ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΛΕΒΗΣ (Η εικόνα με το άγιο μύρο)- Αρκαδία
Η επί του Πάρνωνος Μονή Μαλεβής είναι ένα από τα αρχαιότερα Μοναστήρια της περιοχής.
Η Θαυματουργή Εικόνα...
Η θαυματουργή εικόνα όπως απο την παράδοση γνωρίζουμε είναι μία από τις 70 εικόνες που ζωγράφισε ο Ευαγγελιστής Λουκάς....
Την εικόνα αυτή την έφεραν μαζί τους oι κάτοικοι του Αγίου Όρους που ήρθαν και κατοίκησαν εδώ στην Κυνουρία.
Πώς ενεφανίσθη το Άγιο Μύρο…
Πόσοι και πόσοι αλήθεια, δεν ηθέλησαν να εξετάσουν και να βρουν την σύνθεσή του καί στο τέλος έμειναν άφωνοι και κατησχημένοι, διότι όσες προσπάθειες και αν έκαμαν έμειναν άπρακτοι.Το 1964, πριν ακόμα τρέξη το Άγιο Μύρο στην εικόνα της Θεοτόκου, 20 ημέρας νωρίτερα ευωδίαζε εξαίσια και υπερβολικά σε όλο το Μοναστήρι. Η εικόνα ευωδίαζε, αλλά στην αρχή δεν καταλάβε κανείς ότι πρόκειται περί θαύματος και η μία ρωτούσε την άλλη, «ρίξατε αρώματα στις εικόνες;». αλλά καμιά δεν ήξερε τίποτα.
Ρωτήσαν οι καλόγριες της μονής και τον π.Στυλιανό, «τι σας μυρίζει πάτερ;» «Τι μου μυρίζει: τα αρώματα που έχετε βάλει...» μάς είπε !
«Πάτερ" τού είπαμε, "εμείς δεν βάλαμε τίποτα...».
Ο Δημήτριος Καλίτσης που είχε έρθη από τον Άγιο Πέτρο είπε, «η Παναγία μυρίζει». Η ευωδία συνεχιζόταν καί ήταν τόσο δυνατή που ένα βράδυ έξω στην ταράτσα καί είπα,
«Παναγία μου, τι είναι αυτό το πράγμα, θά ανοίξει κανένα ποτάμι γιά να μας πνίξει…» μαρτυρά μια καλόγρια της μονής.
Την Παρασκευή των τελευταίων Χαιρετισμών 17 Απριλίου 1964, είχαν έρθει και προσκυνητές για την Αγρυπνία. Ενεφανίσθησαν τότε καί oι πρώτες σταγόνες. Η αδελφή Θεονύμφη τις είδε πρώτη, έτρεξαν και oι Προσκυνητές και τις είδαν.
Την Κυριακή Ε' τών Νηστειών μετά τον εσπερινό ήρθε η αδελφή Θεοδούλη κάπως ταραγμένη και εκάθησε σε μια πολυθρόνα στο χειμωνιάτικο καί είπε,
«αδελφή Μαριάμ για πήγαινε στην εκκλησία στην Παναγία, κάπως σαν οφθαλμαπάτη μου φάνηκε, να δης τι είναι».
Εγώ δεν είχα πάει στον Εσπερινό λόγω υπηρεσίας. Ετρέξαμε στην εκκλησία, εγώ επήρα μια λαμπάδα και κύταγα την εικόνα και είδα την Παναγία να ανοιγοκλείνει το στόμα της και να τρέχει όπως τρέχει η βρύση νερό, σαν μπούρπουλας πού λέμε...
Όταν άνοιγε το στόμα της έτρεχε προς τα επάνω πολύ, όπως τρέχει η βρύση, και όταν έκλεινε το στόμα της εκοβόταν. Και όταν ξανάνοιγε το στόμα της έτρεχε πάλι σαν βρύση αλλά προς τα επάνω.
ΤΟ ΑΓΙΟ ΜΥΡΟ ΔΙΑΠΕΡΝΑΕΙ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΩΣ ΤΟ ΤΖΑΜΙ...
