνας ή η διάδοση πληροφοριών σχετικά με την πρόληψη μίας νόσου σε ένα αγροτικό χωριό».Οι ερευνητές ψάχνουν για εταίρους στο ευρύτερο πλαίσιο των κοινωνικών επιστημών και για άλλους τομείς, για να συγκρίνουν τα υπολογιστικά μοντέλα με ιστορικά παραδείγματα.
ΠΗΓΗ: tvxs.gr
