8 Μαΐ 2012

Οι ελπίδες μας, στην πάλη των τάξεων


Του Μιχάλη Μιτσού
Το γερμανικό μοντέλο είναι πολύ της μόδας τον τελευταίο καιρό στα ευρωπαϊκά τραπέζια, ενώ κατέλαβε μεγάλο μέρος και της τηλεμαχίας της περασμένης εβδομάδας μεταξύ του Σαρκοζί και του Ολάντ. 
Η γενική εντύπωση είναι, ότι, σε αντίθεση με τους τεμπέληδες και αλαζόνες Γάλλους, οι Γερμανοί...
έφτασαν εδώ που έφτασαν χάρις στην παραγωγικότητα και την εργατικότητά τους. 

Πρόκειται για μύθο. Οπως επισημαίνει ο γάλλος οικονομολόγος Ντανιέλ Κοέν στον Νουβέλ Ομπζερβατέρ, όλες οι στατιστικές - ανά κεφαλή, ανά ώρα, στη βιομηχανία ή στο σύνολο της οικονομίας - δείχνουν, πως δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην εξέλιξη της παραγωγικότητας στη Γαλλία και τη Γερμανία τα δέκα με είκοσι τελευταία χρόνια. 
Η βελτίωση της γερμανικής ανταγωνιστικότητας οφείλεται στο χαμηλό επίπεδο των μισθών την τελευταία δεκαετία.  
Με άλλα λόγια, γενίκευση του γερμανικού μοντέλου σημαίνει επιβολή μιας μισθολογικής συμπίεσης στο σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών. Κάτι τέτοιο όμως δεν είναι αναγκαίο, αφού στο ίδιο αποτέλεσμα θα οδηγούσε και η υποτίμηση του ευρώ απέναντι στα άλλα νομίσματα.

Πώς θα αποτραπεί μια μακρά περίοδος αποπληθωρισμού ιαπωνικού τύπου; 
Πώς θα σωθεί το ευρώ από μια παρατεταμένη κρίση; 

Η μόνη ελπίδα, απαντά ο Κοέν, βρίσκεται στην όξυνση της πάλης των τάξεων στη Γερμανία! Συνειδητοποιώντας ότι το πογκρόμ εναντίον των μισθών κράτησε ήδη πολύ, τα γερμανικά συνδικάτα πρέπει να ξαναβγούν στους δρόμους και να σταματήσουν μια πορεία, που έχει οδηγήσει όλη την Ευρώπη στον τοίχο. Το συνδικάτο IG Metall, που εκπροσωπεί 3,5 εκατ. εργαζόμενους, έχει εξαγγείλει απεργίες με αίτημα μισθολογικές αυξήσεις άνω του 6%. Ηδη, την περασμένη εβδομάδα πάνω από 270.000 εργαζόμενοι στη βιομηχανία σταμάτησαν τη δουλειά τους για τουλάχιστον μία ώρα. 
Αυτό είναι το καλύτερο πράγμα που μπορεί να συμβεί σήμερα στη Γηραιά Ηπειρο. 
Η Γερμανία πρέπει οπωσδήποτε να απορροφήσει το τεράστιο εμπορικό της πλεόνασμα, που είναι σήμερα το υψηλότερο στον κόσμο, μεγαλύτερο και από εκείνο της Κίνας.

Μέχρι και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε παραδέχεται - σε συνέντευξή του που δημοσιεύεται σήμερα στο περιοδικό Focus - ότι πρέπει να αυξηθούν οι μισθοί στη χώρα του, προκειμένου να μειωθούν οι ανισορροπίες στην Ευρώπη. 
Ο πραγματικός λόγος που το λέει, όμως, δεν είναι αυτός. Είναι η διαφαινόμενη επιβράδυνση της γερμανικής οικονομίας, αποτέλεσμα σε μεγάλο βαθμό της λιτότητας που η ίδια η Γερμανία επέβαλε στην υπόλοιπη Ευρώπη! «Σε μια χώρα όπου το 40% των εξαγωγών της προορίζεται για τις χώρες της ευρωζώνης, το περίεργο δεν είναι ότι η βιομηχανική της παραγωγή παρουσιάζει σήμερα σημεία αδυναμίας», επισημαίνει ο Κρίστιαν Οτ, οικονομολόγος του ιδρύματος Natixis στη Φρανκφούρτη. «Το περίεργο είναι ότι η Γερμανία αντιστάθηκε για τόσο καιρό».

Η αύξηση των μισθών θα τόνωνε έτσι την εσωτερική ζήτηση και θα καθιστούσε τη Γερμανία λιγότερο εξαρτημένη από τους «πελάτες» της. 
Ταυτόχρονα, όμως, θα έδινε και μια πολύτιμη διέξοδο στις βασανισμένες οικονομίες της Νότιας Ευρώπης.

ΠΗΓΗ: tanea.gr