Όλα θα λυθούν στους αμερικανικούς δρόμους

Κομπανιέρο Πιτσιρίκο,

Γνωστή, η φράση «αν οι εκλογές άλλαζαν κάτι, θα ήταν παράνομες».

Και μάλλον αυτό σκεφτόταν ο Trump (να τις …καταργήσει) αν δεν του έβγαινε η χθεσινή νύχτα.

Μια χαρά του βγήκε, όμως, και ουσιαστικά ούτε ο ίδιος το περίμενε. Τσάμπα πήγε και το τείχος, που στήθηκε γύρω από τον Λευκό Οίκο· τι ωραία πράγματα που ζούμε.

Οι δε απειλές του για το Ανώτατο Δικαστήριο (όπου οι Ρεπουμπλικάνοι πιστεύουν ότι έχουν πλειοψηφία 6-3 και φυσικά την …νεοαποκτηθείσα Barrett) είναι μέρος των τακτικών του, όλο αυτό το θλιβερό διάστημα που είναι Πρόεδρος και φυσικά συνέχιση των προσπαθειών να καταργηθεί η, ούτως ή άλλως, θλιβερή αστική δημοκρατία στη Δύση, επειδή αυτό θέλει η ελίτ και την τελευταία φορά που κοίταξα, αυτή αποφασίζει.

Ακόμα πιο θλιβεροί, όμως, για άλλη μια φορά είναι οι Δημοκρατικοί, που πρέπει να αποφασίσουν, ότι είναι ο καλύτερος χορηγός των Ρεπουμπλικάνων και να το κλείσουν το μαγαζάκι.

Αν δεν μπορείς να πείσεις τον κόσμο να σε ψηφίσει απέναντι σε αυτόν τον Trump, μάλλον κάπου κάνεις λάθος.

Δεν έχω καμία αμφιβολία, ότι ο Sanders θα νικούσε και το 2016 και το 2020, αλλά οι Δημοκρατικοί κάνουν τα πάντα τα τελευταία χρόνια για τον Trump. Αν περάσει από το χέρι τους, θα του δώσουν και 3η θητεία, αλλάζοντας το Σύνταγμα και την 22η Τροπολογία.

Οπότε, το μόνο που φαίνεται τώρα να απειλεί τον Trump, είναι να τα κακαρώσει.

Την στιγμή που γράφω το κείμενο, ο Biden προηγείται στη λαϊκή ψήφο και τους πιθανούς εκλέκτορες, με αρκετά μικρή διαφορά· κάτι που δεν θα αποσαφηνιστεί φυσικά πριν τις 14 Δεκεμβρίου, όταν και ψηφίζουν και εκείνοι για τον πρόεδρο.

Μην πολυδίνετε σημασία στην εικόνα, βλέποντας στην αρχή μπλε τη Φλόριδα, οι Δημοκρατικοί ξεσπάθωσαν, αλλά τους κόπηκε γρήγορα και απότομα η χαρά, μέχρι και το Οχάιο κατάφεραν και έχασαν.

Τώρα όλα παίζονται, αν και τα σενάρια για τη συνέχεια δεν είναι τόσα πολλά.

Νίκη Biden σημαίνει αστάθεια στο εσωτερικό της χώρας, από χιλιάδες οπαδούς της …Μεγάλης Αμερικής που δεν βλέπουν όλη αυτή την καταστροφή σαν καταστροφή, αλλά σαν την αναγκαία αποδόμηση των εμποδίων στο δρόμο της μέλλουσας δόξας (και λόξας).

Νίκη Trump σημαίνει αστάθεια στο εσωτερικό της χώρας, από χιλιάδες ανθρώπους που επλήγησαν τα τελευταία χρόνια από την συνεχή αποσάθρωση της αμερικανικής κοινωνίας.

Νομίζω, πως μόλις αρχίσαμε να παίρνουμε άλλη μια γεύση, του πόσο λίγο αλλάζουν οι εκλογές τα πράγματα.

Σε μια δημοκρατία, ίσως να τα άλλαζαν.

Εδώ έχουμε απλά τον καλό μπάτσο και τον κακό μπάτσο. Που είναι πάρε τον έναν και χτύπα τον άλλον.

Ο Biden δεν θα μπορεί να ελέγξει την αστυνομία, ο Trump δεν θα κάνει τίποτα για να την ελέγξει.

Επίσης, κάποιοι άλλοι προσπάθησαν να μας πείσουν αυτούς τους μήνες, ότι ο Biden δεν ήταν αντιπρόεδρος του Obama, όταν η αστυνομία θέριζε στο Ferguson και αλλού. Λυπάμαι, αλλά θυμόμαστε.

Δεν ξέρω, επίσης, γιατί πολλοί νομίζουν ότι επίκειται πραξικόπημα.

