Ολο τα μοντέλα στο σαλόνι της Γενεύης προσκυνάς.
Πάνω, κάτω, μέσα κι έξω τα κοιτάς.
Τι κοιτάς; Αφού καινούργιο αμάξι ν' αγοράσεις δεν τολμάς.
Εξάλλου, μην ξεχνάς: ακόμη το προηγούμενο αμάξι σου χρωστάς.
Κι εσύ, όλο πόσο καίει συνεχώς ρωτάς.
Κι ας ξέρεις πως χρυσάφι σού στοιχίζει κάθε φορά που βάζεις μπρος και ξεκινάς.
Γι' αυτό μην προσδοκάς. Τριήμερο δεν φεύγεις μ' εκείνη που αγαπάς.
Αλλο μην την παραμυθιάζεις πως είσαι εύπορος, λεφτάς.
Αρχισες ήδη να παρακαλάς.
Στο «Λούβρο» απ' έξω ξάπλωσες κι ελεημοσύνη από τους περαστικούς ζητάς.
Και το ξενοδοχείο, χθες, χάρη σου έκανε και τ' αποφάγια σού 'δωσε να φας.
Μην κολλάς. Αλληλεγγύη από τους γύρω σου άδικα καρτεράς.
Μην αυτοεξευτελίζεσαι, τέλειωνε με τις τύψεις, άλλο μην ξενυχτάς.
Κι αυτούς που άνεργο και άστεγο σε έκαναν, μην τους ξεχνάς.
Το δίκιο και το μόχθο σου μην ξεπουλάς.
Ατσάλωσε το κουράγιο σου και μην τα παρατάς.
Ετσι κι αλλιώς, δεν έχεις πού αλλού να πας.
Καλύτερα να σε βρει ο θάνατος καθώς θα πολεμάς.
Να 'χεις να λες, στον άλλο κόσμο που θα πας.
Γι' αυτό μάθε μ' οργή και δύναμη πάνω τους να ορμάς.
Σ' όλους αυτούς που τη ζωή μας «μόνταραν» για μας, χωρίς εμάς
ΠΗΓΗ: enet.gr
