Το Υστατο χαιρε ειπε η Κορινθια σημερα στην αγαπημενη ολων Ευγενια Λαρσινου. Πληθος Κορινθιων κατεκλυσαν τον Ι.Ν.Αγιου Νικολαου για να την αποχαιρετησουν .
Σε μια τελετη οπως αρμοζε στο ηθος και στην υποσταση της ,το σιωπηλο πληθος την κατευοδωσε,χειροκροτωντας τα εργα και της ημερες της .....
και την μεγαλη προσφορα της στην κοινωνια.
Τις μεγαλες της αγαθοεργιες και την πνευματικοτητα της εξηρε ο Σεβασμιοτατος Μητροπολιτης Διονυσιος ,ενω ραγισε καρδιες ο αποχαιρετισμος του Φωτη Φορτη ,παλαιοτερου συνεργατη στην επιχειρηση που περιεγραψε με τον πιο γλαφυρο τροπο την προσωπικοτητα της, την φωτεινη της διαδρομη και την σταση της απεναντι στην ζωη.
Με αυτην την ομιλια αποχαιρετουμε κι εμεις την ΚΥΡΙΑ Ευγενια Λαρσινου ,γνωριζοντας ποσο μοναδικη και σπουδαια γυναικα ηταν! Ειναι απο εκεινη την συνομοταξια εκεινων των λαμπερων ανθρωπων που σπανια συναντας στην ζωη ..
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΑ ΛΑΡΣΙΝΟΥ
"Με βαθύτατη θλίψη και οδύνη , αποχαιρετάμε σήμερα
την αγαπημένη όλων στον Όμιλο Λαρσινού
,την κυρία Ευγενία .
Είναι πολύ δύσκολο για μένα να εκπροσωπήσω την θλίψη
τόσων ανθρώπων, τόσων εργαζομένων και συνεργατών, συλλογιζόμενος την μεγάλη απώλεια,
την ξεχωριστή προσωπικότητα, την γενναιοδωρία, το πλατύ χαμόγελο, την κατανόηση
που έδειχνε σε όλους μας, αλλά και στον καθένα ξεχωριστά τόσα χρόνια.
Είναι πολύ δύσκολο για μένα να μιλήσω και να
περιγράψω επαρκώς την γυναίκα που γνώρισα και συνεργάστηκα εδώ και δεκαετίες
μαζί της , που βίωσα μαζί και με πολλούς άλλους τις αγωνίες της και τους αγώνες
της ,που ακολούθησα το όραμά και την
εξέλιξή της ..
Λόγια σκόρπια ,εξαιρετικά μικρά μπροστά στο μέγεθος
της γυναίκας που φεύγει..
Ήταν μια πανέμορφη γυναίκα, αριστοκρατική παρουσία
γεμάτη φινέτσα, που αρχικά η ζωή την προκάλεσε ,την πόνεσε και την κάλεσε να υποδυθεί σε καιρούς δύσκολους το αφεντικό ,
τον επιχειρηματία πριν το καράβι ναυαγήσει ,ενώ ταυτοχρόνως θα έπρεπε στο σπίτι
της να επιβάλλει την σιγουριά και την θαλπωρή στα παιδιά της σαν μάνα και
πατέρας μαζί.
Ρόλος διπλός, σκληρός και το στοίχημα της ζωής
δύσκολο!
Τα πέτρινα εκείνα χρόνια ,όπως τα χαρακτήριζε,
αγωνίστηκε σαν άντρας .Ήταν εξάλλου, η πρώτη γυναίκα επιχειρηματίας στον χώρο
αυτό και μέσα σε όλες τις αντιξοότητες, είχε να αντιμετωπίσει και αυτές τις αγκυλώσεις της εποχής.. Τα πέτρινα χρόνια
λοιπόν, βίωσε τις αγωνίες , τον εφιάλτη
της κατάρρευσης , πάλεψε με επιτηδείους
που δεν την μέτρησαν σωστά, ποντάροντας στην γυναικεία και εύθραυστη φύση της.
Η δύναμή της ήταν απίστευτη, ακόμα και όταν
βρισκόταν στα πρόθυρα της απελπισίας. Αναγεννιόταν ! Σε όλες αυτές τις στιγμές,
σε κάθε μικρή ή μεγάλη νίκη της, μάθαμε όλοι μας δίπλα της να στέκουμε, να αγαπάμε την δουλειά μας και την επιχείρηση
σαν να ήταν δική μας.
