Το Υπουργείο Παιδείας προχώρησε την Κυριακή -13/3/2011- στην ανακοίνωση των συγχωνεύσεων και των καταργήσεων Σχολείων της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Αποτελεί η ανακοίνωση αυτή ένα ακόμα βήμα προς την απαξίωση του δημόσιου χαρακτήρα... της εκπαίδευσης και του κοινωνικού κράτους γενικότερα εφόσον οι συγχωνεύσεις και οι καταργήσεις σχολείων σημαίνουν από τη μια υποβαθμισμένες υπηρεσίες εκπαίδευσης και από την άλλη λιγότερες έως και ανύπαρκτες προσλήψεις εκπαιδευτικού προσωπικού για τη χρονιά που έρχεται (ας ληφθεί εδώ υπόψη ότι εφέτος είναι η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά που αναβάλλεται ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ για τις προσλήψεις εκπαιδευτικού προσωπικού). Η λογική που συνοδεύει αυτή την εξέλιξη θα οδηγήσει σε σχολεία με μεγαλύτερα τμήματα και ασφυκτικές συνθήκες διδασκαλίας, που θα υποβαθμίσουν περεταίρω την ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχεται στα παιδιά μας.
Ο Νομός μας με μια πρώτη ματιά φαίνεται να μη θίγεται στο βαθμό της ισοπεδωτικής λογικής που έχει πλήξει άλλες περιοχές της χώρας λιγότερο «τυχερές». Από την άλλη όμως η αποδοχή της συγκεκριμένης λογικής τόσο από την εκπαιδευτική κοινότητα, όσο και από το σύνολο της κοινωνίας μας, προοιωνίζει δυσοίωνες εξελίξεις για τα χρόνια που έρχονται.
Είναι επομένως ευθύνη μας να αντιδράσουμε στη λογική αυτή και να συμπαρασταθούμε τόσο στην εκπαιδευτική κοινότητα που έχει εκφράσει ήδη της αντιρρήσεις της, εφόσον οι εισηγήσεις της ήταν διαφορετικές από το τελικό σχέδιο που ανακοινώθηκε σήμερα, όσο και κυρίως στις τοπικές κοινωνίες που πλήττονται από τις συγχωνεύσεις αυτές. .
Παράλληλα θα πρέπει να διασφαλίσουμε τους όρους με τους οποίους μικρά παιδιά (από 6 χρονών για τις τάξεις του Δημοτικού) θα μεταφέρονται στα σχολειά τους. Με τι μεταφορικά μέσα και με ποιους συνοδούς, με δεδομένο ότι θα πρέπει να διανύουν αποστάσεις χιλιομέτρων στις ορεινές και ημιορεινές περιοχές του νομού. Θα αφεθούν και πάλι στη μεταφορά με τα λεωφορεία του ΚΤΕΛ και χωρίς καμία πρόβλεψη για συνοδούς; Κατά πόσο εξασφαλίζει αυτή η πρακτική την ασφάλεια 6χρονων παιδιών (να επισημάνουμε εδώ ότι το πρόβλημα δεν αφορά μόνο τα υπό συγχώνευση σχολεία του νομού μας, αλλά και σχολεία που έχουν συγχωνευθεί κατά το παρελθόν).
Καλούμε και πάλι όλη την κοινωνία να αντιδράσει στις λογικές που υποτάσσουν την οποιαδήποτε κοινωνική δραστηριότητα στις υπηρεσίες των επιταγών του μνημονίου –αφού οι περικοπές δαπανών είναι το πρώτιστο μέλημα αυτής της ρύθμισης- και να διαφυλάξει το δικαίωμα των ίσων ευκαιριών στην εκπαίδευση των μαθητών που σε συνθήκες κρίσης είναι το ελάχιστο που θα μπορούσε κανείς να απαιτήσει. Όσο υποχωρούμε τόσο ενθαρρύνουμε την ασυδοσία τους.
