Απέναντι στο σχέδιο "Ελλάδα 2.0" για τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης που έφερε η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, ο Αλέξης Τσίπρας κατέθεσε το σχέδιο "Ελλάδα +". Η Κυβέρνηση στρέφει, με το σχέδιο αυτό, την Κοινοτική χρηματοδότηση αποκλειστικά στους λίγους και εκλεκτούς.
Η Αξιωματική Αντιπολίτευση επιδιώκει αντίθετα να ενισχύσει το σύνολο της κοινωνίας.Τα δύο αυτά σχέδια είναι δομικά στοιχεία και δείγματα της διαχωριστικής γραμμής ανάμεσα σε αυτές τις δύο παρατάξεις. Της συντήρησης και της προόδου. Της Δεξιάς και της Αριστεράς. Πρόκειται για το πιο χαρακτηριστικό ίσως γνώρισμα που διαφορίζει σαφώς αυτούς τους δύο μεγάλους χώρους. Αυτό, των ανισοτήτων. Και της συνεχούς διεύρυνσης των ανισοτήτων. Και της επιτακτικής ανάγκης να αποκατασταθεί η κοινωνική συνοχή, η οποία έχει διαρραγεί επικίνδυνα από την όξυνση αυτών των ανισοτήτων. Τόσο όσο επίσης και η ανάγκη για την προστασία του πλανήτη από την κλιματική αλλαγή και τη δημιουργία ισχυρών συστημάτων υγείας και κοινωνικής προστασίας.
Το παράδοξο είναι, ότι τέτοια μηνύματα σύγχρονων απαντήσεων απέναντι σε σύγχρονα προβλήματα που πρεσβεύει η σημερινή παγκόσμια Αριστερά, η Αριστερά του μέλλοντος, έρχονται από τις ΗΠΑ. Από τον Πρόεδρο Μπάϊντεν ο οποίος αμφισβητεί ευθέως τους νόμους ‘’της αγοράς που αυτορυθμίζεται’’. ‘’Είναι καιρός οι εταιρίες των πλουσίων Αμερικανών να πληρώσουν το δίκαιο μερίδιο που τους αναλογεί. ΟΙ κοινωνικές δαπάνες θα αυξηθούν, αλλά δεν θα τις πληρώσει η μεσαία τάξη !!’’, είπε ο Αμερικανός Πρόεδρος στην ιστορική ομιλία του στο Κογκρέσο.
Το παράδοξο επίσης είναι, πως αυτή η Αριστερά, που πρεσβεύει όλα αυτά τα σημαντικά πράγματα, δεν τα έχει κάνει ευρέως κτήμα του Λαού. Τα θέματα της ισότητας, της δικαιοσύνης, των δικαιωμάτων, του κλίματος και της αλληλεγγύης. Μιλάς για Αριστερά και άλλα …εννοούν. Στο σημείο αυτό οι ευθύνες της Αριστεράς, της σημερινής σύγχρονης Αριστεράς, η ταπεινότητά μας ισχυρίζεται πως, είναι μεγάλες. Όπως επίσης και για την α- πολιτικοποίηση της κοινωνίας. Που δεν έχει εμπεδώσει δηλαδή στην κοινωνία τις θέσεις που πρεσβεύει, ως αποτελεσματικές απαντήσεις στα μεγάλα προβλήματα που την ταλανίζουν. Η Αριστερά συνεχίζει να ασχολείται προς το παρών με ζητήματα ταυτότητας, ορισμών και ξεπερασμένες αγκυλώσεις του παρελθόντος. Συχνά μάλιστα ενοχοποιεί στα μάτια της προοδευτικής παράταξης, συλλήβδην την άλλη πλευρά, την άλλη άποψη, δημιουργώντας έτσι την αίσθηση της διάστασης και του φόβου μέσα στα κοινωνικά στρώματα.
Ο κόσμος αλλάζει με μεγάλη ταχύτητα. Άλλες εποχές, άλλες σταθερές, άλλες ανάγκες. Ο κόσμος απαιτεί συνεννόηση. Η πρόσφατη ανακοίνωση, για παράδειγμα, των ευρημάτων του Ευρωβαρόμετρου δείχνουν, ότι η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, μια Κυβέρνηση της Δεξιάς, έχει χάσει σε συντριπτικό ποσοστό 70% την καλή μαρτυρία για την γενική κατάσταση της Χώρας καθώς και την εμπιστοσύνη του κόσμου. Οδηγείται έτσι ή αλλιώς σε κατάρρευση.
Ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει ευτυχώς, να έχει διαβάσει αυτή την καθοδική πορεία. Για το λόγο αυτό ανεβάζει τους αντιπολιτευτικούς τόνους, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα διαδοχικές Προτάσεις της νέας προοδευτικής διακυβέρνησης. Από την άλλη, οι πολίτες, κυρίως τα λαϊκά στρώματα, έχουν επιλέξει οριστικά τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ως τον πολιτικό ηγέτη ο οποίος τους εκφράζει ιδεολογικά, πολιτικά και αισθητικά σε κοινούς αγώνες πάνω σε θέματα Δημοκρατίας, δικαιωμάτων και διεκδικήσεων. Μέσα στα συνδικάτα, στην αυτοδιοίκηση και τελικά στο Κοινοβούλιο. Για μια νέα, επιτέλους, κάποια στιγμή, προοδευτική Κυβέρνηση.
Χρόνης Πολυχρονίου
