Αγαπητό πιτσιρίκι, αγαπητές φίλες,
Ο αμπελοφιλόσοφος των τραπεζιτών και των εφοπλιστών Στέλιος Ράμφος, ο οποίος παραληρούσε τα πρώτα χρόνια της «κρίσης» ότι ζούσαμε πάνω από τις δυνατότητές μας, επειδή δανειζόμασταν από τα αφεντικά του που (εντός των δυνατοτήτων τους...
βεβαίως βεβαίως) τζογάριζαν τα λεφτά μας στα CDO και τα συναφή.
τα πρώτα χρόνια της νέας χιλιετίας, κάποια στιγμή είπε κάτι σωστό.
Σε ερώτηση της, «πώς θα αγοράζουμε φάρμακα αν πάμε στη δραχμή», τηλεπερσόνας του Σκάι του Αλαφούζου που έγινε πλούσια από την κακή ΕΡΤ, Πόπης Τσαπανίδου, «μα καλά, κύριε Ράμφο, γιατί όλα αυτά τα ωραία, δεν μας τα λέγατε τότε, που είχαμε πάρει το στραβό το δρόμο και παίρναμε διακοποδάνεια και μας τα λέτε τώρα», είχε πει, ότι δεν αρκεί, να υπάρχει κάτι καλό να πεις, αλλά πρέπει να υπάρχουν και αυτιά για να το ακούσουν.
Η αλήθεια λοιπόν είναι, ότι όλες εσείς οι απατημένες σύζυγοι του μπερμπάντη Αλέξη το τελευταίο πράγμα που θέλετε να ακούσετε τώρα είναι, ότι υπάρχει ζωή και μετά από αυτόν.
Καταλαβαίνω, ότι θέλετε να τον εκδικηθείτε και ότι για τα επόμενα πενήντα χρόνια θα κάθεστε στην καρέκλα του υπολογιστή, ψάχνοντας στο ίντερνετ τι είπε και τι έκανε για να γράψετε σχόλια στον πιτσιρίκο και να τον ειρωνευτείτε και να τον κάνετε να νιώσει άσχημα που σας πρόδωσε. Να μετανιώσει.
Λυπάμαι αλλά πρέπει να σας επαναφέρω στην πραγματικότητα.
Σας (μας) έχει χεσμένους. Έχει αλλάξει σελίδα στη ζωή του. Δεν θα είναι πια ο φλογερός ξεγράβατος αριστερός επαναστάτης της αριστερής πτέρυγας της βουλής.
Πλέον, θα είναι ξεκάθαρα αυτό που ήταν πάντα. Το κατοικίδιο των ολιγαρχών. Ο πρωθυπουργός του προτεκτοράτου.
Ξέρω, ότι όσο και αν συμφωνείτε μαζί μου η καψούρα είναι μεγάλη. Ξέρω ότι δεν θέλετε να ακούσετε τίποτα. Ξέρω, ότι την ώρα που διαβάζετε πιτσιρίκο, ακούτε στο background παλιές ομιλίες, που έλεγε ότι θα σκίσει τα καλσόν….συγγνώμη τα μνημόνια και ότι δάκρυα κυλούν στα μάτια σας αλλά κι εγώ πρέπει να εκμεταλλευτώ το βήμα που μου δίνει αυτό το παιδί με τη γλυκιά φωνή, για να πω μια από τις εκατοντάδες ιδέες που γεμίζουν το μυαλό μου τα τελευταία 6 χρόνια.
Εγώ θα την πω και ας μου πει ο πιτσιρίκος τα δικά του.
Στις 12 Νοέμβρη η ΑΔΕΔΥ έχει προκηρύξει απεργία για τους γνωστούς λόγους: Δεν μπορούμε άλλο, δεν αντέχουμε άλλο και όλα αυτά τα αδερφίστικα.
Α, στην τελευταία σειρά των αιτημάτων υπάρχει και το εξής: «Διαγραφή χρέους». Δύο λέξεις.
