Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Πέφτουν οι τζίφρες και τελειώνουν τα ψέματα. Με τις υπογραφές των τριών αρχηγών της συγκυβέρνησης στις έγγραφες δεσμεύσεις τους θα πρέπει να πάει τη Δευτέρα στο Eurogroup το ραπόρτο που θα λέει ότι τα τρία κόμματα (ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ. και ΛΑΟΣ) συμφωνούν να εκτελέσουν, χωρίς...
παρεκκλίσεις και ψευτομαγκιές, όλες τις απαιτήσεις των δανειστών.
Εν τω μεταξύ θα πρέπει να έχει κλειδώσει η συμφωνία με την τρόικα για όσα αυτή απαιτεί σε επίπεδο μέτρων τώρα και στο εξής.
Επίσης, θα πρέπει να έχει λήξει κάθε εκκρεμότητα για το ενδιάμεσο «μίνι» μνημόνιο, που προαπαιτείται για να εγκριθούν τα 30 δισ. ευρώ που θα δοθούν για την ολοκλήρωση του PSI. Στόχος είναι, αφού το PSI εγκριθεί οριστικά την επόμενη Πέμπτη από τους ΥΠΟΙΚ της ευρωζώνης, τη Δευτέρα, 13 Φεβρουαρίου, η κυβέρνηση της Ελλάδας να καταθέσει την προσφορά για το «κούρεμα» και η ανταλλαγή των ομολόγων να έχει ολοκληρωθεί μέχρι τις 6 Μαρτίου.
Για να συμβούν όλα αυτά, θα πρέπει οι Κοινοβουλευτικές Ομάδες των τριών κομμάτων της συγκυβέρνησης να έχουν συγκατανεύσει στις αποφάσεις για όλα τα αδιανόητα μέτρα, που θα συνοδεύουν την πιο επαίσχυντη συμφωνία που έχει υπογράψει αυτή η χώρα εδώ και πολλές δεκαετίες.
Υποτίθεται, ότι οι βουλευτές των εν λόγω κομμάτων βρίσκονται σε... αναβρασμό και απειλείται γενικευμένη ανταρσία. Τρίχες! Και κατσαρές μάλιστα – πιο κατσαρές κι από αυτές του Βαμβακούλα.
● Ποιος θα κάνει αντάρτικο;
● Ποιος από αυτούς είχε ποτέ κάτι διαφορετικό να πει, απ’ όσα εφαρμόστηκαν;
● Ποιος ποτέ παρουσίασε μια εναλλακτική πρόταση – όχι σε επιμέρους μέτρα, αλλά ως στρατηγική αντιμετώπισης της κρίσης;
Κανείς! Κλαίγονται μόνο σαν πεντάχρονα, ότι κανείς δεν τους έδινε σημασία, ότι τους έβαζαν... με το ζόρι να ψηφίζουν την καταδίκη ολόκληρης χώρας και ολόκληρου λαού σε ένα πρόγραμμα που μέχρι κι ο... Πρετεντέρης λέει πια, ότι «τελικώς θα οδηγούσε, αργά ή γρήγορα, στο σημερινό αδιέξοδο: όλο και μεγαλύτερες απαιτήσεις για όλο και μικρότερα αποτελέσματα».
Λες και δεν είναι πολιτικοί άνδρες και γυναίκες. Αλλά άβουλα αθύρματα. «Χρήσιμοι ηλίθιοι» (πάλι κατά Πρετεντέρη), οι οποίοι «δεν κατάλαβαν», ότι το Μνημόνιο δεν ήταν τίποτε από όσα έλεγαν (δηλαδή «ένα σχέδιο μεταρρύθμισης της ελληνικής κοινωνίας»). Ότι «δεν ήταν ορθολογισμός, αλλά δογματισμός».
Ίσως η πιο μεγάλη ξεφτίλα είναι, ότι έφτασε χθες ο Παπανδρέου να πει μια τελείως αυτονόητη αλήθεια για όσους τέως ή πρώην υπουργούς του τον «σταυρώνουν» σήμερα, επιδιώκοντας να μείνουν οι ίδιοι εκτός του καταλογισμού ευθυνών: «Κανείς δεν τους υποχρέωσε να είναι υπουργοί»! Κοινώς «το επέλεξαν», συνεπώς «ας τα λουστούν μαζί μου»
Όλα τελειώνουν; Αμ δε!