Και το χρώμα του νερού ετρύπαγε το τζάμι, σαν να μην ήτανε τίποτα καί έτρεχε κάτω.
Το προσκυνητάρι είχε γεμίση, αλλά έξω από το τζάμι που έτρεχε ήταν το χρώμα σάν γάλα.
Ταραχθήκαμε, φοβηθήκαμε, και είπαμε τι είναι αυτό το πράγμα, και δεν κοιμηθήκαμε τη βραδυά εκείνη καθόλου…
Την Δευτέρα το πρωί ήρθε ο Παναγιώτης Κολοβός, Αγροφύλακας από τον Άγιο Πέτρο. Επήγε να προσκυνήση την Παναγία και ήρθε και μας είπε πως η Παναγία έχει σταγόνες έξω από το τζάμι. Επήγαμε οι αδελφές και είδαμε μερικές σταγόνες απ' έξω από το τζάμι, και το χρώμα ήταν το χρώμα του ουρανού, γαλάζιο, αλλά η ευωδία ήταν πολύ δυνατή...
Το απόγευμα ήρθε και η γερόντισσα Παρθενία που έλειπε, και της διηγηθήκαμε τι είδαμε και έμεινε έκπληκτη, δεν ήξερε τι να μας πη. Τι ήταν αυτό το θαύμα; Διότι στα θαύματα της Παναγίας που έχουμε διαβάσει παρόμοιο θαύμα δεν είχαμε δει.
Την άλλη ημέρα πάλι έτρεξε η εικόνα μερικές σταγόνες που τις βλέπαμε που έρχονταν από μέσα προς τα έξω. Δεν τις εμπόδιζε το τζάμι, σάν να τό τρύπαγαν, και έτρεχαν κάτω στο προσκυνητάρι.
Το χρώμα ήταν σαν το κατακάθαρο διαμάντι και η ευωδία μία. Την άλλη μέρα την Τετάρτη αρχίζει συνέχεια να τρέχη κατά διαστήματα πολλές φορές την ημέρα.
Το χρώμα ήταν σαν την χρυσή τη λίρα, κίτρινο όπως είναι σήμερα κίτρινο σαν λάδι, έτρεχε πολλές φορές και πολύ τόσο που γεμίσαμε ένα φιαλίδιο ώς την μέση, το εσφραγίσαμε, και την άλλη μέρα δεν είχε τίποτα το φιαλίδιο !!!
Στο πρωτοφανές τούτο θαύμα ετρομοκρατηθήκαμε και εκλαίγαμε...
Δεν ξέραμε τι σημείο ήταν αυτό και τι έννοια είχε;
Καλό θά ήταν; Καταστροφή; τι να λέγαμε.
Η έκτη εβδομάς των Νηστειών, η εβδομάς των Βαΐων, ήταν για εμάς ημέρες θρήνων και κλαυθμών.
Μιά φορά κτυπάγαμε τις καμπάνες όλη την ημέρα αλλά κανείς δεν ήρθε. Τις άκουγαν τις καμπάνες όπως μας είπαν αργότερα στά γύρω χωριά, αλλά δεν ήρθαν. Είμαστε μόνες. Ειδοποιήσαμε την Μητρόπολη ήρθαν οι Ιερείς της Μητροπόλεως, έβγαλαν την εικόνα από το Προσκυνητάρι, την σκούπισαν, την επιθεώρησαν, και πληροφορήθηκαν οι ίδιοι με τα μάτια τους το θαύμα της Παναγίας.
Ήρθε η Αστυνομία, ήρθε κόσμος, άρχισαν από τα χωριά να έρχονται κούρσες, μοτοσυκλέτες, άλλοι με ζώα, άλλοι πεζοί και προσκυνούσαν την Παναγία.
Η Αστυνομία έβγαλε τον κόσμο έξω, έμεινε μόνη, έκλεισαν την εκκλησία, εμείς δεν είδαμε τι έκαμαν, ο ίδιος ο Αστυνόμος μας πληροφόρησε ότι όταν την σκούπισε την εικόνα, του πέταξε η Παναγία το Μύρο στο πρόσωπό του καί είπε τρομαγμένος « πιστεύω Παναγία μου».
