1 Απρ 2011

Χάνουν έως και 48 ένσημα το χρόνο οι μερικώς απασχολούμενοι


Έρευνα με θέμα τον τρόπο υπολογισμού των ημερών ασφάλισης των εργαζομένων με μερική απασχόληση και αμείβονται με μισθό ίσο ή... μεγαλύτερο του τεκμαρτού ημερομισθίου της 1ης Ασφαλιστικής Κλάσης του ΙΚΑ, αποφάσισε να ξεκινήσει ο Συνήγορος του Πολίτη. Σε επιστολή του μάλιστα, προς τη διοίκηση του Ιδρύματος, ο Βοηθός του Συνηγόρου Ιωάννης Σακέλλης, ζητά τη συνεργασία της ανεξάρτητης αρχής με τις υπηρεσίες του ταμείου.

Σε μια εποχή που η πλήρης απασχόλησης μετατρέπεται σε μερική, ο τρόπος υπολογισμού των ημερών ασφάλισης θεωρείται πολύ σοβαρό θέμα, καθώς από αυτό εξαρτάται το πότε ο ασφαλισμένος θα θεμελιώσει δικαίωμα σύνταξης.


Στην επιστολή, ο Συνήγορος του Πολίτη, ξεκαθαρίζει προς το ταμείο, ότι δεν υπάρχει κάποια αναφορά πολίτη σε εκκρεμότητα για το θέμα. Η έρευνα ξεκίνησε μετά από αναφορά της Πανελλήνιας Διαδικτυακής Ομάδας Σκέψης & Παρέμβασης Λογιστών. που αφορά τον τρόπο υπολογισμού των ημερών ασφάλισης των μερικώς απασχολουμένων της αναφερόμενης στο θέμα κατηγορίας.

1. Περιγραφή του ερευνώμενου προβλήματος


Στην αναφορά υποστηρίζεται, ότι ο τρόπος υπολογισμού των ημερών ασφάλισης των μερικώς απασχολουμένων οι οποίοι:

α) απασχολούνται ανελλιπώς με σύστημα πενθήμερης εργασίας με ημερήσιο ωράριο μεγαλύτερο ή ίσο του νόμιμου ωραρίου πλήρους απασχόλησης (δηλαδή μεγαλύτερο ή ίσο των 4 ωρών) και,

β) αμείβονται με ημερήσια αμοιβή μεγαλύτερη του Τεκμαρτού Ημερομισθίου (Τ.Η) της 1ης Ασφαλιστικής ή με μηνιαία αμοιβή μεγαλύτερη του 25πλασίου του Τ.Η. της 1ης Ασφαλιστικής Κλάσης, είναι εσφαλμένος ως νομικά αβάσιμος, δεδομένου ότι σε αντίθεση με το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο, οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι ασφαλίζονται για όσες ακριβώς ημέρες απασχολούνται ανά μήνα (21,22,23). Όμως, σε περίπτωση που ασφαλίστηκαν περισσότερες ημέρες (25), αυτές ακυρώνονται με Απόφαση των Διευθυντών των υποκαταστημάτων του ΙΚΑ.

Ο τρόπος αυτός υπολογισμού, σύμφωνα με τα υποστηριζόμενα στην αναφορά, προκαλεί ποικίλες δυσμενείς επιπτώσεις στους ασφαλισμένους, όπως στέρηση 3-4 ημερομισθίων μηνιαίως και 36 - 48 ετησίως, με αποτέλεσμα να μη συμπληρώνουν τις χρονικές προϋποθέσεις για τη θεμελίωση ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Παράλληλα, αυτό συνιστά άνιση μεταχείριση μεταξύ των ασφαλισμένων.