Και καλά. Ας υποθέσουμε, ότι πράγματι - όπερ το πιθανότερο... - οι βουλευτές επιλέγουν να μην τα κάνουν μπάχαλο.
● Ότι όλα εξελίσσονται κατά το αναμενόμενο και όλες οι απαιτήσεις της τρόικας, των Γερμανών, του ΔΝΤ και όλου του εσμού των τοκογλύφων γίνονται απολύτως αποδεκτές.
● Ότι η κυβέρνηση παρακάμπτει την (προσχηματική και έωλη) συμφωνία ΣΕΒ και ΓΣΕΕ και με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου καταργεί συμβάσεις, τρώει μισθούς κ.λπ.
● Ότι η ίδια αυτή κυβέρνηση κατεβάζει προθύμως τα παντελόνια μέχρι το γόνατο (μετά, ως γνωστόν, πέφτουν μόνα τους...) και δίνει τα πάντα χάριν «κουρέματος» και νέου δανείου.
● Ότι πράγματι η κυβέρνηση της Ελλάδας αναβάλλει για ένα διάστημα την επισημοποίηση της χρεοκοπίας.
● Ότι ολοκληρώνεται ακόμη και το PSI και όλα πηγαίνουν όπως έχουν σχεδιαστεί από δανειστές, επιτηρητές, επιτρόπους, τραπεζίτες, κερδοσκόπους και λοιπούς... φαρισαίους.
Στην περίπτωση αυτή, η Ελλάδα έχει σωθεί; Έχει, έστω, αποφύγει την πτώχευση;
Σύμφωνα με τον Πολ Κρούγκμαν, νομπελίστα οικονομίας και ασχοληθέντα με την ελληνική περίπτωση από θέση συμβούλου του Γ. Παπανδρέου, όχι. Μόλις χθες δήλωσε:
«Η Ελλάδα θα κηρύξει πτώχευση (default) στο χρέος της. Στην ουσία αυτό έχει ήδη γίνει. Το ερώτημα που μένει ανοικτό είναι, αν αυτό θα συνοδευτεί από έξοδο από την ευρωζώνη ή όχι. Εκτιμώ ότι στην παρούσα φάση, το πιθανότερο είναι ότι θα φύγει και από το ευρώ».
Αν υποθέσουμε, ότι η κυβέρνηση της Ελλάδας και το πολιτικό προσωπικό των τριών συγκυβερνώντων κομμάτων συναινούν και πράγματι υπογράφουν ή αποδέχονται όλες τις απαιτήσεις, ώστε η χώρα να αποφύγει την... έξοδο από το ευρώ. Σε αυτή την περίπτωση οι «αρμόδιοι» είναι σύμφωνοι μεταξύ τους για τη συνέχεια;
Και κερατάδες και δαρμένοι
Σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα Wall Street Journal, «η από καιρό αναμενόμενη συμφωνία (σ.σ.: για το «κούρεμα») έχει σημειώσει μεγάλη καθυστέρηση, κυρίως λόγω της διχογνωμίας των δύο κυριότερων δανειστών της Ελλάδας: της Γερμανίας και του ΔΝΤ».
Ποιος είναι ο καυγάς;
1. Το ΔΝΤ διαπιστώνοντας το αυτονόητο – ότι δηλαδή το PSI δεν κάνει το ελληνικό χρέος βιώσιμο – ζητεί να κουρευτούν όχι μόνο οι ιδιώτες, αλλά και τα κράτη της ευρωζώνης και η ΕΚΤ, δηλαδή ο περίφημος «δημόσιος τομέας», για τον οποίο ακούτε καθημερινά. Κοινώς το ΔΝΤ βλέπει μόνο τον εαυτό του ως «προτιμώμενο δανειστή», ο οποίος σίγουρα θα πάρει πίσω όλα τα λεφτά του.