Πραξικόπημα ενάντια σε ποιον; Τον αμερικανικό λαό; Αυτό έχει συμβεί εδώ και αιώνες. Πρόσφατο σχετικά παράδειγμα η διάσωση της Wall Street από τη Γερουσία το 2008, παρά την καθολική δυσφορία των πολιτών και φυσικά το 1,5 τρισεκατομμύριο δολάρια που δόθηκαν την άνοιξη (στα χρηματιστήρια), πριν ακόμα συζητηθεί καν, αν πρέπει να ενισχυθούν οικονομικά οι πολίτες.

Οπότε τι; Πραξικόπημα ενάντια στην ελίτ; Από τους δυο επιλαχόντες της; Δεν το νομίζω.

Η ελίτ έκανε, ότι έκανε πάντοτε, ποντάρισε και στα δυο γέρικα άλογα, αν και μάλλον προτιμούσε μια άνετη νίκη Biden, γιατί η μάχη στήθος με στήθος κάπως τα περιπλέκει τα πράγματα.

Φιλική συμβουλή, τώρα, προς ηλίθιους Δημοκρατικούς που νομίζουν, ότι επειδή μια πανδημία θέρισε τις ΗΠΑ, χάρη και στην ανικανότητα που διέπει τον Trump, άρα θα είχαν στο τσεπάκι τους την προεδρία: Καλά να πάθετε, που στηρίξατε όλη σας την εκστρατεία στο πένθος των πολιτών.

Φυσικά και κουράστηκε ο κόσμος με το καθημερινό πιπίλισμα. Το πολύ το κυρ ελέησον το βαριέται και ο παπάς. Αυτός ήταν ο λόγος, που χθες δεν ήμουν σίγουρος για τον νικητή. Ο Trump υποσχέθηκε μια διέξοδο. Δεν έχει σημασία, αν είναι ψεύτικη.

Τώρα, όποιος δεν καταλαβαίνει, ότι οι 230.000 νεκροί ήταν αποτέλεσμα πολιτικών αποφάσεων, περαστικά του.

Αλλά εξίσου επικίνδυνοι είναι και εκείνοι, που θεωρούσαν, ότι πριν την πανδημία δεν είχαμε νεκρούς από πείνα, ιάσιμες ασθένειες, πολέμους, έλλειψη αξιοπρεπούς περίθαλψης, έλλειψη στέγης και από τις τεράστιες κοινωνικές ανισότητες που προκαλεί αυτό το σύστημα.

Ο θάνατος σου, η ζωή μου ήταν κάθε άλλη μέρα, οπότε γιατί να νιώθουν κάποιοι άβολα με μερικούς θανάτους παραπάνω· να δω, πότε θα το καταλάβουν πολλοί, ότι η Δύση έχει αρρωστήσει με μια άλλη πανδημία, αυτή της απληστίας, εδώ και δεκαετίες, κάτι που σημαίνει, ότι και οι ΗΠΑ είναι άρρωστες πολύ καιρό πριν νοσήσουν με κορονοϊό.

Άσε που θα φύγει ο κορονοϊός και δεν θα έχουμε με τι να ασχολούμαστε στα πολιτικά. Δεν αφήνουν να συζητηθεί τίποτε άλλο.

Μεγαλύτερη απόδειξη αυτού από το γεγονός ότι ο Biden κυρίως αναλώθηκε να επικρίνει τους χειρισμούς Trump στην πανδημία και τον Trump να χαρακτηρίζει καθημερινά …παγκόσμια συνωμοσία τον κορονοϊό, δεν υπάρχει.

Οπότε τι ωραία που στις φετινές εκλογές δεν ακούσαμε απολύτως τίποτα (παρά κάτι αόριστες αναφορές) για την κλιματική αλλαγή, την υποστήριξη των πολιτών μετά τις συνέπειες των τελευταίων μηνών, την περίφημη middle class, την περίθαλψη ή το φοιτητικό χρέος και ουσιαστικά δεν τέθηκε επί τάπητος κανένα μεγάλο ζήτημα που απασχολεί τον αμερικανικό λαό τα τελευταία χρόνια. Γιατί να τεθεί κιόλας; Δεν έχουν σκοπό να τα λύσουν, αυτοί που τα δημιουργούν.

Και είναι θλιβερότατο, να συνειδητοποιείς μόλις τώρα, ότι οι ΗΠΑ είναι μια κάπως διαλυμένη χώρα, μόνο και μόνο επειδή ο Trump δεν χάνει (αν χάσει) με πανηγυρική διαφορά.

Το σύστημα αυτό δεν πέφτει εκ των έσω, λυπάμαι. Και δεν πέφτει, απλά και μόνο επειδή πέθαναν μερικοί χιλιάδες στα νοσοκομεία. Κάθε μέρα πεθαίνουν άνθρωποι και το σύστημα μια χαρά αντέχει.

Αυτό για όσους συνεχίζουν να αναρωτιούνται, γιατί ο Trump αντέχει.