Χαρακτηριστικά, μεταξύ των άλλων, υποστηρίζεται ότι με τον τρόπο αυτό, δημιουργείται θέμα άνισης μεταχείρισης, ανάλογα με το αν ο ασφαλισμένος έχει ημερομίσθιο μικρότερο της 1ης ειδικής ασφαλιστικής κλάσης, μεγαλύτερο της 1ης ειδικής και μικρότερο της 1ης ασφαλιστικής κλάσης, ή μεγαλύτερο της 1ης ασφαλιστικής κλάσης, αφού αναγνωρίζονται διαφορετικές ασφαλιστικές ημέρες σε κάθε περίπτωση. Για παράδειγμα, είναι δυνατόν ένας εργαζόμενος που εργάζεται μισή ώρα την ημέρα να παίρνει 25 ασφαλιστικά (διότι ασφαλίζεται με το Τ.Η. της 1ης ειδικής και εκεί το ΙΚΑ δέχεται το Τ.Η. 25) και ένας συνάδελφος του που εργάζεται 3 ώρες την ημέρα να παίρνει 20 - 22 ένσημα, γεγονός αν μη τι άλλο, άδικο.

Η Πανελλήνια Διαδικτυακή Ομάδα Σκέψης & Παρέμβασης Λογιστών ζητά την διαμεσολάβηση του Συνηγόρου του Πολίτη ώστε, «οι μισθωτοί που απασχολούνται ανελλιπώς με ημερήσιο ωράριο πλέον του 1/2 του νόμιμου ωραρίου πλήρους απασχόλησης και με ημερήσια αμοιβή μεγαλύτερη του Τ.Η. της 1ης Ασφαλιστικής Κλάσης ή με μηνιαία αμοιβή μεγαλύτερη του 25πλασίου της 1ης Ασφαλιστικής Κλάσης, πρέπει να ασφαλίζονται οι μεν αμειβόμενοι με μισθό με 25 ημέρες κατά μήνα, οι δε αμειβόμενοι με ημερομίσθιο με 24 έως και 28 ημέρες κατά μήνα.

Ο Συνήγορος του Πολίτη, από τα δεδομένα που έχει υπόψη του εκτιμά ότι, σύμφωνα τουλάχιστον με τις διατάξεις του άρθρου 18 του κανονισμού ασφάλισης του ΙΚΑ
οι μερικώς απασχολούμενοι της συγκεκριμένης κατηγορίας αναγνωρίζουν όλες τις ημέρες εργασίας που πραγματοποιούν, εφαρμοζόμενων των διατάξεων για την αναγνώριση ημερών εργασίας επί πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, και συνεπώς οι μισθωτοί του πενθήμερου συστήματος απασχόλησης που αμείβονται με μηνιαίο μισθό και έχουν συνεχή απασχόληση κατά τη διάρκεια του μήνα θα αναγνωρίζουν στην ασφάλιση του ΙΚΑ 25 ημέρες εργασίας μηνιαίως.

Ενισχυτική της παραπάνω εκτίμησης είναι η αριθμ. 2331/2003 Απόφαση του ΣτΕ.

Προκειμένου όμως να καταστεί δυνατή η συνέχιση της έρευνας, η ανεξάρτητη αρχή ζητά ενημέρωση για τα εξής θέματα:

α) πως ακριβώς αντιμετωπίζει το Ίδρυμα και στη βάση ποιου ακριβώς νομοθετικού πλαισίου την ασφάλιση της συγκεκριμένης κατηγορίας μερικώς απασχολουμένων και,

β) αν θεωρούνται σύννομες, αποφάσεις ακύρωσης/ μετατροπής της ασφάλισης καθώς επίσης και η διατυπωθείσα αιτιολογία (αναφερομένων βεβαίως και των σχετικών νομοθετικών διατάξεων στις οποίες βασίζονται).

«Το θέμα χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα σοβαρό, πολύ περισσότερο που αφορά τις ημέρες ασφάλισης άρα και τα εξ αυτών παραγόμενα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων με μερική απασχόληση, μορφή εργασίας που υπό τις παρούσες συνθήκες φαίνεται να κερδίζει σημαντικό έδαφος» αναφέρεται ενδεικτικά στην επιστολή της ανεξάρτητης αρχής προς το ΙΚΑ.


ΠΗΓΗ: www.capital.gr