Το γαλλικό μοντέλο για την εθελοντική συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών στην ελληνική βοήθεια αφήνει μεν ορισμένα ανοιχτά ερωτήματα.
Ωστόσο, παρ’ όλες τις ελλείψεις, μπορεί να συμβάλει σε μια νέα τροπή του ευρωπαϊκού δράματος χρέους.
Όταν μάλιστα εδραιώνεται η... πεποίθηση, ότι τα μέχρι τώρα πισωγυρίσματα στη διαχείριση της κρίσης απλώς παρέτειναν την κρίση, ενισχύονται οι εκκλήσεις για ένα εντελώς νέο σχέδιο ανοικοδόμησης της Ελλάδας και κερδίζει έδαφος η άποψη, ότι τέτοιες ιδέες δεν θα προέλθουν από την αρχηγό της γερμανικής κυβέρνησης.
Όσον αφορά τη συμμετοχή των τραπεζών, ήταν οι Γάλλοι πολιτικοί και οι γαλλικές τράπεζες εκείνες, που παρουσίασαν ένα σχέδιο, που, τουλάχιστον, δίνει την εντύπωση ότι μπορεί να εφαρμοστεί, αντίθετα με τις γερμανικές προτάσεις. Κι αυτό είναι πολύ οδυνηρό για την καγκελάριο Α. Μέρκελ, που φιλοδοξούσε να χαράξει τις βασικές κατευθύνσεις για όλη την Ευρώπη, αλλά στην πραγματικότητα έστειλε μηνύματα που προκάλεσαν σύγχυση..
Αντίθετα, το γαλλικό μοντέλο στέλνει στις χρηματαγορές ένα σημαντικό μήνυμα.
Η Ελλάδα απαλλάσσεται για μεγάλο χρονικό διάστημα από την αποπληρωμή των ομολόγων της και μπορεί με ηρεμία να επικεντρωθεί στις μεταρρυθμίσεις της. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να σημάνει μια νέα αρχή.
Οι συνεχώς νέοι όροι και τα επιτόκια τιμωρίας για την Ελλάδα απλώς παρέτειναν την κρίση.
Το αντίθετο θα είχε σημασία, και για μας: χαμηλά επιτόκια και ένα νέο είδος Σχεδίου Μάρσαλ, με το οποίο η ελληνική οικονομία θα μπορέσει και πάλι να αναπτύξει εκείνη τη δυναμική, η οποία είναι απαραίτητη για μια πραγματική μείωση του χρέους. Η οποία, με τη σειρά της, αποτελεί στην Ελλάδα προυπόθεση, για να συνεχίζουν να γίνονται αποδεκτές νέες περικοπές.
Η Ελλάδα δεν χρειάζεται άλλες πιέσεις, αλλά ένα πρόγραμμα ανοικοδόμησης.
Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να γλιτώσουμε και από άλλα προγράμματα βοήθειας.
ΠΗΓΗ: tvxs.gr
