Καλά, φαντάζομαι, το έχετε καταλάβει πόσο εύθραυστα ήταν όλα, έτσι;
Ο George Carlin έλεγε, πως αρκούν 2 χρόνια χωρίς ηλεκτρισμό (σε όλο τον κόσμο) για να γυρίσουμε στη Λίθινη Εποχή.
Νομίζω, πως, τελικά, θα χρειαστούν 2 μήνες με κορονοϊό.
Τα σφιχτά δημοσιονομικά των χωρών ξαφνικά έγινε «ξοδέψτε όσα θέλετε, να σωθείτε».
Η αμερικανική κυβέρνηση εξετάζει να δώσει έκτακτο επίδομα 1.000$ σε κάθε Αμερικανό πολίτη, πιθανόν αργότερα σήμερα να μάθουμε τις λεπτομέρειες, ενώ σχεδόν έχει αποφασιστεί η δυνατότητα να ανασταλούν οι πληρωμές προς την IRS (εφορία) για 90 μέρες (από την προθεσμία της 15/4) χωρίς την επιβολή προστίμων.
Στην Ισπανία κρατικοποιούνται όλα τα ιδιωτικά νοσοκομεία της χώρας.
Στο Ιράν απελευθερώθηκαν 70.000 κρατούμενοι και στο Οχάιο τα δικαστήρια ήρθαν σε συμβιβασμό ή μετέτρεψαν τις ποινές κάποιων κρατούμενων σε κατ’ οίκον περιορισμό.
Οι νεοφιλελέδες σκατάδες, αν συνεχιστεί όλο αυτό, σε λίγες βδομάδες θα φωνάζουν, να πέσει ο καπιταλισμός.
Τι …αρρωστημένο χιούμορ που έχει η Ιστορία.
Πάντως, μην χαιρόμαστε. Δεν μας περιμένει ο σοσιαλισμός στη γωνία.
Στις δυτικές χώρες, άρχισε δειλά-δειλά να βγαίνει ο στρατός στους δρόμους, να επιβάλλεται καραντίνα στους πολίτες, έκλεισαν και θα κλείσουν όλα τα σύνορα, έχουμε απαγόρευση κυκλοφορίας κ.α.
Όλα αυτά που λέγαμε πριν μήνες, ότι σιγά μην γίνουν, τώρα γίνονται κατόπιν απαιτήσεως των ίδιων των πολιτών.
Θα δούμε, όταν τελειώσει η επιδημία, πόσα απ’ αυτά θα παραμείνουν για το «καλό» μας· να δείτε, τι έχει να περάσει αυτές τις μέρες και δεν θα πάρουμε πρέφα ούτε τα μισά, αφού πολύ φοβάμαι, ότι τίποτα δεν μένει ανεκμετάλλευτο από τους ισχυρούς, τους πραγματικά ισχυρούς του πλανήτη. Όχι, για ηλίθιους τους έχουμε.
Και δεν χρειάζεται να πούμε, ποιος θα πληρώσει το λογαριασμό, για όλα αυτά τα δολάρια που μοιράζονται αριστερά και δεξιά.
Θυμίζει λίγο 1984 η όλη κατάσταση, αλλά σιγά μην ήταν και 1917 πριν. Πραγματικά, με εκνευρίζουν κάποιοι, όταν λένε «τέλος οι πολιτικές ελευθερίες» μετά από οποιοδήποτε γεγονός. Ποιες πολιτικές ελευθερίες;
Ας πάμε να ρωτήσουμε τους κάτοικους σε Σκουριές, Βόρειο Αιγαίο, Φέργκιουσον, Λα Παζ, Σαντιάγκο, Βηρυτό (αν την συνεχίσουμε δεν θα τελειώσει η λίστα) τη γνώμη τους για τις πολιτικές μας ελευθερίες.
Πολιτικά προνόμια έχουμε. Και τα λέμε προνόμια, επειδή μπορούν ανά πάσα στιγμή να μας τα πάρουν. Αν εννοείται, λοιπόν, «τέλος τα πολιτικά μας προνόμια», τότε ναι, τελείωσαν. Η φούσκα της Δύσης, δηλαδή η αυταπάτη της «μεσαίας» τάξης, ετοιμάζεται να σκάσει. Από καιρό.