Εμύρισαν oι εικόνες, εμύρισαν τα στασίδια, ολόκληρη η εκκλησία, ολόκληρο το Μοναστήρι. Τα αυτοκίνητα που έπαιρναν Άγιο Μύρο, ο κόσμος όλος ευωδίασε που έπαιρνε το Μύρο που τους δίναμε σε βαμβάκι......
• ΠΑΝΑΓΙΑ ΕΛΩΝΑ - Λακωνία
Σε μια στροφή του ασφαλτόδρομου από το Λεωνίδιo προς τον Κοσμά και γύρω στο 17ο χμ, στον επιβλητικό Πάρνωνα...ξεπροβάλει η Παναγία η Έλωνα. Η απόσταση από τον Κοσμά μέχρι τη Μονή και από το Λεωνίδιο μέχρι τη Μονή είναι ίδια!!!! Κάτασπρη μέσα στον κοκκινωπό, σπηλαιώδη, πανύψηλο βράχο προκαλεί δέος και θαυμασμό. Εύκολα με το αυτοκίνητο πλησιάζουμε την εξώπορτα, δύσκολα όμως κατεβαίνουμε το λαξευμένο διάδρομο με τα πολλά σκαλιά. Πως κατόρθωσαν, όχι μόνο να φθάσουν άνθρωποι εκεί, αλλά και να κτίσουν και να ζήσουν για χρόνια μακριά -πολύ μακριά- από το σήμερα!
Υπάρχουν κτίσματα αριστερά και δεξιά παλαιά, καλοσυντηρημένα, νοικοκυρεμένα. Είναι χωρίς τοιχογραφίες μα γεμάτη με κάθε είδους καντήλια αφιερώματα πονεμένων ψυχών στην πάνσεπτη εικόνα της Παναγίας. Τέμπλο ξυλόγλυπτο άριστης τέχνης. Στο Ιερό προθήκες με κειμήλια. Από το μικρό πλάτωμα προσφέρονται από ευλαβικά χέρια μονάζουσων καφές, λουκούμια και άγρια θέα Κυνουριάτικου βραχώδους τοπίου. Η ιστορία της Μονής , βεβαιώνεται με γραπτές μαρτυρίες από το 1700 περίπου. Μοναδικό προσκύνημα της Νότιας Κυνουρίας και του Έλους της Σπάρτης, χαρίζει άφθονη την ευλογία της Παναγίας. Υπάρχουν μαρτυρίες οτι η εικόνα της Παναγίας υπήρχε παλαιότερα στο χωριό ¨Ελος και εξαφανίστηκε. Αργότερα βρέθηκε στην τοποθεσία αυτή . Και ετσι πήρε το όνομα"¨Ελωνα".Λέγεται, λοιπόν, από μαρτυρίες του 1873 και 1901 ότι, οι τότε κάτοικοι του Κοσμά, αντίκρυσαν ολοφώτιστη την Εικόνα στο βράχο... Οι δύο ανώνυμοι Μοναχοί σκαρφάλωσαν και... ιδού το σημερινό θαύμα! Πρόκειται, για "Θεόσταλτη" εικόνα, που απεικονίζει τη Βρεφοκρατούσσα Παναγία!
