Μαρίνα Αλεξανδρή
«Εμείς διαλέγουμε το δρόμο, που μας βγάζει με υπευθυνότητα από την κρίση. Στηρίζουμε την εργασία. Προτιμούμε μισθό και όχι επίδομα ανεργίας, που άλλωστε είναι πολύ μικρότερο». Τάδε έφη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας σήμερα, επιχειρώντας να προσδώσει μανδύα κοινωνικής δικαιοσύνης και αλληλεγγύης στο...
μνημονιακού τύπου, σχέδιο για την διαχείριση της οικονομικής κρίσης του lockdown.
Πρόκειται για το πρόγραμμα που παρουσίασε πομπωδώς χθες ο πρωθυπουργός, απέτυχαν να δικαιολογήσουν και να εξειδικεύσουν (ακόμη και μέσα στην αποσπασματικότητά του) οι υπουργοί του και που, στην πραγματικότητα, δεν κάνει τίποτα περισσότερο από το να διαλύει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και την αγορά εργασίας.
Το μοντέλο Μητσοτάκη-Σταϊκούρα- Βρούτση όχι απλώς δεν «μοιράζει δίκαια τα βάρη» της κρίσης, όπως επίμονα επαναλαμβάνει ο πρωθυπουργός, αλλά τα εναποθέτει μόνον στους εργαζόμενους και στις μικρότερες επιχειρήσεις με εξώφθαλμη εύνοια στους έχοντες και στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους των ελίτ.
Στα εργασιακά το σχέδιο έχει ως βασικό πυλώνα την γενική μείωση μισθών στον ιδιωτικό τομέα κατά 20% με μοναδικό δίχτυ ασφαλείας το όριο τον κατώτατο μισθό και οδηγεί σε μια χώρα ανέργων και φτωχοποιημένων εργαζομένων. Η μόνη επιλογή που, στην ουσία, έχουν οι εργαζόμενοι είναι, είτε η εκ περιτροπής εργασία με περικοπή αποδοχών είτε η απόλυση, αφού για όσους δεν μπουν στο καθεστώς μειωμένου μισθού, οι απολύσεις απελευθερώνονται πλήρως.
Η απελευθέρωση αυτή δεν υπήρχε πουθενά στις χθεσινές δηλώσεις Βρούτση, όμως η εγκύκλιος, που εξέδωσε το υπουργείο Εργασίας αμέσως μετά τις κυβερνητικές ανακοινώσεις, είναι αποκαλυπτική. Αναφέρει ρητά, πως όσες επιχειρήσεις «προβούν σε οριστική ανάκληση της αναστολής των συμβάσεων εργασίας του συνόλου των εργαζομένων τους, δεν εμπίπτουν στις διατάξεις της που αφορούν, τόσο την απαγόρευση καταγγελίας σύμβασης εργασίας για το σύνολο του προσωπικού τους κατά το χρονικό διάστημα παράτασης αναστολής συμβάσεων εργασίας και, πάντως, μέχρι την 31η Μαΐου 2020, όσο και την υποχρέωση να διατηρήσουν τον ίδιο αριθμό θέσεων εργασίας και με το ίδιο είδος σύμβασης εργασίας για 45 ημέρες από το χρόνο λήξης της παράτασης αναστολής συμβάσεων εργασίας».
Και για όσους διατηρήσουν όμως τις θέσεις απασχόλησης, το μοντέλο που επιλέγει η κυβέρνηση σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, είναι εκείνο των πλέον υπο-αμειβόμενων εργαζομένων. Το ποσοστό αναπλήρωσης του μισού χαμένου μισθού από το κράτος θα φθάνει στο 60%, όπως ισχύει στην Γερμανία, και όχι στο 85% όπως ισχύει σε χώρες όπως η Γαλλία (με κατώτατο μισθό στα 1.530 ευρώ) και η Ιταλία.
Έχει την δική του σημασία, δε, και το γεγονός πως το μοντέλο της εκ περιτροπής εργασίας έχουν την δυνατότητα να εφαρμόσουν όλες οι επιχειρήσεις, ακόμη κι εάν δεν έκλεισαν ή δεν υπολειτουργούσαν στην διάρκεια του lockdown, αρκεί να καταγράφουν μείωση του τζίρου τους τουλάχιστον κατά 20%. Μέχρι στιγμής, ωστόσο, δεν έχει ανακοινωθεί, με ποιο διάστημα θα γίνεται η σύγκριση τζίρου, ώστε να πληρείται το ένα και μοναδικό κριτήριο.
Σε ότι αφορά την «στήριξη» των επιχειρήσεων, η γκάμα των πολυδιαφημισμένων μέτρων εξαντλείται ουσιαστικά σε προσωρινές μειώσεις του ΦΠΑ κυρίως σε μεταφορές, τουρισμό και εστίαση (μειώσεις, όμως, που με πεσμένους τζίρους θα έχουν στην πράξη ελάχιστο αντίκρυσμα).
Καμία πρόνοια δεν έχει ληφθεί για άμεσες ενισχύσεις στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, πέραν των περίφημων «προγραμμάτων εγγυοδοσίας», τα οποία όμως απλώς αφήνουν την επιλογή στην… καλή πρόθεση των τραπεζών. Οι δε εμπράγματες εγγυήσεις, που ζητούν μέχρι στιγμής οι τράπεζες για να παράσχουν κεφάλαια κίνησης, αφήνουν εκτός την συντριπτική πλειοψηφία των μεσαίων επιχειρήσεων και οδηγούν στην χρηματοδότηση μόνον των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Ακόμη και η πολυδιαφημισμένη μείωση της προκαταβολής φόρου, τελικά δεν ανακοινώθηκε αλλά παραπέμφθηκε, εν είδει γενικής εξαγγελίας, στους επόμενους μήνες, ενώ και στον τουρισμό δεν προβλέπεται ούτε κατάργηση του τέλους διανυκτέρευσης, ούτε κίνητρα και μέτρα για την τόνωση της ζήτησης.
ΠΗΓΗ: tvxs.gr
