Η αποτελεσματικότητα, η επιτακτική ανάγκη ταχείας προώθησης διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και η εφαρμογή των νόμων που έχουν περάσει από τη Βουλή θα βαρύνουν στην κρίση του κ. Γ. Παπανδρέου , εν όψει των αλλαγών που σύμφωνα με πληροφορίες ετοιμάζει στο κυβερνητικό επιτελείο. Ο χρόνος της πρωθυπουργικής παρέμβασης...
ορίζεται από το ευρωπαϊκό χρονοδιάγραμμα:η εκκρεμότητα των αποφάσεων στη Σύνοδο Κορυφής της 24ης-25ης Μαρτίου και κυρίως η έκβαση των διαπραγματεύσεων σε ό,τι αφορά το ελληνικό πρόβλημα και τη λεγόμενη «συνολική λύση» για την ευρωπαϊκή κρίση περιγράφονται από συνεργάτες του και από κορυφαίους υπουργούς ως καθοριστικά στοιχεία για τις αποφάσεις και τις επιπτώσεις τους στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό.
Το πρόβλημα συνοχής της κυβέρνησης και οι καθυστερήσεις σε νευραλγικούς τομείς προβληματίζουν σε βαθμό ανησυχίας τον Πρωθυπουργό. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, τις οποίες μεταφέρουν πρόσωπα που συνομίλησαν προσφάτως μαζί του, ο κ. Παπανδρέου είναι απογοητευμένος από πολλά πρόσωπα της κυβέρνησης και ετοιμάζεται για ριζικές αλλαγές. Τα πεδία που τον ανησυχούν πρωτίστως είναι αυτά της οικονομίας, της ασφάλειαςεγκληματικότητας και της Ανάπτυξης, χωρίς κανείς να είναι σε θέση να επιβεβαιώσει ότι θα γίνουν αλλαγές και στα τρία πεδία.
Πέραν των μηνυμάτων που έχει λάβει από τους αξιωματούχους της τρόικας για τα παραλυτικά φαινόμενα, τις τελευταίες εβδομάδες ο κ. Παπανδρέου ήταν παρατηρητής της κρίσης που εκδηλώθηκε δραματικά με τρία κυρίως περιστατικά: την αδυναμία έγκαιρου συντονισμού υπουργών για τη λύση του θέματος των μεταναστών-απεργών πείνας, την ανοιχτή σύγκρουση μεταξύ των υπουργών Εσωτερικών κ. Ι. Ραγκούση και Αμυνας κ. Ευ. Βενιζέλου (για το ίδιο θέμα) και την κρίση στο οικονομικό επιτελείο, με αφορμή την υστέρηση των εσόδων και κατάληξη την παραίτηση του γενικού γραμματέα του υπουργείου κ. Δ. Γεωργακόπουλου.
Οι αλλαγές στις οποίες ετοιμάζεται να προχωρήσει ο κ. Παπανδρέου θα επηρεαστούν σε μεγάλο βαθμό από την έκβαση των ευρωπαϊκών του επαφών και διαπραγματεύσεων. Κατά πληροφορίες, τα κεντρικά πρόσωπα εν όψει αυτών των αλλαγών είναι τρία: ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου , ο υπουργός Εσωτερικών κ. Ι. Ραγκούσης και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Θ. Πάγκαλος.
Στην περίπτωση του κ. Παπακωνσταντίνου, το περιβάλλον του Πρωθυπουργού επιμένει να τονίζει ότι «δεν υπάρχει θέμα Γιώργου, είναι αξιόπιστος συνομιλητής στην Ευρώπη και έχει φέρει ήδη εις πέρας ένα μεγάλο έργο». Ωστόσο συνομιλητές του κ. Παπανδρέου χωρίς θεσμική ιδιότητα επιμένουν ότι από εδώ και πέρα μια αλλαγή στο υπουργείο Οικονομικών θα είναι επιβεβλημένη, είτε σε πρόσωπα είτε στη διάρθρωση αρμοδιοτήτων.
Με βάση αυτά εξετάζεται, μεταξύ άλλων, το εξής σενάριο: ο κ. Παπακωνσταντίνου παραμένει στη θέση του, αναλαμβάνει ρόλο υπουργού Συντονισμού και ενισχύεται από πρόσωπα ειδικώς στον τομέα των εσόδων, που έχουν δοκιμαστεί με επιτυχία. Ενα από αυτά τα πρόσωπα είναι ο κ. Γ. Φλωρίδης, ο οποίος θεωρείται βασικός υποψήφιος για θέση υφυπουργού ή αναπληρωτή υπουργού, με αρμοδιότητα την οργάνωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού.
