Μπορώ να ισχυριστώ ότι η Αριστερά αποτελεί σήμερα ένα θεμελιώδη πυλώνα της Δημοκρατίας, έναν κρίσιμο παράγοντα του Κοινοβουλευτισμού και μια ισχυρή δύναμη ελπίδας μέσα στην κοινωνία.
Άκου κι εσύ, άκου, ακούς;..
Οι καμπάνες ηχούνε
Οι καμπάνες του αγώνα
Που φτάνει σε μία κρίσιμη ώρα,
Τη στιγμή που όλα κρίνονται
Και δεν έχουν ακόμα οριστικά κριθεί
Αντώνης Μακρυδημήτρης, Μέρες 2020
Είμαι δυστυχώς υποχρεωμένος να επαναφέρω σκέψεις κι εκτιμήσεις που έχω και στο παρελθόν διατυπώσει αλλά οι οποίες περάσανε ‘ντούκου’ αφού οι τότε κυβερνώντες ‘αριστεροί’ δεν είχαν χρόνο [sic] για προβληματισμούς. Ας ελπίσουμε ότι σήμερα κάποιος από το Ιερατείο θα κάνει τον [ιδεολογικό;] κόπο να ρίξει μια ματιά.
Μπορούμε να μιλάμε επί ώρες, μέρες, χρόνια για την έννοια της Αριστεράς, για την ιστορία της Αριστεράς, για τα λάθη της Αριστεράς ,για την κρίση της Αριστεράς και βέβαια για τους αγώνες και τις θυσίες των αριστερών.
Μπορούμε επίσης ν’αναστοχαστούμε ζητήματα ,όπως εάν νοείται ‘πραξικοπηματική αριστερή Δημοκρατία’, εάν η Αστική Αριστερά έχει βαθμίδες εξέλιξης [και ποιές;] , ή ακόμα εάν ο κυβερνητικός ρεαλισμός ταυτίζεται με τον οπορτουνισμό κι εάν ‘ ο ριζοσπαστισμός μέσα στο ριζοσπαστισμό’ είναι συμβατός με το μετασχηματισμό ενός αμιγώς[;] αριστερού κόμματος σε κόμμα Σοσιαλιστικής Δημοκρατικής Αριστεράς.
Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω εάν η αισιοδοξία είναι πάντοτε ‘επαναστατική’ ή εάν συνιστά –κατά Κούντερα- ‘’το όπιο του λαού’’. Μπορώ όμως να ισχυριστώ ότι η Αριστερά αποτελεί σήμερα ένα θεμελιώδη πυλώνα της Δημοκρατίας, έναν κρίσιμο παράγοντα του Κοινοβουλευτισμού και μια ισχυρή δύναμη ελπίδας μέσα στην κοινωνία.
Ποιά όμως είναι τα χαρακτηριστικά αυτής της Αριστεράς εν έτει 2021 στην Ελλάδα;
Άμεση ενημέρωση τώρα και στο Google News - Ακολουθήστε το iEidiseis.gr στο Google News
Τον επαναπροσδιορισμό και την οριοθέτηση της πολύ-τιμης και πολύ-φερνης Αριστεράς θ’αναζητήσουμε με αρνητικό τρόπο :τί, δηλαδή για εμάς τους υπέρμαχους της Σοσιαλιστικής Δημοκρατικής Αριστεράς ,‘’δεν μπορεί να είναι Αριστερά’ σήμερα.
-Δεν νοείται π.χ. Αριστερά του τραμπουκισμού, του εξυπνακισμού, της εύκολης ατάκας, των κλισέ και της διγλωσσίας, της ψευτομαγκιάς, της κλωτσιάς από πίσω και της γροθιάς από μπρος. Αυτό το ‘είδος αριστερών αγωνιστών’ δεν το θέλει κανείς, ούτε καν οι ίδιοι οι παραδοσιακοί αριστεροί των αγώνων, και κυρίως το απεχθάνεται η ελληνική κοινωνία στο σύνολό της, ανεξαρτήτως του ποιό κόμμα ψηφίζει ο καθένας. Η Αριστερά πολεμάει τους πολιτικούς της αντιπάλους με τα οράματα, τις ιδέες και τα παραδείγματά της κι όχι με ύβρεις και δολοπλοκίες.
-Δεν ‘αποκεφαλίζει’ η Αριστερά όποιον εξέχει, ευαγγελιζόμενη γενική ισοπέδωση, αλλά συγκεφαλαιώνει ,για λόγους εθνικού και δημοσίου συμφέροντος, ό,τι ωφελεί.
-Δεν δημιουργεί νέες ανισότητες στο όνομα του συμψηφισμού, αλλά μειώνει τις υπάρχουσες.
-Δεν αμφισβητεί ,ούτε υπονομεύει τους θεσμούς της Δημοκρατίας, αλλά τους σέβεται, τους προστατεύει και τους βαθαίνει.
