Ανοιχτή κρατά ο Αρειος Πάγος την πόρτα της προσωποκράτησης για εμπορικά χρέη, μόνον στην περίπτωση που αποδειχθεί ότι ο οφειλέτης έχει την οικονομική δυνατότητα να πληρώσει, πλην όμως από πρόθεση και δόλο το αποφεύγει, αποκρύπτοντας τα... περιουσιακά του στοιχεία.
Αντίθετα, οι έμποροι που κινδυνεύουν με προσωποκράτηση από την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας, μπορούν να αποφύγουν το επαχθές μέτρο, εάν αποδείξουν ότι έχουν πράγματι οικονομική αδυναμία να εκπληρώσουν τις συμβατικές τους υποχρεώσεις.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ακολουθώντας τη νομολογιακή γραμμή που έχει διαμορφωθεί, αποφαίνεται ότι σε αυτές τις περιπτώσεις το βάρος της απόδειξης βαρύνει τον οφειλέτη και όχι το δανειστή.
Οι αρεοπαγίτες δέχθηκαν ότι το άρθρο 1047 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, που επιβάλλει την προσωποκράτηση, ναι μεν ισχύει ως μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης κατά εμπόρων για οφειλές τους, αλλά υπό την απαραίτητη προϋπόθεση ότι δεν πληρώνουν, επειδή έχουν αντικειμενική αδυναμία και όχι επειδή μπορούν να πληρώσουν αλλά επιλέγουν να μην το κάνουν.
Το σωσίβιο σωτηρίας για χιλιάδες εμπόρους που φτάνουν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, προσφέρει το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, που κυρώθηκε πριν από 14 χρόνια από τη Βουλή και ορίζει ότι κανείς δεν μπορεί να φυλακιστεί, αποκλειστικά, λόγω της αδυναμίας του να εκπληρώσει συμβατική υποχρέωση.
Σημειώνεται ότι με παλαιότερη απόφασή του ο Αρειος Πάγος έχει κρίνει ότι το δικαστήριο που διατάζει την προσωποκράτηση, πρέπει να στέκεται μόνο στο στοιχείο της οικονομικής αδυναμίας του οφειλέτη και όταν τη διαπιστώνει, να αρνείται την προσωποκράτηση, χωρίς να ελέγχει εάν η αδυναμία οφείλεται σε υπαίτια ή ανυπαίτια συμπεριφορά του.
ΠΗΓΗ: enet.gr
