3 Φεβ 2012

Εν αναμονή της απόφασης για το Δίστομο


Εν αναμονή της απόφασης του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για τα θύματα της γερμανικής κατοχής στο Δίστομο, σήμερα, Παρασκευή. 
Η υπόθεση αφορά στην προσφυγή της Γερμανίας εναντίον της Ιταλίας για την απόφαση ιταλικού δικαστηρίου υπέρ του Διστόμου...
 
Η απόφαση θα αναγνωστεί στις 11:00 το πρωί, ώρα Ελλάδος και θα μεταδοθεί ζωντανά από τον ιστότοπο του Δικαστηρίου www.icj-cij.org. 

Παρών κατά την ανακοίνωση της απόφασης του Δικαστηρίου, θα είναι και ο εκπρόσωπος της Ελλάδας, καθηγητής Στέλιος Περράκης, καθώς η Ελλάδα έχει παρέμβει υπέρ της Ιταλίας στην υπόθεση. Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, ο εκπροσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών Γρ. Δελαβέκουρας χαρακτήρισε σημαντική εξέλιξη το γεγονός, ότι η ελληνική παρέμβαση έγινε δεκτή από το Δικαστήριο.

Ο γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Θυμάτων Γερμανικής Κατοχής, δικηγόρος, Μιλτιάδης Σφουντούρης δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, πως «το καλύτερο που θα θέλαμε να ακούσουμε αύριο είναι, ότι τα εγκλήματα πολέμου δεν διέπονται από τους κανόνες συμβάσεως της Χάγης», ωστόσο συμπλήρωσε, ότι «ικανοποιητικό θα είναι κι αν ανακοινωθεί, πως κατά περίπτωση κάμπτεται η ετεροδικία των κρατών, που είναι κάτι ενδιάμεσο».

Ο δικαστικός αγώνας ξεκίνησε το 1995 από τον νομικό και πρώην ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Ιωάννη Σταμούλη, ο οποίος κατέθεσε αγωγή, με την οποία οι κάτοικοι ζητούσαν αποζημιώσεις ύψους 60 εκατ. ευρώ για ηθική ικανοποίηση για τις θηριωδίες στο Δίστομο.

Το 1997 εκδίδεται η υπ’ αριθ 137/97 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Λιβαδειάς, η οποία δικαιώνει τους Διστομίτες και επιδικάζει αποζημίωση για ψυχική οδύνη.

Το 2000 το γερμανικό δημόσιο ασκεί αναίρεση ενώπιον του Αρείου Πάγου, υποστηρίζοντας ότι δεν είναι δυνατόν να δικάζεται σε ξένη χώρα, για τα εγκλήματα που διέπραξε στο παρελθόν. Εκδίδεται η υπ΄ αριθ. 11/2000 απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, η οποία απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως του γερμανικού δημοσίου.

Η Γερμανία αρνείται να καταβάλει τα ποσά, που, διά της ως άνω δικαστικής αποφάσεως, οφείλει και έτσι ο Ιωάννης Σταμούλης προχωρά σε αναγκαστική εκτέλεση κατά των περιουσιακών στοιχείων του γερμανικού δημοσίου στην Ελλάδα. 
Το γερμανικό δημόσιο ασκεί αμέσως ανακοπή (το 2002). Η ανακοπή γίνεται δεκτή από το ελληνικό δικαστήριο και ως εκ τούτου οι Διστομίτες δεν μπορούν να εισπράξουν τα χρήματά τους.

Το 2004 ο Ι. Σταμούλης επικαλείται τον Κανονισμό 44/2001 του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, δυνάμει του οποίου η ελληνική αμετάκλητη απόφαση του δικαστηρίου της Λιβαδειάς μπορεί να κηρυχτεί εκτελεστή σε άλλο κράτος- μέλος της Ε.Ε.

Επιλέγει την Ιταλία προκειμένου να κινήσει αυτή τη διαδικασία και το Νοέμβριο του 2008 (μετά από τετράχρονο αγώνα και στην Ιταλία) κηρύσσεται εκτελεστή η απόφαση της Λιβαδειάς στην ευρωπαϊκή αυτή χώρα.

Η Γερμανία προσφεύγει στη Χάγη, θέτοντας το ερώτημα κατά πόσον η Ιταλία έπραξε νόμιμα, αναγνωρίζοντας στους κατοίκους του Διστόμου το δικαίωμα να αποζημιωθούν από τα περιουσιακά στοιχεία της Γερμανίας στην Ιταλία. 
Η Γερμανία ζητά να αναγνωριστεί το προνόμιο της ετεροδικίας, σε δίκες που αφορούν αποζημιώσεις σε θύματα των ναζιστικών θηριωδιών στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

ΠΗΓΗ: tvxs.gr