Της Χριστίνας Τσιορωτά
Τα μπερδέψαμε , τα μπερδέψανε , μας μπερδέψανε εν τέλει!
Το φίλοι και εχθροί του Μιχάλη Χατζηγιάννη μου έρχεται στο
νου μέρες εκλογών που διανύουμε κυρίως διότι οι υποψήφιοι θεωρώντας ότι έχουμε
κοντή μνήμη παλεύουν να βάλουν στο κεφάλι μας το καλόν και άξιον της δικής τους
επιλογής σκαριφίζοντας ότι ο νους σου μπορεί να φανταστεί αλλά και όχι!
Διαβάζω το σύνθημα της Κίνησης «μια πράξη αγάπης για την
πόλη» και σκέψεις πολλές κατακλύζουν το κεφάλι μου!
Θυμάμαι το Θωμά Θωμαΐδη που χαρακτήριζε την Έλσα
Παπαδημητρίου εχθρό της πόλεως της Κορίνθου και της απαγόρευε την είσοδο με
αιτία τις κινήσεις της βουλευτού Αργολίδας στο θέμα της υδροδότησης της
Κορίνθου από τη Στυμφαλία.
Θυμάμαι και τον Κώστα Καραμανλή ο οποίος είχε επιλέξει για
σύνθημα της καμπάνιας του της προεκλογικής τη φράση «αγαπάς την Ελλάδα;
Απόδειξη» εννοείται με ψήφο στη Ν.Δ
Και τα θυμάμαι αυτά διότι το σύνθημα της κίνησης με
παραπέμπει σε δυο συμπεράσματα.
Συμπέρασμα 1: αν αγαπάς την πόλη σου θα ψηφίσεις Κίνηση
Πολιτών. Αν δεν ψηφίσεις κίνηση δεν
αγαπάς την πόλη συνεπώς. Είσαι εχθρός της κατά το Θωμά Θωμαίδη
Συμπέρασμα 2: Θεωρείται δεδομένο πως ο Κορίνθιος αγαπά την
πόλη του. Δεν φτάνει όμως αυτό. Χρειάζεται και να το αποδείξει! Απόδειξη είναι
η ψήφος στην Κίνηση και εδώ έρχεται ο Κωστάκης ο Καραμανλής!
Ηθικόν δίδαγμαν: θα έχει ενδιαφέρον να δούμε στο τέλος, από
το ποσοστό της Κίνησης πόσοι τελικά αγαπούν αυτήν την πόλη και πόσοι είναι οι
εχθροί της! (πάντα κατά την λογική της Κινήσεως!)
