Σχέδια για μια πιο ριζική αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους με αλλαγή των όρων του προγράμματος ανταλλαγής ομολόγων (PSI), που θα περιλαμβάνει μείωση των κουπονιών με ή χωρίς επιμήκυνση της διάρκειας των νέων ομολόγων, επεξεργάζονται στην Ε.Ε. σε...
συνεργασία με τις γερμανικές αρχές, σύμφωνα με συγκλίνουσες πληροφορίες από διάφορες πρωτεύουσες.
Παρά τις αντιρρήσεις κορυφαίων τραπεζιτών, όπως ο Τζόζεφ Ακερμαν της Deutsche Bank, της ΕΚΤ και άλλων χωρών της ευρωζώνης, που θεωρούν ότι η αλλαγή των όρων μπορεί να ανοίξει το κουτί της Πανδώρας, η ιδέα κερδίζει έδαφος στο Βερολίνο κι αλλού.
Η κυρίαρχη εντύπωση που υπάρχει στους κοινοτικούς κύκλους, είναι ότι η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να εξυπηρετήσει πλήρως και στην ώρα του το βουνό του δημόσιου χρέους, καθώς δυσκολεύεται να πετύχει τους δημοσιονομικούς στόχους που έχουν τεθεί και, επομένως, θα πρέπει να ανακουφιστεί.
Το σχέδιο αποβλέπει στην αποκατάσταση της φερεγγυότητας του ελληνικού χρέους, μέσω της δραστικής μείωσης των κουπονιών και της επιμήκυνσης της χρονικής διάρκειας των νέων ομολόγων που θα δοθούν σε αντάλλαγμα για τα παλιά. Ισως, μάλιστα, επεκταθεί συμπεριλαμβάνοντας ομόλογα απώτερων λήξεων.
Σε σχέση με το τωρινό σχέδιο ανταλλαγής, που φαίνεται να τυγχάνει μεγάλης αποδοχής με τη συμμετοχή των ιδιωτών να φτάνει το 90% στη σκιά των σεναρίων χρεοκοπίας της χώρας, προβλέποντας μείωση της παρούσας αξίας των νέων ομολόγων κατά 21%, το νέο σχέδιο προβλέπει μείωση μέχρι 50%.
Σημειώνεται, ότι οι υπολογισμοί βασίζονται στην υπόθεση, ότι τα νέα ομόλογα θα αποδίδουν 9% μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος ανταλλαγής και το κεφάλαιό τους στη λήξη θα είναι εγγυημένο με ομόλογα μηδενικού επιτοκίου του μηχανισμού EFSF.
Στόχος είναι, να μπορεί η Ελλάδα να σταθεροποιήσει και εν συνεχεία να μειώσει το δημόσιο χρέος προς το ΑΕΠ σε επίπεδα κοντά και κάτω από το 100% σ' ένα εύλογο βάθος χρόνου, επιτυγχάνοντας και διατηρώντας πρωτογενή πλεονάσματα ίσα με 3%-4% του ΑΕΠ για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Τα πρωτογενή πλεονάσματα προκύπτουν όταν τα έσοδα υπερτερούν των δαπανών, εξαιρουμένων των τόκων. Η κυβέρνηση στοχεύει σε πρωτογενές έλλειμμα 2 δισ. ευρώ το 2011 και πλεόνασμα του χρόνου, αλλά οι περισσότεροι αναλυτές τοποθετούν το έλλειμμα μεταξύ 3 και 6 δισ. ευρώ φέτος.
Η Ελλάδα κατόρθωσε να έχει πρωτογενή πλεονάσματα ίσα με 3,9% του ΑΕΠ κατά μέσο όρο την περίοδο 1995-2000 και ως εκ τούτου θεωρούν πολιτικά εφικτό, ότι μπορεί να το επαναλάβει.
Ερωτηθείς τρίτος τραπεζίτης, γιατί είναι λογικό να υποθέσει κανείς, ότι θα δεχτούν οι ιδιώτες να υποστούν μεγαλύτερες απώλειες σε σχέση με το αρχικό πρόγραμμα ανταλλαγής, ανέφερε, ότι η εναλλακτική να τα χάσουν όλα είναι χειρότερη.
Ομως, το σχέδιο συνεπάγεται την επανακεφαλαιοποίηση των ευρωπαϊκών τραπεζών, για να αναπληρώσουν τις μεγαλύτερες απώλειες που θα υποστούν από τα ομόλογα.
Αυτό σημαίνει, ότι αφ' ενός θα πρέπει να έχει εγκριθεί από τα εθνικά κοινοβούλια και να λειτουργεί ο μηχανισμός EFSF με τις νέες δυνατότητες που του δίνονται και αφ' ετέρου να έχει ενισχυθεί η δύναμη πυρός του.
Ο κύκλος των εγκρίσεων του «νέου» EFSF κλείνει στα μέσα Οκτωβρίου και ίσως χρειαστεί επιπλέον χρόνος, για να συμφωνηθεί πως θα ενισχυθεί με νέα κεφάλαια.
ΠΗΓΗ: enet.gr
