Του Ρούσου Βραννά
Οταν ένα σπίτι πιάσει φωτιά στη γειτονιά και απειλεί και το δικό σου, δεν αναρωτιέσαι γιατί δεν είχε επαρκή πυροπροστασία.
Πιάνεις τη μάνικα και σβήνεις τη φωτιά.
Η Γερμανία δείχνει άραγε...
διατεθειμένη να κάνει κάτι παρόμοιο για τη σωτηρία των νοτιοευρωπαϊκών χωρών που σήμερα «καίγονται» από τα χρέη;
Κάθε άλλο.
Τις τιμωρεί για την «απερισκεψία» τους, σφίγγοντας αποπνικτικά στον λαιμό τους έναν βρόχο υπερβολικών αξιώσεων, που τις βυθίζει ακόμη περισσότερο στην άβυσσο της ύφεσης, διακινδυνεύοντας έτσι ακόμη και τη διάλυση του ευρώ.
Είναι αυτό προς το συμφέρον της; αναρωτιέται ο Μάρτιν Γουόκερ του Πρακτορείου Ηνωμένος Τύπος.
Τι θα συμβεί αν κάποιες από αυτές τις χώρες εξαναγκαστούν να βγουν από το ευρώ;
Το πρώτο πράγμα που θα κάνουν αυτές οι χώρες, οι οποίες θα υιοθετήσουν νέα εθνικά νομίσματα, θα είναι να περιορίσουν την κίνηση των κεφαλαίων, προκειμένου να αποφύγουν διαρροή καταθέσεων στο εξωτερικό.
Οι εύρωστες χώρες του ευρώ, οι οποίες δεν θα θέλουν να πλημμυρίσουν από τους μετανάστες αυτών των χωρών που θα αναζητούν δουλειά στο εξωτερικό, θα επιβάλουν περιορισμούς στην ελεύθερη μετακίνηση των εργαζομένων.
Και όταν οι πρώην χώρες του ευρώ θα υποτιμήσουν τα εθνικά νομίσματά τους και τα προϊόντα τους (όπως και το εργατικό κόστος) θα γίνουν πολύ φθηνότερα από τα προϊόντα των χωρών του ευρώ, θα επιδιώξουν την ανάπτυξή τους μέσω των εξαγωγών.
Τότε, οι επιχειρήσεις και τα συνδικάτα της ευρωζώνης δεν θα αργήσουν να ζητήσουν προστασία από αυτόν τον ανταγωνισμό.
Αυτό θα σημάνει το τέλος της ελεύθερης διακίνησης αγαθών. Το ευρώ θα γίνει πολύ πιο ισχυρό χωρίς τις νοτιοευρωπαϊκές χώρες και τότε η ευρωζώνη θα αντιμετωπίσει ένα πολύ σοβαρό εμπορικό πρόβλημα. Με τις εξαγωγές της να ακριβαίνουν και τις εισαγωγές της να φθηναίνουν, θα αποκτήσει ένα επικίνδυνο εμπορικό έλλειμμα.
Μπορεί οι Γερμανοί να λατρεύουν τα Φολκσβάγκεν τους, αλλά, σίγουρα, θα τους βάλει σε πειρασμό ένα σχεδόν εφάμιλλο Φιατάκι στη μισή τιμή, ενώ την ίδια ώρα, οι πολίτες των πρώην χωρών του ευρώ δεν θα είναι σε θέση να αγοράζουν πολλές Μερσέντες.
Η τράπεζα UBS υπολόγισε πως, σε περίπτωση διάλυσης του ευρώ, το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν των ισχυρών χωρών του ευρώ θα μπορούσε να συρρικνωθεί κατά 25% και των ασθενέστερων έως και 50%. Ομως, έστω και μια μείωση του ΑΕΠ στο μισό από αυτό που υπολογίζει η UBS, λέει ο Μάρτιν Γουόκερ, θα μπορούσε να πυροδοτήσει σε αυτές τις χώρες κοινωνικές και πολιτικές αναταραχές που τέτοιες έχουμε να δούμε από το 1945.
Τόσο σκοτεινό είναι το βάθος της αβύσσου, στην οποία κινδυνεύει να ρίξει την ήπειρο η ηγέτιδα δύναμη της Ευρώπης.
Δεν θα είναι βέβαια κάτι πρωτόγνωρο.
Ας μην ξεχνάμε, πως το τέλος της μεγάλης ύφεσης του 1930 δεν ήρθε από τις σοφές οικονομικές και πολιτικές επιλογές των ηγετών του κόσμου, αλλά από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
ΠΗΓΗ: tanea.gr