Αργολίδα
ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΓΝΟΥΝΤΑ -ΕΠΊΔΑΥΡΟΣ 
Η Μονή της Παναγίας Αγνούντας είναι ένα κυριολεκτικά πανέμορφο και γραφικότατο μοναστηράκι πάνω σε έναν κατάφυτο λοφίσκο δίπλα στο δρόμο από την Κόρινθο στην Επίδαυρο. Η επίσκεψη σε τούτο το μικρό στολίδι της Ορθοδοξίας είναι μια ιδιαίτερη εμπειρία. Υπάρχει μια τελείως διαφορετική ατμόσφαιρα εκεί. Τα γήινα τερακόττα χρώματα σε πάνε κατευθείαν στην Κάτω Ιταλία. Οι κάκτοι που αναρριχώνται στο κτίριο της μονής και τα κελλιά παλαιών ασκητών προσθέτουν ακόμα περισσότερο στην εξωτική ατμόσφαιρά της. Η αρχιτεκτονική της εκκλησίας της μονής, που είναι αφιερωμένη στην Παναγία, είναι κάτι το μοναδικό. Η υψηλή, σε σύγκριση με το μήκος και το πλάτος της, οροφή της είναι κάτι που δεν το συναντάς συχνά. Το εσωτερικό του ναού, με τις εκπληκτικές μεταβυζαντινές τοιχογραφίες του, χαρακτηρίζεται από ένα κλίμα υπερβατικό και μυστηριακό. Πραγματικά, όταν πάς σε αυτό το μοναστήρι, είναι σαν να μεταφέρεσαι δέκα αιώνες πίσω. Επίσης αναφέρουμε πως στην μονή φυλάσσεται ως πολύτιμος θησαυρός η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Αγνούντας, μέσω της οποίας επιτελούνται πάμπολλα θαύματα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που πολύς κόσμος, και από την Αθήνα ακόμα, επιλέγει αυτό το μοναστηράκι για να κάνει εκεί τις βαφτίσεις των παιδιών τους. Το μόνο που έχετε να κάνετε, είναι μια εκδρομούλα να πάτε να το δείτε από μόνοι σας. Σας το συστήνουμε κατηγορηματικά!!!
ΠΑΝΑΓΙΑ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ (ΧΙΛΙΟΜΟΔΙ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ)
Πρόκειται για μια συγκλονιστική εικόνα της Παναγίας και ιδιαίτερα θαυματουργή..Η Κορινθία φαίνεται να είναι ένας ευλογημένος τόπος αφού υπάρχουν πολλά μεγάλα προσκυνήματα της Μεγαλόχαρης.Σήμερα εμείς εντάξαμε την Παναγία την Φανερωμένη που γιορτάζει στις 23 Αυγούστου..όμως ιδιαίτερα γνωστή και προστάτιδα των Κορινθίων κι όχι μόνο είναι η Παναγία Γιάτρισσα του Λουτρακίου,η Παναγία Λέχωβα στην Σικυώνα, η Παναγία του Βράχου στην Νεμέα,Παναγία του Στείρι στον Κόρφο.
Αξίζει να τα επισκεφθείτε..
Παναγία Φανερωμένη
Ο επισκέπτης, για να φτάσει μέχρι τη Νέα Ιερὰ Μονὴ οδικώς, θα πρέπει απο την πόλη της Κορίνθου, ν ακολουθήσει την παλαιὰ ἐθνικὴ οδὸ Κορίνθου – Άργους, φτάνοντας δε στὴν πόλη του Χιλιομοδίου (μετὰ από απόσταση 25 χιλιομέτρων απὸ την Κόρινθο), οδηγούμενος απὸ σχετικὴ πινακίδα, διανύοντας τέσσερα χιλιόμετρα, θα φτάσει στο Μοναστήρι, που βρίσκεται σ ένα πανέμορφο πευκόφυτο λοφίσκο. Η όλη διαδρομὴ απὸ την πόλη της Κορίνθου, μέχρι την Μονὴ είναι διάρκειας μισής ώρας. Θα είναι επωφελὲς και ωφέλιμο, για κάθε Προσκυνητὴ ή ἐπισκέπτη, κατὰ τον ερχομό του στην Ι.