-Δεν ασχημονεί κατά των διαφωνούντων με την πολιτική της ,αλλά αναζητεί συναινέσεις.
-Δεν λαϊκίζει[‘θα δώσουμε την εξουσία στο λαό’’],αλλά και δεν λαμβάνει αντι-λαϊκά μέτρα.
-Δεν εξαγγέλλει ‘μέτωπα’ κατά των άλλων, αλλά ελέγχει τους πολιτικούς της που δεν είχαν ‘καθαρό μέτωπο’[και χέρια]
-Δεν ‘εμφυτεύει ‘ δικαστές και διοικητές για να την εξ-υπηρετούν,αλλά διαμορφώνει όρους και προϋποθέσεις διαφάνειας στη λειτουργία των θεσμών
-Δεν εγκλωβίζει φθαρμένα πρόσωπα σε παλαιοκομματικά σχήματα συνεργασίας, αλλά απεγκλωβίζει νέες δυνάμεις προόδου και δημιουργίας.
-Δεν χρησιμοποιεί την Ανοχή στον Άλλον μόνο για καταγγελία ρατσιστικού λόγου/έργου,αλλά την υιοθετεί ως πολιτική στάση και απέναντι στους αντιπάλους .
-Δεν συντηρεί ‘κυκλώματα εξουσίας’, με το πρόσχημα της ασπίδας απέναντι στα κυκλώματα των εχθρών, αλλά καταργεί κάθε υπόγεια συναλλαγή και διαπλοκή.
-Δεν παραμορφώνει την Ιστορία για λόγους σκοπιμότητας, αλλά μορφώνει τους νέους για να διαβάζουν και να κατανοούν σωστά τα ιστορικά γεγονότα.
Το αποτύπωμα της Αριστεράς στην κοινωνία του 2021 πρέπει να είναι καθαρό, αποκαθαρμένο από διχαστικές ιδεοληψίες και το αποτύπωμα στην πολιτική πρέπει να είναι ηθικό, αποδαιμονοποιημένο από εξαρχής αθώους κι από χέρι ενόχους. Η εποχή των επάρατων και των τεράτων ή και των ξενόδουλων έχει παρέλθει, ελπίζω ανεπιστρεπτί, και σε κάθε περίπτωση δεν έχει νόημα να επιχειρηματολογεί κάποιος με πολιτικά ξεπερασμένους όρους. Ούτε η Δεξιά, ούτε η Αριστερά είναι ίδιες όπως ήσαν το 1950,ή το 1974.Αν όμως πιστεύουν και οι μεν και οι δε ότι παραμένουν ίδιες κι απαράλλαχτες οφείλουν να ενημερώσουν σχετικά τον ελληνικό λαό για να εισπράξουν τα επιχείρια της απολίθωσης.
Το στοίχημα της Αριστεράς του μέλλοντος δεν είναι μόνο να [ξανα]κερδίσει τις εκλογές αλλά κυρίως ν’αποκαταστήσει το όνομά της μέσα από διαυγείς διαδικασίες αυτοκάθαρσης κι ανανέωσης, δηλαδή γνήσιου μετασχηματισμού.
Παλιά πρόσωπα σε νέους ρόλους και νέα πρόσωπα σε παλαιούς ρόλους δεν συγ-κινούν πλέον κανέναν[αριστερό ή μη]
Πρέπει συνεπώς να διασωθεί η Μεγάλη Αριστερά από τους Μικρούς αριστερούς.
Τα ’μικρά ανθρωπάκια’ σε μεγάλα δημόσια αξιώματα είναι φαινόμενο διαδεδομένο και απλωμένο σε όλο το φάσμα της πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής , ακόμα και ακαδημαϊκής ζωής. Αυτά τα ‘μικρά ανθρωπάκια’ κουβαλάνε μαζί τους ,εκτός από τα μυστικά τους, και το φθόνο των εμπαθών, την άγνοια των ακαλλιέργητων και την ανασφάλεια των ανέντιμων. Αυτά τα ‘μικρά ανθρωπάκια’ άλλοτε χρησιμοποιούν τη δολοφονία χαρακτήρων, πυροβολώντας πισώπλατα όποιον τους ενοχλεί και δεν τους μοιάζει κι άλλοτε επιστρατεύουν την εθελοδουλία/οσφυοκαμψία των φοβισμένων, γλείφοντας όποιον έχει την εξουσία.
Προκάτ αχυράνθρωποι σε υψηλές θέσεις, πολιτικοί διπλών ρόλων σε αγαστή συνεργασία με ακραίους κομματικούς και αφελείς[;] ηγέτες συγκροτούν συμ-πλέγματα σκευωρών ,οι οποίοι παρά τη μικρότητά τους προκαλούν μεγάλα ρήγματα στους δημοκρατικούς θεσμούς.