Είναι όμως το ΔΝΤ ο φύλακας άγγελός μας, ο οποίος μας σκέφτεται και προσπαθεί να μας κάνει δανειακά βιώσιμους; Ας μην είμαστε φαιδροί - αρκετές μπαρούφες ακούμε από τα κανάλια και την κυβέρνηση. Μόλις προχθές ο Ντέρεκ Σκοτ, οικονομικός σύμβουλος του Τόνι Μπλερ, έγραψε στους Financial Times:
«Όταν το ΔΝΤ καλείται να σώσει μια χώρα που έχει προβλήματα, τρία βασικά στοιχεία περιλαμβάνει το πακέτο διάσωσης. Μείωση των δημοσίων δαπανών, αύξηση των φόρων και υποτίμηση του νομίσματος.
Χωρίς το τελευταίο στοιχείο (κάτι το οποίο είναι αδύνατο σε μια νομισματική ένωση) δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιταλία και πιθανώς η Ιρλανδία να καταφέρουν να βγουν από τη σημερινή τους κατάσταση. (...) Εάν δεν υπάρξουν έξοδοι χωρών από την ευρωζώνη, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν πρόκειται να πάρει τα λεφτά του πίσω».
2. Και οι Γερμανοί; Εδώ ο λόγος πάει στον ίδιο τον Σόιμπλε, ο οποίος έχει την άποψη, ότι δεν γίνεται η Ευρώπη να βάζει συνεχώς λεφτά σε ένα «βαρέλι δίχως πάτο». Χθες ο ντελικανής της Μέρκελ δεν άφησε κανένα περιθώριο παρερμηνείας: «Δεν υπάρχει ανάγκη να συμμετάσχει επιπλέον ο δημόσιος τομέας» (στην αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδας) είπε στο τηλεοπτικό κανάλι Ν-ΤV.
Και τα επιπλέον χρήματα που θα απαιτηθούν – όχι και πολλά: καμιά... εικοσαριά δισ. ευρώ – πέραν του PSI, αν υποθέσουμε ότι αυτό το ρημάδι θα ολοκληρωθεί;
Η απάντηση είναι απλή: Θα τα πληρώσουν οι μαλάκες οι Έλληνες μέσω των επιπλέον δημοσιονομικών μέτρων που θα «αναγκαστεί» να λάβει η όποια κυβέρνηση της Ελλάδας. Άλλωστε αυτό εννοούσε ο Σόιμπλε, όταν, στην ίδια συνέντευξη, είπε δύο ακόμη πράγματα:
● Ότι «η ΕΚΤ ανέλαβε τις ευθύνες της» και «φροντίζει ώστε να υπάρχει ρευστότητα». Άρα δεν έχει λόγο, κατά τον Σόιμπλε, να «κουρέψει» ούτε καν τα ελληνικά ομόλογα που αγόρασε μισοτιμής την προηγούμενη περίοδο.
● Ότι οι χώρες της ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, δεν θα πρέπει να βασίζονται μόνο στην εξωτερική βοήθεια, αλλά να προχωρήσουν στις «απαραίτητες δομικές μεταρρυθμίσεις», για να βγουν από την κρίση. Δηλαδή η περαιτέρω «βοήθεια» θεωρείται «πεταμένα λεφτά».
Τοκογλύφε, γλείφε - γλείφε
Για ποιον επιπλέον λόγο είναι βέβαιο, ότι πάλι οι μαλάκες θα πληρώσουν;
Διότι, ήδη, σύμφωνα με το χθεσινό ρεπορτάζ του Ζώη Τσώλη στο «Βήμα», η κυβέρνηση της Ελλάδας, αφού... απέκρουσε (!!!) «τη γερμανική πρόταση για την εγκατάσταση ξένου επιτρόπου στην Αθήνα, που θα παρακολουθεί τον προϋπολογισμό», προκειμένου «να προχωρήσει η νέα δανειακή σύμβαση συμφώνησε με τις διαδικασίες αυστηρής επιτήρησης που απαίτησε και επέβαλε η τρόικα» και αποδέχθηκε ότι:
«Στην περίπτωση αποκλίσεων από τους στόχους θα λαμβάνει άμεσα έκτακτα μέτρα περικοπών ή αύξησης εσόδων από το "μενού" το οποίο θα ανακοινωθεί τις επόμενες ημέρες. Ενδεικτικό είναι το μέτρο του αυτόματου κλεισίματος υπηρεσιών ή φορέων του δημοσίου και η απόλυση των υπαλλήλων, η άμεση περικοπή επιδομάτων προς ασφαλισμένους, ακόμη και η αύξηση των νοσηλίων ή συμμετοχής στα φάρμακα».
