Κάθε αλλαγή στο οικογενειακό δίκαιο, επειδή αφορά ευαίσθητα ζητήματα καθοριστικά για τη ζωή των ανθρώπων, θα έπρεπε να γίνεται με εξασφαλισμένη τη μεγαλύτερη δυνατή κοινωνική και πολιτική συναίνεση.
Αυτό προϋποθέτει εξαντλητικό διάλογο, σύνθεση επιστημονικών απόψεων, συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσότερων εμπειρογνωμόνων στη διαβούλευση, ενημέρωση και πειθώ.
Το νομοσχέδιο Τσιάρα διχάζει το κοινοβούλιο και την κοινωνία. Το κυβερνών κόμμα επιμένει σε ρυθμίσεις, που δεν έχουν τη στήριξη ούτε καν όλων των βουλευτών του.
Δεν είναι κατανοητή ούτε η σπουδή ούτε το κίνητρο. Ακόμη και αν δεν έχουν βάση οι φήμες, ότι πολύ ισχυροί επιχειρηματίες με δύσκολα διαζύγια έχουν πιέσει με κάθε τρόπο για τη συνεπιμέλεια, δεν μπορεί να εξηγηθεί ορθολογικά η επιμονή της κυβέρνησης, να προωθήσει αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο, που προκαλούν κοινωνική και πολιτική ένταση.
Ο υπουργός Δικαιοσύνης δεν έχει κάνει ακόμη δεκτές τις τροπολογίες που έχουν καταθέσει η Μ. Γιαννάκου και η Ο. Κεφαλογιάννη, ενώ έχει αγνοήσει τις παρατηρήσεις ακόμη και της επιστημονικής επιτροπής της Βουλής.
Γιατί τόση βιασύνη και τόση αδιαλλαξία;
Ασφαλείς απαντήσεις δεν υπάρχουν και είναι αναμενόμενο να γίνονται εικασίες και να δημιουργείται δυσπιστία για τις ίδιες τις προθέσεις της κυβέρνησης.
Το βέβαιο είναι, ότι παρακολουθούμε μια ακόμη επίδειξη αυταρχισμού από το σύστημα Μητσοτάκη.
Δεν τους ενδιαφέρει, να πείσουν ούτε να επιχειρηματολογήσουν. Κάνουν επίδειξη πυγμής αναλαμβάνοντας ακόμη και το ρίσκο να έχουν διαρροές από τις τάξεις της ΝΔ στην ψηφοφορία.
Αδιαφορούν για τις αντιδράσεις και τις σκέψεις όσων αντιτίθενται, για τις αγωνίες μητέρων και παιδιών, θεωρώντας αποκλειστικό προνόμιό τους να καθορίζουν τη ζωή των ανθρώπων, που θα επηρεαστούν από τις προωθούμενες διατάξεις.
Έχουν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και καμία αναστολή. Αποφασίζουν και επιβάλλουν. Εχουν δείξει αρκετές φορές μέχρι τώρα, ότι είναι άτεγκτοι στην υπεράσπιση των συμφερόντων τους και των επιλογών τους.
Στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν συγκεντρωθεί όλες οι εξουσίες, από τον έλεγχο της ΕΡΤ και της ΕΥΠ μέχρι τα δημόσια έργα, οι υπουργοί είναι απλώς εντολοδόχοι των συνεργατών του πρωθυπουργού και οι αποφάσεις του Κ. Μητσοτάκη δεν εξηγούνται, ούτε καν σ αυτούς που καλούνται να τις εφαρμόσουν.
Για τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας η αναμέτρηση με τη συνείδησή τους θα γίνεται όλο και πιο σκληρή, όσο περνά ο καιρός.
