Μπορεί να έχει υπογράψει ταινίες όπως το «Μπλε Βελούδο», τη «Χαμένη Λεωφόρο», το «Mullholand Drive» ή το τηλεοπτικό «Twin Peaks», αλλά ο Ντέιβιντ Λιντς δεν βολεύτηκε στη θέση πίσω από την κάμερα.
Εσχάτως ηχογραφεί δικά του κομμάτια, όπως....
το μπλουζ «Ι Know», αλλά και το electro «Good Day Today», που μπορείτε να απολαύσετε στο http://genero.tv/davidlynch.
Το τελευταίο μάλιστα κυκλοφόρησε πρόσφατα από τη «Sunday Best», μια μικρή ανεξάρτητη εταιρεία παραγωγής που συνήθως βγάζει χορευτική μουσική, και προέκυψε ως αποτέλεσμα μιας δισκογραφικής «καραμπόλας». Ο ατζέντης του το έπαιξε σε έναν dj ραδιοφωνικού σταθμού στο Λος Αντζελες. Αυτός το έπαιζε στην Ιμπιζα, όπου το άκουσαν οι υπεύθυνοι της εταιρείας και τους άρεσε.
«Είναι ωραίο να συμβαίνει κάτι τέτοιο, τυχαία σαν ατύχημα», είπε ο ίδιος ο Λιντς στον «Γκάρντιαν», συμπληρώνοντας ότι «δεν είμαι μουσικός, αλλά μου αρέσει να φτιάχνω μουσική. Είναι απόλαυση».
Παρ' όλα αυτά ομολογεί πως δεν νιώθει αυτοπεποίθηση για τη φωνή του. Δεν νιώθει αληθινός τραγουδιστής, δεν θα τραγουδήσει ζωντανά και αρχικά φοβόταν και να ηχογραφήσει. Αλλά χειρίζεται τη φωνή του σαν εργαλείο, το οποίο στις μέρες μας μπορείς έτσι κι αλλιώς να «πειράξεις», όπως λέει, με άπειρους τρόπους.
Δεν διστάζει να πει μέχρι πως δεν κάνει μπάνιο αρκετά συχνά, προκειμένου να αποφύγει να ομολογήσει τι τραγουδάει στο ντους. Το αγαπημένο του τραγούδι είναι, πάντως, το «Song to the Siren» των This Mortal Coil, που ήθελε για το «Μπλε Βελούδο», αλλά κατάφερε να εξασφαλίσει για τη «Χαμένη Λεωφόρο».
Ο Λιντς παραδέχεται ότι το να δουλεύεις με μουσικούς είναι πιο απολαυστικό από τον κινηματογράφο. «Οταν οι μουσικοί παίζουν μαζί, η εμπειρία μπορεί να είναι μοναδικά "χάι"... είναι απολαυστικό και μαγικό μαζί», εξηγεί στον «Γκάρντιαν». Αντίθετα, στο σινεμά οι λεπτομέρειες και οι ταχύτητες είναι εντελώς άλλες.
Εκτός από τη σκηνοθεσία και τη μουσική ο Λιντς ασχολείται με τη φωτογραφία, τη ζωγραφική και τις κατασκευές. Εχει, μάλιστα, φτιάξει και έπιπλα, που θα εκτεθούν μαζί με πίνακές του.
Οπως ομολογεί, ως γιος ξυλουργού έχει ωραίες αναμνήσεις από το ξυλουργείο του πατέρα του και η αγαπημένη του μυρωδιά είναι του φρεσκοκομμένου πεύκου. Ενώ θα ήθελε ο Αγιος Βασίλης να του φέρει φέτος ένα... δισκοπρίονο.
Αν, πάντως, έπρεπε να διαλέξει, θα έμενε στο σινεμά. «Ενσωματώνει στοιχεία από όλα», λέει.
Αλλωστε, το ότι ξεμακραίνει από αυτό δεν σημαίνει ότι το βαριέται. «Απλά ξυπνάω ένα πρωί και έχω μια συγκεκριμένη ιδέα. Αν είναι μουσική, κάνω μουσική. Ο,τι με ξεσηκώνει».
ΠΗΓΗ: enet.gr