Στον Καιάδα οι αδύναμοι
Δεν έχει άδικο ο συνάδελφος:
● Ήδη ο Λοβέρδος ανακοίνωσε, ότι, κατόπιν απαίτησης της τρόικας, σφαγιάζει τη συμμετοχή των ασφαλιστικών ταμείων στη φαρμακευτική δαπάνη. Πρόκειται για τον ίδιο Λοβέρδο ο οποίος δεν θα παίρνει πλέον γιατρούς στα νοσοκομεία, ο οποίος θα αυξήσει τα νοσήλια και λοιπά έξοδα και ο οποίος επιλέγει να καταστήσει τις υπηρεσίες υγείας προσβάσιμες μόνο σε όσους ακόμη έχουν χοντρό πορτοφόλι. Οι υπόλοιποι... καλά στερνά.
● Ήδη η Διαμαντοπούλου, η... νονά του «κόμματος Παπαδήμου», έκλεισε του κόσμου τα σχολεία και άφησε τα υπόλοιπα χωρίς βιβλία. Η ίδια, αφού αρνήθηκε επί μήνες να παραδεχτεί ότι ένα σωρό παιδιά κινδυνεύουν με ασιτία, τώρα οργανώνει «συσσίτια» στα σχολεία. Τώρα ετοιμάζεται να κλείσει κι άλλα πολλά σχολεία – βάζοντας χοντρό χέρι και στα σχολεία για παιδιά με ειδικές ανάγκες, στα οποία κάποτε έτρεχε για να μαζεύει ψήφους ως «κοινωνικά ευαίσθητη» – και βεβαίως ετοιμάζεται να απολύσει και τους εκπαιδευτικούς, όσων σχολείων θα κλείσει.
Επειδή, όμως, τίποτε δεν είναι αρκετό για τους οικονομικούς δολοφόνους της τρόικας, η ίδια αυτή «εκσυγχρονίστρια», προφανώς για να εξοικονομήσει ακόμη περισσότερα λεφτά για τους τοκογλύφους, κλείνει την πόρτα των λυκείων στους μαθητές, βάζοντας... πανελλαδικές σε κάθε τάξη! Βεβαίως, έτσι ενισχύει την παραπαιδεία για όσους θα μπορούν να την πληρώσουν και στενεύει τα περιθώρια για όσους μετράνε και το σέντσι για να μπορούν να φάνε.
Οι υπόλοιποι στον Καιάδα. Άλλωστε τι να τις κάνεις τις γνώσεις – έστω και τις φτωχές του λυκείου – αν δεν υπάρχει δουλειά για να τις αξιοποιήσεις;
Σε τι επιπλέον χρειάζεται να είσαι μορφωμένος και υγιής, αν είναι να καταλήγεις κάθε βράδυ μετά τις 11.00 να ψάχνεις τους κάδους των σκουπιδιών για φαγώσιμα και να αναζητείς απάνεμη στοά για ύπνο; Πεταμένα λεφτά, τα οποία – εσύ, διαφθαρμένε και σπάταλε, που τα έφαγες «μαζί» με τον Πάγκαλο – στερείς από την ανταγωνιστικότητα της χώρας «τους» οδηγώντας τη στη χρεοκοπία.
Κάπως έτσι, λοιπόν, τα ανθυποτσιράκια της τρόικας – «μνημονιακά», «αντιμνημονιακά» και άλλα – έχουν ήδη προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της.
Χρεοκοπώντας τη χώρα στο όνομα της αποφυγής της χρεοκοπίας. Εξαθλιώνοντας τους Έλληνες στο όνομα της μη εξαθλίωσής τους. Παραδίδοντας τα κλειδιά στους νέους κατακτητές και παίρνοντας επαξίως για αντάλλαγμα μια θέση στον... σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας.
http://topontiki.gr/article/29522
ΠΗΓΗ: παρέμβαση