Αυτό ήταν επίτευγμα και χάρισμα δικό της! Κι έβγαινε
μέσα από την ψυχή της κι όχι από κάποιους κανόνες διοίκησης μιας επιχείρησης.
Ήταν το χαμόγελό της, ήταν η γαλήνη , η ηρεμία , η
σιγουριά που έφερνε στην μεγάλη
οικογένεια που ήδη είχε δημιουργήσει.
Ήταν η δεύτερη
μάνα μας!
Ακόμα και στα δύσκολα χρόνια για την επιχείρηση,
αμέσως μετά τους σεισμούς του 1981 ,
Ευγενία Λαρσινού μαθημένη πλέον από τις δυσκολίες, πούλησε την περιουσία της
για να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις της, να πληρώσει το προσωπικό της και
μόνη της πάλι να ορθοποδήσει .
Δεν είναι τυχαίο πως το κύρος της επιχείρησης
ταυτίστηκε απόλυτα από το ήθος αυτής της γυναίκας. Επαγγελματικά και κοινωνικά.
Δεν είναι τυχαίο, πως η παρουσία της ενέπνεε κι εμάς και ακολουθούσαμε το
παράδειγμα και την στάση ζωής της.
Τα δύσκολα χρόνια πέρασαν .Και οι φουρτούνες κόπασαν ! Το
στοίχημα το είχε κερδίσει! Η επιχείρηση με τα 17άτομα προσωπικό μεγάλωσε. Έγινε
πανελλαδικά γνωστή , με 230 εργαζομένους ,20 εργοτάξια και 5 λατομεία.
Ήταν πάντα η ήρεμη δύναμη.
Έχοντας ταυτόχρονα μεταλαμπαδεύσει στους γιους της
την φιλοσοφία της απέναντι στην ζωή, στον συνάνθρωπο, στον συνεργάτη και φίλο.
Μετέδωσε τις αξίες της, τις προτεραιότητες ,
ξεδιάλυνε τις αντιφάσεις, εκμηδένισε τις κοινωνικές αποστάσεις.
Η προσφορά της στο τόπο της υπήρξε μεγάλη.
Γι αυτό και η απώλεια είναι μεγάλη για την Κορινθία.
Η κυρία Ευγενία ήταν η ισορροπία , η δοτικότητα, η
μεγαλοψυχία… Ήθελε απλόχερα να δίνει, να βοηθά, να απαλύνει τον πόνο. Ίσως
γιατί τον ένιωσε , σωματικά και ψυχικά
και ήξερε πώς να βοηθήσει τον συνάνθρωπό της.
Εμείς που την ζούσαμε, υποψιαζόμασταν την άλλη,
σιωπηλή της δράση..Εκείνη που δείχνει
μεγαλείο ψυχής.
Οι αγαθοεργίες της υπήρξαν μεγάλες και σιωπηλές.
Σήμερα στον τελευταίο χαιρετισμό αξίζει να το πούμε.
Αποχαιρετούμε σήμερα λοιπόν, μια υπέροχη, μοναδική
γυναίκα. Είμαστε περήφανοι που την ζήσαμε, την γνωρίσαμε, πήραμε μια αχτίδα από
την λάμψη της και το χαμόγελό της.
Για εμάς που την αγαπήσαμε σαν δεύτερη μάνα μας,
είναι δύσκολη η στιγμή του αποχωρισμού. Του τέλους ενός μεγάλου σημαντικού ,
σπουδαίου κύκλου. Είναι αυτή η πικρή γεύση του τίποτα , όταν καταλαβαίνεις πως
ένας σπουδαίος άνθρωπος φεύγει από την ζωή.
Καλό σου ταξίδι αγαπημένη μας κυρία Ευγενία
Λαρσινού.
Θα σε έχουμε πάντα μέσα στην ψυχή μας, στη ζωή μας, παράδειγμα
φωτεινό στα παιδιά μας, στην ιστορία αυτού του τόπου που έζησες , μεγάλωσες,
δημιούργησες, πρόσφερες κι αγαπήθηκες τόσο πολύ!
"Κυρουλα μας " ησουν ,εισαι και θα εισαι για παντα η μανα μας!
Φωτης Φορτης
ΥΓ Τα θερμα μας συλληπητηρια στον Γιαννη και Χρηστο Λαρσινο. Η απωλεια μεγαλη και ο πονος βαθυς .
