Γράφει ο Καρτέσιος
Είδα αυτό το βίντεο σήμερα τα ξημερώματα και δεν ξέρω πως θα γίνει να πάει καλά η μέρα.
Βασικά δεν ξέρω πως μπορεί να πάει καλά η ζωή.
Δεν ξέρω, πόσοι απομείναμε άνθρωποι και πόσοι έγιναν αντικείμενα που αντέχουν να παρακολουθούν...
αδιαμαρτύρητα ή και να επικροτούν τέτοιες σκηνές, όταν συμβαίνουν μπροστά τους, όποιον κι αν έχουν ως θύμα.
Στο περιστατικό, η μαθήτρια του σχολείου δεν υπάκουσε στην εντολή του καθηγητή να εγκαταλείψει την τάξη, ο καθηγητής κάλεσε τον αστυνομικό, ο αστυνομικός είδε στο πρόσωπο της μαθήτριας μία κατσαρίδα και βάλθηκε να τη λιώσει.
Η αταραξία των υπόλοιπων μαθητών της τάξης και του καθηγητή, δε νομίζω να έχουν περάσει ποτέ από το μυαλό συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας. Η αταραξία αυτή έρχεται από ένα εντελώς άγνωστο κόσμο για τη φαντασία του νου μας. Κι όμως είναι ο κόσμος μας. Σήμερα εκεί, αύριο εδώ.
Το γεγονός ότι το βίντεο κυκλοφόρησε στα social media, όχι, δε μπορώ να το εκλάβω ως αντίδραση. Το ακόμη χειρότερο είναι, πως κάποιοι πιστεύουν, ότι είναι αντίδραση και σταματούν εκεί. Όμως, όταν κάτω από τη μπότα του μπάτσου θα είσαι εσύ, λίγο θα σε νοιάζει, αν θα γίνεις φίρμα στο fb.
Το μόνο που θα σε ενδιαφέρει είναι, αυτοί που κοιτάζουν, να τρέξουν να σε βοηθήσουν. Το μόνο που θα θες, είναι ,να σταματήσουν να σε βλέπουν σαν πλάνο έξω από τον εαυτό τους. Αυτό που θα σιχαθείς, είναι, ότι σε αφήνουν αβοήθητο και εύχονται ο πόνος σου να μετατραπεί σε πολλά like και αμέτρητα RT.
Και στην τελική, στον κόσμο αυτόν που αντέχουμε να ζούμε, περισσότερες πιθανότητες να γίνει φίρμα έχει ο μπάτσος.
Εμείς, κομπάρσοι και σάκοι για την επίδειξη δύναμης. Για την εκπαίδευση των υπόλοιπων στην αταραξία και στο ου μπλέξεις.
Όλα είναι τόσο θλιβερά…
Πηγή: anemosantistasis.blogspot.com