Παράλληλα με αυτά, ο κ. Παπανδρέου έχει ακούσει συνεργάτες του να του επισημαίνουν την ανάγκη διασφάλισης στοιχειώδους ηρεμίας στο εσωτερικό της κυβέρνησης και στην κοινωνία. Οι επισημάνσεις αυτές σχετίζονται με την αναταραχή που έχει προκληθεί τους τελευταίους μήνες με τις επανειλημμένες δηλώσεις του κ. Πάγκαλου. Σύμφωνα με κάποιους συνομιλητές του Πρωθυπουργού, τέτοια κρούσματα θα πρέπει να αποφευχθούν στο εξής και στο πλαίσιο αυτό οι εισηγήσεις είναι δύο: είτε ο κ. Πάγκαλος να αποστρατευθεί με τιμές και επαίνους είτε να τοποθετηθεί ένας δεύτερος αντιπρόεδρος με σαφείς αρμοδιότητες.
Οσοι υποστηρίζουν την πρώτη εκδοχή έχουν την άποψη ότι ακόμη και αν ο κ. Πάγκαλος απομακρυνόταν από την κυβέρνηση το μήνυμα θα ήταν θετικό, υπό την έννοια ότι θα επρόκειτο για μια φαινομενικά δυναμική κίνηση, χωρίς πολιτικό κόστος. Το δεύτερο ενδεχόμενο θεωρείται κίνηση υψηλού ρίσκου, καθώς θα δημιουργούσε μία ακόμη εστία έντασης στα υψηλά κυβερνητικά κλιμάκια μεταξύ του κ. Πάγκαλου και του (όποιου) δεύτερου αντιπροέδρου.
Το ερώτημα στην περίπτωση των αλλαγών στο κορυφαίο επίπεδο είναι ποιος από τους σημερινούς υπουργούς θα αναβαθμιστεί- και αν αυτό θα συμβεί. Η πρόσφατη σύγκρουση Βενιζέλου- Ραγκούση αντιμετωπίστηκε από το σύνολο σχεδόν των συναδέλφων τους στην κυβέρνηση και στο κόμμα ως υποκρύπτουσα βαθύτερα και σοβαρότερα μεταξύ τους προβλήματα, αλλά και φιλοδοξίες. Η κρίση ανάμεσα στους δύο υπουργούς εκδηλώθηκε από την περίοδο των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών, όταν προέκυψε το ζήτημα «ποιος συνέβαλε πιο καθοριστικά στη νίκη του ΠαΣοΚ».
Το τελευταίο δε διάστημα συνάδελφοί τους στο Υπουργικό Συμβούλιο έχουν παρατηρήσει ότι ο κ. Βενιζέλος παρεμβαίνει με διάθεση να δημιουργήσει το προφίλ του επί της ουσίας «Νο 2» στην κυβέρνηση. Στο πλαίσιο αυτό, δεν πέρασε απαρατήρητο ότι στην πρόσφατη σύσκεψη της Καθαρής Δευτέρας στο Μέγαρο Μαξίμου ο κ. Βενιζέλος κάθησε δίπλα στον Πρωθυπουργό και κατέθεσε προτάσεις ευρύτερου πολιτικού ενδιαφέροντος.
Από την άλλη πλευρά, ο κ. Ραγκούσης είναι σήμερα ο πρώτος τη τάξη υπουργός και έχει ανοιχτά μέτωπα, πέραν του κ. Βενιζέλου, με τον κ. Χρ. Παπουτσή, επίσης για το θέμα χειρισμών στο πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης.
Μετά τη θετική έκβαση της περιπέτειας των απεργών πείνας της «Υπατίας», έχει μπροστά του το δύσκολο εγχείρημα της προσαρμογής του «Καλλικράτη» στις νέες συνθήκες, αλλά και της κατάθεσης του νέου εκλογικού νόμου, για τον οποίο αναμένει «σήμα» από το Μέγαρο Μαξίμου. Σύμφωνα με κορυφαία κυβερνητικά στελέχη, και μόνο οι αρμοδιότητες του κ. Ραγκούση περιορίζουν τις πιθανότητες να συμπεριληφθεί ο υπουργός Εσωτερικών στις αλλαγές που φέρεται να ετοιμάζει ο κ. Παπανδρέου.
To Βήμα on line