Και δεν νοούμε τον …σύντροφο κορονοϊό, ως θύτη, που ξαφνικά έγινε η μοναδική αιτία ανθρώπινου θανάτου στον πλανήτη Γη και η μόνη που πρέπει να νικήσουμε ως είδος.
Ούτε εδώ πεθαίνουν άνθρωποι από κάτι άλλο τα τελευταία 24ωρα.
Στις ΗΠΑ, πάντως, περάσαμε τα 5.000 κρούσματα και κοντεύουμε τους 100 νεκρούς, αλλά μου την έχει δώσει με το καλημέρα όλη αυτή η ψεύτικη «αλληλεγγύη» και το ενδιαφέρον για τον διπλανό ή που κάποιοι άλλοι, οι οποίοι ήταν μπουκωμένοι από τα μνημόνια, ξαφνικά θυμήθηκαν τη δημόσια Υγεία.
Τώρα που η μόνη διαθέσιμη επιλογή είναι η στήριξη στους γιατρούς, όλοι στηρίζουν τους γιατρούς και κάτι έγινε.
Ωραία στήριξη, βέβαια. Ανέξοδη και ακούραστη. Εύκολη μέχρι αηδίας.
Επ’ ευκαιρίας, μαθαίνω ότι στην Ελλάδα γιατροί και νοσηλευτές δεν έχουν μάσκες σε πολλές περιπτώσεις, οπότε καταλαβαίνει κανείς, τι έχει να γίνει στη συνέχεια, ειδικά απ’ τη στιγμή που οι πολίτες δεν νοιάζονται και ιδιαίτερα· ούτε όταν καίγεται ο κώλoς τους.
Άσε, που μόλις τελειώσει η επιδημία, ο καθένας θα τραβήξει στη γωνιά του, στο δόγμα «ο θάνατος σου, η ζωή μου».
Ο κορονοϊός έγινε επίσης (ή θα γίνει) η μοναδική δικαιολογία για όλα μας τα δεινά τα επόμενα χρόνια.
Απλά, ενημερωτικά, η οικονομία των ΗΠΑ πριν τον κορονοϊό παρέμεινε στάσιμη τους πρώτους 3 μήνες του έτους (0%), ενώ αναμένεται ύφεση 5% στους επόμενους 3 μήνες (και λόγω κορονοϊού).
Στο top-10 των χειρότερων ημερών για τα αμερικανικά χρηματιστήρια, οι δύο είναι η 12/3 και χθες όταν ο Dow Jones έπεσε 13%. Οι άλλες 8 μαύρες μέρες για τα αμερικανικά χρηματιστήρια είναι όλες στο 1987 και στο διάστημα 1929-1932.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση, άλλη μία, είναι ήδη εδώ.
Ας μην γελιόμαστε, αν λίγες μέρες καραντίνας έστειλαν την οικονομία για μπάνιο, μάλλον ήταν έτοιμη να βουτήξει από καιρό.
Μέσα σ’ όλα σκέφτομαι τους Έλληνες, που ψήφισαν επιστροφή στην κανονικότητα και η κανονικότητα είναι, να πλένονται πατόκορφα με αντισηπτικό· όπως οι Αμερικάνοι πηγαίναμε για απελευθέρωση με Sanders το 2020 και τελικά θα φάμε τους 4 τοίχους της μίνι φυλακής μας, που επιμένουμε να αποκαλούμε σπίτι.
(Αν ο κορονοϊός μας έμαθε κάτι, τότε αυτό είναι, μέχρι που μπορούν να φτάσουν οι άνθρωποι, όταν είναι απελπισμένοι. Την επόμενη φορά που θα θέλετε να κρίνετε τους ανθρώπους που έρχονται με βάρκες, τους πρόσφυγες, τους μετανάστες που διέφυγαν από - πληγωμένες από πολέμους - χώρες, να θυμάστε: εσείς παλεύατε για χαρτί υγείας).
Στο μεταξύ, στις ΗΠΑ απογειώθηκαν οι πωλήσεις όπλων και πυρομαχικών τις τελευταίες μέρες, από 65% μέχρι 180% ανά πολιτεία.