Το λάθος που κάνουν τώρα οι Ρεπουμπλικάνοι, είναι που νομίζουν, ότι η σύγχυση στον κόσμο και η συσσωρευμένη οργή είναι διαχειρίσιμη. Νομίζουν λανθασμένα, πως η αποτυχία Biden (ασχέτως αν νικήσει τελικά) είναι αυτομάτως δικιά τους επιτυχία. Δεν είναι. Κάποια στιγμή θα τελειώσει και το …παντεσπάνι.

Συνεπώς το ξέραμε πριν, το ξέρουμε και μετά τις εκλογές. Όλα θα λυθούν στους αμερικανικούς δρόμους.

Το μόνο σίγουρο είναι, ότι η φούσκα έσκασε.

Ο δυτικός τρόπος ζωής λαμβάνει πανηγυρικά τέλος, και απλά ψάχνουν τρόπο να μας το φέρουν μαλακά, μαλακά.

Ο λόγος είναι απλός.

Όχι επειδή το αμερικανικό όνειρο πέθανε, αλλά επειδή εκπληρώθηκε.

Αυτό είναι. Αυτό που βλέπετε τώρα μπροστά σας.

Αν και βρωμάει, ε;

Πάρτε, πάντως, μια ωραία τζούρα και απολαύστε το, δεν θα κρατήσει πολύ ακόμα.

Όπως έγραφε και ένας συμπατριώτης μου τον Μάρτιο, σχολιάζοντας την πανδημία και όχι μόνο:

«Είμαι 30 ετών. Η χώρα μου έχει ζητήσει από μένα να σώσω δυο φορές τις μεγάλες εταιρείες. Έχω δει πύργους να πέφτουν. Έχω δει πολέμους να ξεκινούν από ασήμαντες αφορμές και να μην τελειώνουν ποτέ. Μακελειά με όπλα. Τόσα πολλά που με το ζόρι είναι είδηση. Τώρα ένας ιός απειλεί την υδρόγειο και εμείς αναρωτιόμαστε για επιδόματα, ασφάλιστρα, θέσεις εργασίας, ενοίκια και άλλες τέτοιες ανούσιες βλακείες. Ναι, διάολε. Θέλω μια Επανάσταση».

Λίγες εβδομάδες μετά, η επιθυμία του έφτασε πιο κοντά από ποτέ. Και δεν θα ήταν η μόνη φορά. Υπομονή.

Οπότε, τώρα ήρθε η ώρα, να σας πω τον πραγματικό νικητή των αμερικανικών εκλογών και να σας αφήσω να ταλαιπωρηθείτε μόνοι σας, να βρείτε το πώς και το γιατί.

Ο μεγάλος νικητής, λοιπόν, των αμερικανικών εκλογών είναι ο σοσιαλισμός.

Με εκτίμηση,

Άρης

Υ.Γ. Αυτό που οι Έλληνες τα βάζουν μαζί μας, επειδή μπορεί να μην πάρει πόδι ο Trump, πραγματικά ανεκτίμητης αξίας. Λες και δεν ψήφισαν τον Μητσοτάκη και το ένα από τα δυο κόμματα που τους χρεοκόπησε πριν 10 χρόνια. Μάλιστα, τον έβγαλαν αυτοδύναμο, μην και τον χάσουν. Γελάω πολύ, συγγνώμη.

(Φίλε Άρη, δίνε πόνο. Άρη, τα πράγματα στις ΗΠΑ πάνε όπως τα περίμενα. Θα έχει πολύ ενδιαφέρον ο φετινός χειμώνας. Εκατομμύρια άνθρωποι να καταστρέφονται και να πέφτουν σε κατάθλιψη και ο κορωνοϊός σαν μπαμπούλας. Πόσο θα κρατήσει αυτό; Στις ΗΠΑ όχι για πολύ, ίσως και καθόλου. Στην γερασμένη Ευρώπη θα μπορούσε να κρατήσει για πάντα. Καλά, στην Ελλάδα υπάρχει εθνική αφασία· η Ελλάδα είναι μια κατηγορία μόνη της και πρέπει να μάθουμε, τελικά, αν ο κορωνοϊός κολλάει από το κουταλάκι της Θείας Κοινωνίας. Άρη, τώρα ξεκινάς. Πας σερί μέχρι την άνοιξη, που, αν τα πράγματα πάνε καλά, θα φύγω από το νησί που είμαι τώρα, για να πάρω σβάρνα τα νησιά του Αιγαίου. Τότε, θα αναλάβουν ο Ηλίας, ο Κώστας, ο Δημήτρης, η Σταματίνα - που είναι πολύ δυναμική - και τα άλλα παιδιά. Γιατί ωραίες οι διαδηλώσεις και οι αγώνας αλλά αφενός τα χόρτασα όλα αυτά και αφετέρου έχω αποφασίσει, πως η μόνη λύση είναι τα μπάνια. Καλό ξεκίνημα, Άρη. Να είσαι καλά).

ΠΗΓΗ: pitsirikos.net