21 Φεβ 2012

Και διηγώντας τα να κλαις.... Της Τζένης Σουκαρά


Και που λες….. 
H σχεδία    βολοδέρνει στα κύματα χωρίς προορισμό.
Απο το Καστελόριζο και πέρα  η πυξίδα χάθηκε...

«Μπεστ  σέλλερ»  το ταξίδι της Ψωροκώσταινας σε όλες τις γλώσσες γράφεται αναγνώστη μου ! Σκέφτομαι να...

παρακρατηθούν στο ταμείο όλα τα έσοδα απο  τα πνευματικά μας δικαιώματα!Γιατί ναι! Είναι και δικά μας! Παρακαλώ να πάνε στο ταμείο για τα τοκοχρεολύσια! Μαζί με τα δάνεια τα τεράστια και τον μισθό του Καρόλου!

Και που λες...
Από τον Τιτανικό που θεωρήθηκε πως ελέχθη για « promotion» του συγγραφικού αριστουργήματος και οικονομικού εγχειρήματος που θ' ακολουθούσε, εισήλθαμε με λεξιλόγιο φτωχό στους «κολασμένους μήνες» στις  «διαβολοβδομάδες» και ξανά στις « κολασμένες ώρες»! 

Τι πλήξη Θεέ μου!
 

Ξεκινήσαμε με άλλον καπετάνιο και πλήρωμα πολυμελές και συνεχίζουμε  με αλλαγή φρουράς « κατεψυγμένη» και πλήρωμα πολυπληθές και σκεβρωμένο ..Απο τις κακουχίες , τις ευθύνες, από τον αιφνίδιο αποχαιρετισμό της εποχής της αμερημνησίας, από την είσοδο στην εποχή των βρικολάκων  , από το οργανικό αδιέξοδο των νοητικών κυττάρων, από την λαική οργή !

Και που λες….
 
Κύμα το κύμα ,οι δραμαμίνες τέλειωσαν ! Κι εκεί στην … «αναγούλα»  ήρθαν τα  νέα μνημόνια  ν΄ αναλάβουν δράση και να αλλάξουν ρότα στο ταξίδι! Υπεύθυνοι, Υπόχρεοι  «κατά τας συνθήκας» , διαπραγματευόμαστε με τον δανειστή το χρέος ,διασκεδάζοντας κατάκοποι,αυτό είναι αλήθεια, το άλλο ,το ηθικό μετά του νομίμου!

Γύρω από την σχεδία Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες μοίραζαν τις δεσμεύσεις ..
Και τα ΝΑΙ έγιναν περισσότερα ,τα ΟΧΙ πιο βροντερά.Η απόλυτη μοναξιά των πρώτων, βρήκε παρέα και συμμάχους πολλούς στην συνέχεια! Κι αναρωτήθηκα:Ποιοι ήταν εκείνοι οι ξέφρενοι που τάχα "λεονταρίζονταν"πως θα χορέψουν εύκολα ξυπόλητοι τον χορό της φωτιάς;

Σ αυτό το ταξίδι οι διαθέσεις του πληρώματος και των καπετανέων  περίεργες και δυσδιάκριτες.. 
Σ αυτήν την σχεδία που παρεκτρέπεται ,δεν γνωρίζει η αριστερά τι ποιεί η δεξιά της, αναγνώστη μου κι όταν βραχυκυκλώνει «ζητάει εκλογές», με διακύβευμα την λαική εκτόνωση για ψυχοθεραπεία κι όχι βεβαίως την πολιτική ατζέντα διακυβέρνησης …
Η πολιτική αισθητική και  αίσθηση, στέκονται αμήχανες κι αποχαυνωμένες παρακολουθώντας τον… ρου της ιστορίας !
Οι μεγάλοι πρωταγωνιστές  στους κραδασμούς της κρίσης φαντάζουν κομπάρσοι ,συμπράττουν ,συνδιαλέγονται, συναποφασίζουν  και στο τέλος απαγγέλουν Καβάφη ,μπορεί και Beatles!
Ενδεχομένως να πάνε γα ένα κανό εκτόνωσης  ή να επιδοθούν σε ένα «ποταμό του εγώ τους» που υπερίπταται ,διαπραγματεύεται και ..υπογράφει!

Ελλάδα της  παράκρουσης!

 
Οι «πολιτικοί νάνοι»τ
ης Ευρώπης συγκλονισμένοι από την πλοκή του σύγχρονου ψυχοδράματος των Ελλήνων ,προτιμούν τη νοηματική μέχρι η γερμανική μπότα να κτυπήσει την δική τους γειτονιά.
Οι «πολιτικοί νάνοι του Βορά»
ασελγούν πάνω στο πειραματόζωο που ακόμα αναπνέει ,προχωρά και προσπαθεί να συνεχίσει όπως - όπως την ζωή του ,ακολουθώντας,υποθέτει, την γνωστή του θαρραλέα μοίρα.
Οι «πολιτικοί νάνοι»
της Ευρώπης,γίνονται επαίτες  και στέκουν γονυπετείς στο πλούσιο αναπηρικό καροτσάκι που εκφοβίζει, εκβιάζει και ορίζει δημοκρατίες κι ελευθερίες ..Μετατρέπονται σε ικέτες δυστυχείς για ένα νεύμα εύνοιας.
Οι «πολιτικοί νάνοι» της Ευρώπης ,
σηκώνονται στις μύτες των ποδιών τους να δουν αν το μέλλον ανατέλλει .Οι  λαοί το αφουγκράστηκαν ,το γνώρισαν πριν από τους ταγούς τους.
Στην Ελλάδα της αγωνίας γκρεμίζονται όλα εκείνα που κατασκευάστηκαν κι είχαν θεμέλια σαθρά.
Στην Ελλάδα της απελπισίας μπερδεύονται παραμορφωτικά οι εγχώριες αδυναμίες μας με τις έξωθεν επιταγές. Το κράτος το πολύ, που σε ώρες κρίσιμες ακρωτηριάζεται ,τραγικός αυτόχειρας αναζητά την κάθαρσή του. Αξίες ,συνήθειες ,έγιναν απαξίες  και το τσεκούρι παίρνει φωτιά στα χέρια της οργής  που δεν σκέφτεται, δεν αναλύει, δεν συμπεραίνει ..Μόνο αδικείται κι εκδικείται!
Ημέρες ανάστατες  και νύχτες ύποπτες !
Σαν τις ειρηνικές διαμαρτυρίες που εγκυμονούν ανάφλεξη! Σε αυτές τις ημέρες και τις νύχτες πορευόμαστε, με υπογραφές ,με επιταγές ,με πλατείες ,με ΝΑΙ και ΟΧΙ ,με αναλύσεις για το χρέος το εθνικό και δανεικό ,τα υποθηκευμένα όνειρα και την κουτσουρεμένη ζωή. Με κρίση ενοχική  και κριτική ακραία! 
Ένας λαός που περιμένει μάλλον το καταστάλαγμα της γνώσης ,ευχόμενος αυτό να μην  καθυστερήσει..