Μ@λάκα μου, που ζω. Θα χτυπάει το κουδούνι και θα τρέχουμε να πιάσουμε την χειροβομβίδα, που αγοράσαμε με έκπτωση 40% πριν μια βδομάδα. Τουλάχιστον, θα έχουμε κάτι να κάνουμε αυτές τις μέρες.
Αχ, Αμέρικα, Αμέρικα.
Με εκτίμηση,
Άρης
Υ.Γ.1 Μπορούμε να μιλήσουμε, σ’ αυτό το σημείο, για το γαμημέvο ψέμα της ευρωπαϊκής «αλληλεγγύης»; Οι Κουβανοί και οι Κινέζοι στέλνουν γιατρούς και φάρμακα, οι Ευρωπαίοι κλείνονται πίσω από τα σύνορά τους. Η Σερβία ζήτησε μάταια βοήθεια, μόνο η Κίνα θα της την παρέχει. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω οι πολιτισμένοι και φιλάνθρωποι Ευρωπαίοι. Το πετάω επίτηδες, δεδομένου ότι πριν λίγες μέρες κάτι ηλίθιοι χρεοκοπημένοι (μέσα στο ευρώ) φυλούσαν τα ευρωπαϊκά σύνορα, λες και φυλούσαν Θερμοπύλες και δεν θέλω να τους πω από τώρα, τι απάντηση θα λάβουν, όταν ζητήσουν βοήθεια από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Υ.Γ.2 Έχουμε και εδώ την εντύπωση, πως όσο έριξε η προηγούμενη κρίση τον καπιταλισμό (αυτή του 2008), άλλο τόσο θα τον ρίξει αυτή. Κάποια πράγματα θα αλλάξουν, άλλα προς το καλύτερο και άλλα προς το χειρότερο, όμως οι μεγάλες αλλαγές συνέβησαν μετά από μεγάλα γεγονότα, μόνο όταν τις επιδίωξε το πόπολο. Και το πόπολο δεν φαίνεται να θέλει. Η Ιστορία, λοιπόν, θα επαναλαμβάνεται, μέχρι να καταστεί σαφής. Αλλά όλα αυτά θα απαντηθούν εν καιρώ, πάντοτε αβέβαιο το μέλλον, μην νομίσουμε ποτέ το αντίθετο, άλλωστε ποιος περίμενε, ότι φέτος θα συσσώρευε αντισηπτικά και χαρτιά υγείας; Είπαμε, όλα τα σενάρια είναι στο τραπέζι πλέον. Αυτό δεν σημαίνει κάτι παραπάνω. Μπορεί η παγκόσμια οικονομία και υγεία να περνάνε κρίση, αλλά η ανθρώπινη βλακεία έχει την τάση ιστορικά να δικαιώνεται και κανείς δεν πρέπει να υποτιμά τον αβάλβιδο κινητήρα ενός ηλίθιου, γιατί μπορεί να λειτουργήσει και χωρίς καύσιμα. Όπως λέει και ένα ρητό, «ένας πλούσιος ηλίθιος είναι πλούσιος, ο φτωχός ηλίθιος είναι απλά ηλίθιος».
(Φίλε Άρη, δίνε πόνο. Άρη, εδώ έχουν κλειστεί στα σπίτια και κάθονται και ακούνε ακόμα τους Μπάμπηδες, αντί να τους έχουν πάρει στο κυνήγι. Περιμένουν να δουν διάγγελμα του Μητσοτάκη, για να τους δώσει οδηγίες πώς να πλένουν τα χέρια τους. Μιλάμε για εντελώς ζώα. Κοιτάνε ο ένας τον άλλον με καχυποψία, μην και έχει πυρετό. Βλαμμένοι εντελώς. Και νομίζουν, ότι είναι πανέξυπνοι και ήρωες. Τους κλείσανε στα σπίτια, τους έχουν βάλει να χειροκροτάνε στα μπαλκόνια και νομίζουν, πως κάνουν επανάσταση. Άρη, το τι γέλιο ρίχνω δεν περιγράφεται. Γράφε, Άρη, γράφε. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)
ΠΗΓΗ: pitsirikos.net