Μ. της Παναγίας Φανερωμένης, να συνδυάσει και να επισκεφτεί, εκτὸς απο τη Νέα Μονή, παράλληλα και την παλαιά, όπως επίσης και το Ναΰδριο της Αγίας Μαρίνας, γιατι κάθε ένα απο αυτὰ έχει την ιστορικότητά του και τη σπουδαιότητά του και είναι η απόσταση μεταξύ τους πολὺ κοντινή. ΠΑΛΑΙΑ ΜΟΝΗ: Σε απόσταση, μόλις τεσσάρων χιλιομέτρων ασφαλτοστρωμένου δρόμου, απο τη νέα Μονή, φτάνει κανεὶς στην παλαιά. Εκεί θα θαυμάσει ένα σπουδαιότατο απο αρχιτεκτονικής πλευρας Χριστιανικὸ Ναὸ – Κτίσμα του13ου αἰώνα, καθὼς και τα ημιερειπωμένα κελιὰ της εποχής εκείνης. Θα θαυμάσει τις πολὺ σπουδαίες, παρὰ τη φθορὰ τους Αγιογραφίες και τις παρεμβάσεις, λόγῳ των Εθνικών περιπετειών, θα διακρίνει δε ο επισκέπτης, οτι το Μνημείο αυτὸ εχει φρουριακὴ και στρατηγικὴ σημασία και άρα οτι με περίσκεψη επελέγη ο χώρος αυτός, αφού με γυμνὸ οφθαλμὸ ατενίζει κανεὶς τον Ακροκόρινθο, μια ζώσα δηλαδὴ μαρτυρία, για την προεπαναστατικὴ και επαναστατικὴ δράση της εκεί Αδελφότητας, που πολλὲς φορὲς δέχθηκε τις ωμότητες και τις βιαιοπραγίες των Οθωμανών αλλὰ και μία φορὰ και τη διάλυσή της. Τόση ειναι η σπουδαιότητα του Μνημείου αὐτού, ώστε ασχολήθηκαν και συνέγραψαν, δυο κορυφαίοι ιστορικοὶ όπως ο Καθηγητὴς και Ακαδημαϊκὸς Ορλάνδος και ο ιστορικὸς Τάσος Γριτσόπουλος. ΝΕΑ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ – ΤΟΠΟΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗΣ ΑΝΑΠΑΥΣΗΣ: Η ανδρώα Αδελφότητα της Παλαιάς Μονής, το έτος 1896 μεταφέθηκε να εγκαταβιώσει στη Νέα Μονή, στο παλιό της Μετόχι δηλαδή, μεταφέροντας επίσης και την Θαυματουργὴ Αγία Εικόνα της βρεφοκρατούσης Παναγίας της Φανερωμένης καθὼς και το περίτεχνο ξύλινο σκαλιστὸ τέμπλο απὸ οξειὰ και φλαμούρι, φιλοτεχνημένο όλο με σκαλιστὲς παραστάσεις απὸ την Παλαιὰ και Καινὴ Διαθήκη. Μετέφεραν επίσης και πλειάδα Ιερών Λειψάνων και την Αγία Κάρα του αγίου Σωφρονίου, Πατριάρχου Ιεροσολύμων, Μεγάλου Υμνογράφου και πατέρα της Εκκλησίας μας. Η ψυχὴ των προσκυνητων θα αναπαυθει, προσκυνώντας και προσευχομένη, στην παμπάλαια, επιβλητικὴ και επι αἰώνες θαυματουργικὴ εικόνα της Παναγίας και στην προσκύνηση των Ιερων Λειψάνων, που όπως γράψαμε σήμερα βρίσκονται στην Νέα Μονή. Η Νέα Ιερὰ Μονὴ το έτος 1949 μετετράπη από ανδρώα σε γυναικεία, όπως υφίσταται μέχρι σήμερα. Η Ιερὰ Μονὴ δεν διαθέτει ξενώνες η δε επικοινωνία γίνεται στο τηλέφωνο: 27410 – 98294. ΝΑΫΔΡΙΟ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΗΣ: Αμέσως εξερχόμενοι, απο την θύρα της εξόδου, πορεύεται κανεὶς προς τα αριστερὰ (υπάρχει πινακίδα) και σε απόσταση μόλις πενήντα μέτρων, βρίσκεται το Ναϊδριο της μεγαλομάρτυρος Αγίας Μαρίνας. Ο μικρὸς αυτὸς Ναὸς έχουμε την έγγραφη μαρτυρία οτι ανακαινίσθηκε τον 16ον αιώνα και αγιογραφήθηκε απὸ τον πολὺ σπουδαιο Αγιογράφο της εποχής Δημήτριο Κακκαβά. Είναι διάσπαρτος απὸ πανέμορφες παραστάσεις που διατηρούνται σχετικὰ καλά. Είναι άξιο και για το λόγο αυτὸ πέραν της προσευχής προς την Μεγαλομάρτυρα να το επισκευθει κανείς.
