Η κουβέντα που γίνεται στην Ευρώπη είναι εντελώς διαφορετική από αυτήν που παρακολουθούµε στην Ελλάδα.
Ασφαλώς κάποιοι µπορεί να συζητούν για το ενδεχόµενο εξόδου της χώρας από το ευρώ, καθώς είναι στη νοοτροπία των ∆υτικοευρωπαίων να προετοιµάζονται για τα πάντα. Οµως δεν είναι... το κυρίαρχο ζήτηµα.
Πάντως σε καµία περίπτωση δεν πρόκειται να µάθουµε για το τι θα γίνει µε την Ελλάδα από την επίτροπο Αλιείας κυρία Μαρία ∆αµανάκη ή από τον πρώην, πριν από 30 χρόνια, πρόεδρο της Γαλλίας Ζισκάρ ντ’ Εστέν.
∆υστυχώς όµως τέτοιου είδους δηλώσεις, που εκφράζουν προσωπικές απόψεις και εκτιµήσεις, κυριαρχούν στην εγχώρια συζήτηση, εξυπηρετώντας µικροπολιτικές σκοπιµότητες που αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώµη.
Αυτοί που αποφασίζουν για την τύχη της χώρας συζητούν άλλα πράγµατα.
Την ίδια ώρα που στην κοµµατική αντιπαράθεση και στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων πρωταγωνιστούσαν οι παραπάνω δηλώσεις, ο υπουργός Οικονοµικών της Γερµανίας Βόλφγκανγκ Σόιµπλε σε συνέντευξή του δήλωνε ότι «δεν έχουµε εξαντλήσει όλα τα σενάρια για τη στήριξη της Ελλάδας» και πήγαινε την κουβέντα πιο πέρα από τη βοήθεια και τα δάνεια, µιλώντας για την προοπτική οικονοµικής ανάπτυξης της χώρας µέσω κοινοτικών χρηµατοδοτήσεων για επενδύσεις στην Ελλάδα. Μάλιστα ανέφερε ως παράδειγµα τον τοµέα των ανανεώσιµων πηγών ενέργειας, όπου, παρά τον φυσικό πλούτο της χώρας, δεν γίνεται τίποτε.
Ταυτόχρονα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) – σύµφωνα µε δηµοσίευµα του Bloomberg, το οποίο δεν διαψεύστηκε – συζητούσαν το ενδεχόµενο επιµήκυνσης του χρέους αν οι πιστωτές µας δεχθούν εθελοντικά να αντικαταστήσουν στη λήξη τους τα οµόλογα που κατέχουν µε νέα.
Ωστόσο, για να το κάνουν, η Ελλάδα θα πρέπει να δεσµευθεί ότι θα πραγµατοποιήσει τις µεταρρυθµίσεις και τις αποκρατικοποιήσεις που έχει υποσχεθεί.
Οι Ευρωπαίοι συζητούν για τη σωτηρία της χώρας. Βεβαίως, το ζήτηµα δεν είναι απλό. Είναι περίπλοκο και τεχνικό.
Και στην κουβέντα αυτή το σενάριο επιστροφής στη δραχµή σε καµία περίπτωση δεν είναι βασικό.
Για τους εταίρους µας η διάσωση της Ελλάδας δεν κοστίζει πολλά. ∆εν θα την αφήσουν να «πέσει» για 60 δισ. ευρώ ή 100 δισ. ευρώ, γιατί οι επιπτώσεις στο κύρος της ευρωζώνης και στην αξιοπιστία του ευρώ θα είναι πολύ µεγαλύτερες.
Το εξετάζουν όµως, γιατί µπορεί να το προκαλέσουµε µόνοι µας.
Μια µαζική απόσυρση των καταθέσεων που, ίσως, επιφέρει η συζήτηση περί επιστροφής στη δραχµή, θα µπορούσε να οδηγήσει σε κατάρρευση του τραπεζικού συστήµατος.
Και τότε οι Ευρωπαίοι, οι οποίοι θα έπρεπε να βάλουν τα διπλάσια και τα τριπλάσια για να µας σώσουν, θα είχαν κάθε λόγο να χάσουν την υποµονή τους....
gpapai@dolnet.gr
ΠΗΓΗ: tovima.gr
