Του Μιχάλη Μιτσού
Το ξέραμε, το επιβεβαιώνουμε με κάθε ευκαιρία: τις πιο ψύχραιμες αναλύσεις τις κάνουν οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς.
Οχι κατ' ανάγκη οι αρθρογράφοι της εφημερίδας που καμιά φορά είναι προκατειλημμένοι ή εμπαθείς.
Τα κύρια άρθρα, όμως, είναι...
πάντοτε καίρια.
Για πολλούς μήνες, επισημαίνεται στο προχθεσινό άρθρο, η συζήτηση για την ευρωπαϊκή κρίση χρέους χαρακτηριζόταν από ξερά οικονομικά επιχειρήματα.
Οι πρόσφατες εκλογές στη Γαλλία, την Ελλάδα και την Ιταλία, όμως, δείχνουν ότι την τύχη της νομισματικής ένωσης θα την καθορίσει η πολιτική.
Η εμφάνιση νέων κομμάτων και σχηματισμών μπορεί να προκαλεί αναστάτωση, αλλά δεν αποτελεί λόγο πανικού.
Η Ευρώπη γνωρίζει μια διαδικασία πολιτικής ανανέωσης.
Οι ψηφοφόροι, και ιδιαίτερα οι νέοι άνθρωποι, που νιώθουν αποκλεισμένοι από το πολιτικό γίγνεσθαι, απομακρύνονται από την παραδοσιακή πολιτική τάξη και στρέφονται προς ανθρώπους, που προτείνουν νέες ιδέες και λύσεις.
Πολλοί απ' αυτούς είναι ασφαλώς άπειροι, και μερικές φορές ακραίοι. Στην Ελλάδα, ορισμένα από τα νέα κόμματα πιστεύουν, ότι η λιτότητα μπορεί να σταματήσει χωρίς να κινδυνεύσει η συμμετοχή της χώρας στο ευρώ. Πρόκειται για ευσεβείς πόθους.
Αν θέλει όμως η Ευρώπη να βγει αλώβητη από την κρίση, οι πολιτικοί της δεν μπορούν να αγνοήσουν τη δημοκρατική πρόκληση.
Ετσι έχουν τα πράγματα. Η θεαματική κατρακύλα των δύο (πρώην) μεγάλων κομμάτων στην Ελλάδα, η απομάκρυνση του Νικολά Σαρκοζί από την Προεδρία της Γαλλίας, το χαστούκι στον Μπερλουσκόνι (και δευτερευόντως στον Μόντι) στην Ιταλία και τα υψηλά ποσοστά, που αναμένεται να σημειώσει το Οχι στο δημοψήφισμα, που θα γίνει στο τέλος του μήνα για το Δημοσιονομικό Σύμφωνο στην Ιρλανδία, δείχνουν ότι η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει ρότα.
Αυτό έχει γίνει κατανοητό και στο Βερολίνο, όπως δείχνει άλλωστε η λυσσαλέα αντίδραση των «γερακιών». Η Ελλάδα δεν είναι άλλωστε το μοναδικό πρόβλημα της Ευρώπης.
Οι ευρωπαϊκές τράπεζες κινδυνεύουν με υποβάθμιση, ο τραπεζικός τομέας της Ισπανίας δέχεται πίεση, το χρέος της Πορτογαλίας μεγαλώνει, πόλεμος έχει ξεσπάσει ανάμεσα στην ΕΚΤ και την Μπούντεσμπανκ, ενώ οι ευρωσκεπτικιστές, οι ακροδεξιοί και οι λαϊκιστές εκμεταλλεύονται τη σύγχυση και αυξάνουν τη δύναμή τους.
Κάποιοι φαίνεται να πιστεύουν, ότι το Grexit (ο εξαναγκασμός της Ελλάδας σε έξοδο από το ευρώ) μπορεί να λειτουργήσει λυτρωτικά για την υπόλοιπη Ευρώπη. Ο συλλογισμός αυτός, όμως, είναι εξίσου επικίνδυνος, με αυτά που ακούμε στην Ελλάδα για τους Ευρωπαίους που μπλοφάρουν και τελικά θα ικανοποιήσουν όλα μας τα καπρίτσια.
«Είναι ανόητο να απειλούμε τους Ελληνες και να τους λέμε ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις, αν δεν ψηφίσουν "σωστά"» έλεγε την περασμένη εβδομάδα ο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ σε μια συνέντευξή του στη Μοντ.
Εξίσου ανόητο είναι, να απειλούμε εμείς τους Ευρωπαίους.
Αυτές τις κρίσιμες ώρες, όπου μπορεί ανά πάσα στιγμή να συμβεί ένα ατύχημα, χρειάζεται σύνεση και ψυχραιμία απ' όλες τις πλευρές.
ΠΗΓΗ: tanea.gr
