Και να μη θες ν’ ακούσεις τους διαλόγους όσων φέρονται ως συμπρωταγωνιστές του ποδοσφαιρικού σκανδάλου, δεν έχεις τρόπο.
Τα δελτία ειδήσεων, τσιγκούνικα κατά τα λοιπά, τους προσφέρουν απλόχερα χρόνο και τους παρουσιάζουν δραματοποιημένους, σαν μονόπρακτα... που, με τη χαοτική αποσπασματικότητά τους, συνιστούν μια μοντέρνα εκδοχή του θεάτρου του παραλόγου.
Και καθόλου απίθανο δεν είναι, να σκέφτονται οι ρεπόρτερ ότι σε λίγο θα χρειάζονται αποφοιτήριο και από σχολή θεατρικών σπουδών, ώστε συνυπολογιζόμενο με τα πτυχία τoυς από δημόσιες ή ιδιωτικές δημοσιογραφικές σχολές και τα πιστοποιητικά που βεβαιώνουν ότι και ξένες γλώσσες ξέρουν και όλα τα προγράμματα των υπολογιστών, να αυξήσει τις ελπίδες τους ότι θα βρουν δουλειά, έστω με το κομμάτι.
Οσο για τις εφημερίδες, πολιτικές και αθλητικές, κι αυτές αφειδώλευτα παρέχουν τον χώρο τους για την αναπαραγωγή συζητήσεων, που μοιάζουν πολύ με τις κουβέντες που πιάνουν κάθε μέρα όσοι εντρυφούν στα ποδοσφαιρικά.
Και το λεξιλόγιο ίδιο είναι, με τα πολλά καλολογικά του στοιχεία, αλλά και το «ιδεολόγιο», όπου η βασική ιδέα είναι ότι τα πάντα τυγχάνουν στημένα και σημαδεμένα.
Το «Κατς - σικέ - απάτη όλα» παλαιότερων εποχών, προ ρέστλινγκ, τότε που θριάμβευαν ο Ντι Μπέστια, ο Μεγαρίτης, οι «Μασκοφόροι Χρυσοί Αετοί» κ. ά., ζει και βασιλεύει, τώρα στη μορφή «Ματς - σικέ - απάτη όλα».
Δοξολογούμε λοιπόν ακρίτως τον Σούπερ Κοριό της ΚΥΠ, που όλα τα ακούει και όλα τα καταγράφει με τη μέθοδο των συνακροάσεων (νόμιμη λέει, αλλά ξέρουμε μέχρι πού φτάνει στα μέρη μας η νομιμότητα) και ψάχνουμε να βρούμε το βαθύτερο νόημα κάτω από μασημένες λέξεις και στερεοτυπικές εκφράσεις που, σερλοκχολμίζοντας ή πουαρεύοντας, τις θεωρούμε κωδικοποιημένες, λες και ο κ. Μπέος, ο κ. Ψωμιάδης και οι λοιποί της συντεχνίας έκατσαν και είδαν είκοσι φορές την ταινία «Κώδικας Ναβάχο» για να ξεπατικώσουν κόλπα. Είπα Ψωμιάδης και σκέφτομαι πως ήρθαν έτσι τα πράγματα, ώστε οι τρεις Ψωμιάδηδες (ο περιφερειάρχης, ο της «Ασπίς Πρόνοια» και ο του ποδοσφαίρου), που δικαιολογούσαν τον χαρακτηρισμό της Ψωροκώσταινας ως Ψωμιαδοκώσταινας, να βρεθούν ταυτόχρονα στα Τάρταρα, όπως ταυτόχρονα απολάμβαναν τον Ολυμπό τους.
Τα στημένα στα γήπεδα όχι απλώς τα υποψιαζόμασταν, αλλά, από μιθριδατισμό, καταλήξαμε να τα θεωρούμε μέρος του παιχνιδιού.
Αλλού λοιπόν το πρόβλημα:
Μήπως οι στοιχηματατζήδες που φέρονται ως χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, οίκοι αξιολόγησης, τράπεζες κ. λπ. έχουν στήσει ένα γιγαντοπαιχνίδι όπου ποντάρουν θηριώδη ποσά στη χρεοκοπία της Ελλάδας.
Αν ποντάρουν και Ελληνες «πατριώτες» στη χρεοκοπία της πατρίδας τους δεν θέλει ρώτημα.
Μήπως δεν πληροφορηθήκαμε, όχι εμβρόντητοι, ότι μεγαλοπαράγοντες πόνταραν εκατομμύρια στην ήττα της ομάδας τους, φροντίζοντας βέβαια να χάσει για να κερδίσουν αυτοί;
ΠΗΓΗ: kathimerini.gr
