- Αυτό το «κρίστµας σπίριτ» τι προϊόν είναι; - Αµερικάνικο!
- Σαν τσιχλόφουσκα ένα πράµα;
- Και δεν γράφεται «κρίστµας σπίριτ», ζώον! Γράφεται «Christmas spirit».
- Εγώ ελληνικά το γράφω για να τη σπάσω στην κόρη µου!
- Η κόρη σου πού κολλάει στο παρόν χρονογράφηµα;
- Μoy spaei ta nevra giati ta grafei ola me latinika stoixeia!
- Greeklish to lene ayto!
- Ε, εγώ το greeklish το λέω γκρίκλις, τραβάς κάνα ζόρι;
- Εδώ µου κόψανε τον 13ο µισθό κι όπου να ‘ναι, µου κόβουν και τους άλλους 12, λες η καΐλα µου να ‘ναι το greeklish;
- Και επιστρέφω στο θέµα µας… - Το οποίο είναι εντελώς περσινό ξινό σταφύλι, σηµειωτέον. ∆ιότι τα Χριστούγεννα πέρασαν… - … αλλά δεν ακούµπησαν. Οµως, εγώ ακόµα προσπαθώ να αποκωδικοποιήσω το κρίστµας σπίριτ… - «Πνεύµα Χριστουγέννων» το λένε ελληνικά… - Μωρέ, δεν πά’ να τα λένε και «Χαλαζώνι Φιλιατρών». Εγώ ξέρω ότι όλη αυτή την εβδοµάδα, καθόµουνα µπροστά στην τηλεόραση κι έβλεπα χριστουγεννιάτικες ταινίες!
- Τάµα το ‘χες;
- Αµα το ταµείον είναι καραµείον, τι θες να κάνω, αγάπη µου; Να πάω στο πεντάστερο και να τους πω «γράψτα στο τεφτέρι»; Μέσα κλεισµένη την έβγαλα. Κι όχι σ’ όλο το σπίτι.
Σε ένα δωµάτιο για να κάνω οικονοµία στο ρεύµα!
- Ναι, αυτό κι εµείς το πάθαµε. Μας έχει πιάσει τέτοιο άγχος µε το ηλεκτρικό που πήραµε λευκό µπαστούνι κι εκπαιδευµένο σκύλο για να µετακινούµαστε… - ΚΙ ΕΒΛΕΠΑ, που λες, στην τηλεόραση όλες αυτές τις επετειακές αµερικανιές. Που ήταν κάποιος µουντρούχος που δεν το ‘χε το κρίστµας σπίριτ και µετά το πάθαινε.
Ασε που δεν πίστευε στον Αϊ-Βασίλη και στο τέλος του έργου του προέκυπτε ότι ο Αϊ-Βασίλης υπάρχει και µόνο πρέφα που δεν παίζανε µαζί. Και στο χάπι εντ… - Happy end!
- Γκιβ µι α µπρέικ, σουίτχαρτ! Σ’ αυτό, τέλος πάντων, του ερχόταν το κρίστµας σπίριτ σαν ντουβρουτζάς, έπαιρνε τις ρούγες κι έκανε καλές πράξεις στους γείτονες… - Και την εποµένη τις ξέχναγε και ξαναγινόταν µουλάρι ξεκαπίστρωτο;
- ∆εν το ξέρω αυτό! ∆εν σου δείχνουν την επόµενη µέρα τα έργα αυτά! Τελειώνουν εκεί που φωταγωγούνε το δέντρο στο κέντρο της πόλης κι όλοι φιλιούνται – αγκαλιάζονται!
- Ετσι είναι οι Αµερικάνοι. Κάθε 25 ∆εκέµβρη γίνονται χρυσά παιδιά. Με τις υπόλοιπες 364 µέρες έχουν ένα θεµατάκι… - Ετσι! Κι εγώ σου λέω όλες οι παπαριές που κάνανε µε Ιράκ, Βιετνάµ, Κόλπο των Χοίρων, Γουαντάναµο είναι γιατί δεν έπεφταν οι στρατιωτικές αποβάσεις Χριστούγεννα. - Ακριβώς! Οι Αµερικάνοι είναι σωστοί, οι ηµεροµηνίες είναι λάθος!
- Απλά, δεν έχω καταλάβει αν το κρίστµας σπίριτ είναι µόνιµο ή εποχικό σαν τον ράφτινγκ.
- Σιγά µην είναι και χρόνια νόσος! Μια µέρα κει χάµω σε πιάνει και µετά ξανακοιτάς την πάρτη σου.
- ΕΓΩ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΜΑΙ µήπως πρέπει να συνδράµω τον πλησίον µου!
- Κι ο πλησίον σου προβληµατίζεται αν πρέπει να συνδράµει εσένα, αλλά βράζει ένα γλυκάνισο και του περνάει. Γιατί ο πλησίον του πλησίον σου είναι ο Παπακωνσταντίνου και του µετράει και τα ρέστα απ’ τη σοκοφρέτα!
- Οπότε, το ερώτηµα είναι ρητορικό!
- … Εκτός από ηλίθιο!
- Και το κρίστµας σπίριτ απορρίφθηκε από τον ∆ΝΤ µετά πολλών επαίνων! Οπότε, άσ’ το να λουφάρει στις αµερικάνικες ταινίες!
Χρόνια πολλά, βρε!
- Κι όπως θα ‘λεγε η κόρη µου:
Eytyxismenos o kainoyrgios xronos… - Εντ α βέρι χάπι νιου γίαρ!!!
Πηγή:ΤΑ ΝΕΑ