Δυστυχώς όλοι οι αόρατοι[sic]χώροι κατασκευάζουν τους άξιους και τους ήρωές τους από υλικό ‘μικρών ανθρώπων’ και μολονότι έχει ιστορικά αποδειχθεί ότι από το ίδιο υλικό κατασκευάζονται και τα εξιλαστήρια θύματά τους σε περίπτωση ‘αναποδιάς’, αυτή η τακτική συνεχίζεται.
Πιστεύαμε ότι δεν θα έπεφτε και η Αριστερά σ’αυτή την παγίδα. Κι όμως μία πρωτόγνωρη ‘κοσμική αριστερά’, η οποία καταγγέλλει συνεχώς αυτό που την γοητεύει και στο οποίο υποκύπτει όταν της δοθεί η ευκαιρία[μεγάλη ζωή, μεγάλες μπίζνες, μεγάλοι εισοδισμοί σε θεσμούς κλπ] σκίασε τα επιτεύγματα της Κυβερνώσας κι ακύρωσε την όποια κοινωνική της διαφοροποίηση.
Πρέπει συνεπώς ν’απαλλαγεί η Αριστερά από τους αρχαίους της μύθους[ηθικό πλεονέκτημα] κι από τους άχρηστους ηλίθιους[ανίερες συμμαχίες] και πρέπει ν’αποκαθαρεί η ιδεολογία της Αριστεράς από τα σύνδρομα αντ-εκδίκησης κατά των ‘αιωνίων εχθρών’.
Οι αριστεροί οφείλουν να πάψουν να ταμπουρώνονται πίσω από τα κλέη άλλων αγωνιστών δίνοντας συνεχώς μια άχαρη μάχη χαρακωμάτων[με άσφαιρες δηλώσεις κι άκαρπες διαδηλώσεις]
Ούτε ο ηθικός αναλφαβητισμός ,ούτε ο επαναστατικός συνδικαλισμός[sic] μπορεί να χαρακτηρίζουν μία σύγχρονη ευρωπαϊκή Αιστερά,η οποία δεν επικαλείται μονομερώς τα λάθη των άλλων κατά το διάβα της Ιστορίας και δεν επιχειρηματολογεί με όρους του Εμφυλίου αλλά στηρίζει την εμβάθυνση της Δημοκρατίας.
Η Συνταγματική Αριστερά θα κριθεί στο πεδίο των ιδεών και των αγώνων για περισσότερη διαφάνεια, ισότητα, ισονομία, λογοδοσία, κοινωνική δικαιοσύνη σε όλους τους θεσμούς και όχι στις αγωνιστικές καταστροφές στους δρόμους. Κομματικά παραγγέλματα δίχως ηθική βάση και αίσθηση μέτρου, χωρίς συναινέσεις και συγκλίσεις, με ετσιθελική υπέρβαση της νομιμότητας[αρκεί να στηρίζουν τις απόψεις σου οι δικοί σου και κάποιοι γενικώς υπογράφοντες για να ισχυρίζεσαι ότι εκπροσωπείς το λαό(sic);]συνιστούν αμήχανες αντιδράσεις παλαιοκομματικού και παλαιομοδίτικου χαρακτήρα.
Η ‘μπαχαλική’ εικόνα της Αιστεράς ,την οποία υπο-στηρίζουν κάποιοι ‘μικροί άνθρωποι’ του χώρου[είτε από κεκτημένη ταχύτητα, είτε για να κρύψουν τα δικά τους ανομήματα] δεν τραβάει πλέον. Η συλλήβδην στοχοποίηση των πολιτικών αντιπάλων ως εξαρχής ύποπτων και η γενική αυτοαθώωση των ημέτερων ως από χέρι αθώων ,δεν πείθει κανένα.
Η Σοσιαλιστική Δημοκρατική Αριστερά δεν θα συγκροτηθεί ούτε θα πλαισιωθεί από ‘μικρούς ανθρώπους’ παντός καιρού κι από παλαιά μυαλά κολλημένα στο παρελθόν αλλά από/με όποιον έχει σταθεί πραγματικά όρθιος και συνεπής στις ιδέες του αριστερό, σοσιαλιστή, προοδευτικό ,δημοκράτη πολίτη.
Πρέπει το ταχύτερο δυνατό να δημιουργηθεί Επιτροπή Κάθαρσης και Σωτηρίας της Αριστεράς από όσους τη μόλυναν, τη συκοφάντησαν και τώρα την κρατάνε όμηρο.
Αυτή ίσως να είναι η μόνη αξιόπιστη διαδικασία επανεκκίνησης ...
ΥΓ.’’Όλος ο κόσμος μέσα σ’ένα καράβι μα ο καθένας μέσα στη βαλίτσα του το δικό του νησί κουβαλάει’’[Αργ.Μαρνέρος,Ζωρεθαμύρα]
(Ο Γιάννης Πανούσης είναι καθηγητής εγκληματολογίας, πρώην υπουργός)
