4η ημέρα καραντίνας. Καιρός γλυκύς για μήνα Νοέμβριο. Τι να πω αγαπημένο ημερολόγιο του εγκλεισμού μου; Δεν ξέρω πώς τα έφερε η κατάρα αλλά ο Κυριάκος πάλι με μάντρωσε και πάλι αναδεικνύει την ατομική ευθύνη ως κυρίαρχο όπλο κατά του Covid- 19, που έαν έβρισκα τον Κινέζο..
που του ξέφυγε από το εργαστήριο, ειλικρινά θα τον μάντρωνα μέσα σε δωμάτιο για αρκετά χρόνια,μέχρι να αποκατασταθεί το περί δικαίου αίσθημα.Με τους υπολοίπους που αποτελεί ο covid -19 'καθαρτήριο ή ευκαιρία" θα αναμετρηθώ κάποια στιγμή όταν έλθει η ώρα της κρίσης.
Ξέρω τώρα εσύ με κοιτάς εμένα ως κάτι εξωγήινο, που ακόμα πιστεύω τους Κινέζους και κάνω την Κινέζα, αλλά ένα έχω να σου πω αγαπητέ, όλος ο πλανήτης βολοδέρνει ανάμεσα στις εντατικές και στα εργαστήρια για να ανακαλύψει το εμβόλιο κατά του COVID 19 και ένα μαντατο από την Κίνα δεν έμαθα. Είναι καλά; Δεν είναι; Ομορφαίνει; Και αν είναι βρήκε εμβόλιο; Και αν βρήκαν εμείς γιατί ψάχνουμε; Όχι, αν βρήκαν να μου το πει η Σία, να ανακουφιστώ, πειραματιστώ, να το αρνηθώ ως σκεύασμα ανήθικον, κάτι να κάνω βρε αδελφέ. Δεν μπορώ να είμαι κλεισμένη,έχοντας στο σβέρκο μου τον Χαρδαλιά, τον εθνικό Σωτήρη και τον Κυριάκο που ήδη έχει αποσυντονιστεί.
Σου λέει "αν βρεθεί το εμβόλιο η ανάκαμψη θα είναι ισχυρότατη!" Τον κοιτώ, όπως κοιτά σήμερα ο καθηγητής τον server του και αντιδρώ όπως ο μαθητής όταν του λένε ''εχεις τηλεκπαίδευση"
Μια οι μάσκες τέρατα, μια οι τηλεκπαιδεύσεις, την έφαγε το μάτι την εκπαίδευση. Ξεματιάστε όλοι σήμερα, να φύγει η κακιά ενέργεια από τους υπολογιστές, να ανταμώσει ο μαθητής τον καθηγητή, να κυλήσουν δάκρυα χαράς και ενθουσιαμού,για το ΠΟΥ μπορεί να φθάσει η επιστήμη την σήμερον!
Δεύτερο lokdown.
Θίχτηκε ξαφνικά και ο Μπαμπινιώτης γιατί μιλώ αγγλικά! Γιατί έτσι θέλω αγαπητέ!
Γιατί πέθανε ο Σόν Κόνερυ και μια στέρηση την έχω.Εγκλειστη και σε καλλιτεχνικό πένθος είμαι.
Έκλεισε τα πάντα ο Κυριάκος ..Μέχρι και οι ΜΕΘ κλείνουν..Από περιστατικά. Βογγά το σύστημα πατριώτη..Γι αυτό προστατέψου γιατί δεν θα σε προστατέψει κανείς.
Σαν το κρουαζιερόπλοιο το ακυβέρνητο μέσα στο λιμάνι μας, θα γίνει η χώρα,που έσπασαν οι κάβοι και όδευε στο αλιευτικό μας καταφύγιο ..
Ωκεανός το λιμάνι!Να ένα κύμα!Είδαν το χάρο με τα μάτια τους οι βαρκούλες και τα σκαφη.
Ούτε να υποδυθείς το Κατάκολο δεν μπορείς σε αυτή την πόλη. Φεύγουν μόνα τους και τα κρουαζιερόπλοια!
Πονεμένη ιστορία διαχρονικής καραντίνας αυτή. Πώς να την δείξω τούτη την πόλη στον κόσμο με ξέπλεκα μαλλιά από την απομόνωση;
Από την άλλη, οι έμποροι είναι στα κάγκελα...της αυλής τους!
Τους έκλεισε ο Κυριάκος λες και ήταν η απόλυτη κοιτίδα του κορωνοιού και κορωνιαστήκαμε δοκιμάζοντας παπούτσια ..
Οι ανθοπώλες πνέουν τα μένεα.
Γιατί καλέ μου άνθρωπε κλείνεις τον ανθοπώλη;
Ανακάλυψες κορωνοιοφωλιά;
Ζαρζαβατικά πουλά και αυτός σαν το μανάβη!
Κλείνεις τα ανθοπωλεία ως κορωνοεστίες και έχεις ανοιχτά τα φυτώρια να πουλούν, εκτός από πράγματα που οι αγρότες θέλουν, φυτά εσωτερικού χώρου, και λουλουδια εισαγωγής, γιατί βεβαίως δεν κλείνεις ούτε τις εισαγωγές από την Ολλανδία.
Αν υποψιαστώ πως θα φτιάξω ανθοδέσμη στο φυτώριο της περιοχής για τις ονομαστικές εορτές φίλων εγκλειστων , θα μαδήσω το τελευταίο ελεύθερο χρυσάνθεμο που ήδη με κοιτά κάπως στο μπαλκόνι.
Καλέ , δώστε δικαίωμα ντελύβερυ στα λουλούδια!
Έλεος!
Να ανθίσει η καραντίνα μας. Οπως ο άλλος θέλει σουβλάκι, η άλλη μπορεί να θέλει γαρδένια να μυρίσει!
Με αυτά και με εκείνα προχωράμε τη μέρα, τις ώρες, τη ζωή..Γιατί 'το τώρα' έγινε μια απλή διαχείριση εν καιρώ πανδημίας. Η ζωή μετοίκησε γι αλλού και εμείς ανανεώνουμε το ραντεβού μαζί της μέχρι να βρούμε εκείνο τον δρόμο που οδηγεί και πάλι σε εκείνη.
Για την ώρα η ζωή μας είναι ένα μασκοφορεμένο στοπ καρε.