Αυτό που θα έπρεπε να είναι το κυρίαρχο ζήτημα στη χώρα από την αρχή της «κρίσης», μπήκε δειλά δειλά στην τελευταία σειρά των αιτημάτων 6 χρόνια μετά την έναρξη του Αρμαγεδδώνα.
Προηγείται το μισθολογικό. Αλίμονο.
Είμαι δημόσιος υπάλληλος και όλα αυτά τα χρόνια δεν έχω χάσει απεργία.
Ξέρω, ότι όλα αυτά είναι ντουφεκιές στον αέρα και ότι το μόνο που κάνουμε είναι δώρο το μεροκάματό μας στα κοπρόσκυλα που κατέχουν τη χώρα μου.
Το κάνω όμως, γιατί πιστεύω ότι αν είναι να γίνει κάτι, θα γίνει από όλους μαζί και τιμώ με αυτό τον τρόπο τις οργανώσεις στις οποίες ανήκω ώς εργαζόμενος και τους συναδέλφους μου υπαλλήλους στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα που επιλέγουν να στηρίξουν τις αποφάσεις των συλλογικών τους οργάνων.
Παράλληλα, όμως, προσπαθώ να αλλάξω τον τρόπο δράσης τους κάνοντας προτάσεις για το πως θα γίνει πιο επίκαιρος και πιο αποτελεσματικός. Σε αυτά τα πλαίσια θα πω τα παρακάτω και ας έχετε κοιμηθεί οι περισσότεροι.
Δε γίνεται, ρε παιδιά, 6 χρόνια χούντα κι εμείς να καλούμε τον κόσμο να θυσιάσει το μεροκάματό του, που αλλιώς θα το χρησιμοποιούσε να πληρώσει τη δόση του ενφια για να κάνει μια 24ωρη, μια πορεία παρωδία και ουσιαστικά μια τρύπα στο νερό.
Έλεος ρε γαμώτο.
Θες να κάνεις ζημιά στην κυβέρνηση και θα την κάνεις με μια 24ωρη που θα συμμετάσχει μετά βίας το 30%;
Τόσο δύσκολο είναι να καταλάβουμε, πως, αν θέλουμε πραγματικά να τους κάνουμε ζημιά, πρέπει να τους κόψουμε τα μπικικίνια;
Πρέπει να είσαι επιστήμονας, ρε γαμώτο, για να καταλάβεις το στοιχειώδες;
Τα λεφτά, ρε παιδιά, είναι το θέμα.
Θα το λέω και θα το ξαναλέω, μέχρι να μη σας έχει μείνει ευρώ να πληρώσετε αυτά που σας ζητάνε.
ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΠΛΗΡΩΝΕΤΕ. ΚΑΝΤΕ ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ.
Και τώρα η πρόταση στην ΑΔΕΔΥ και σε όλες τις πανελλαδικές οργανώσεις εργαζομένων:
Δε θέλετε να πείτε στα χάπατα να κάνουν στάση πληρωμών, γιατί φοβάστε δεν ξέρω κι εγώ τι.
Μην το πείτε.
Αντί να καλείτε τον κόσμο, όμως, να κάνει κάτι που δεν πιστεύει, πλέον, καλέστε τον να κάνει κάτι καινούριο και αποτελεσματικό.
Αντί για 24ωρη, προκηρύξτε μια ας πούμε δεκαπενθήμερη στάση πληρωμών.
Στάση πληρωμών σε όλα. Δημόσιο, τράπεζες, ΔΕΚΟ, παντού.
Το κάνατε στο δημόσιο με την αξιολόγηση του Μητσοτάκουλα, που η συμμετοχή ήταν μεγαλειώδης, με αποτέλεσμα ο νόμος να παγώσει.
Μας καλέσατε να παραβούμε το νόμο.
Το κάναμε και ο νόμος δεν πέρασε. Τόσο απλά.
Καλέστε τον κόσμο που φοβάται να πάει σε ολική ρήξη, να κάνει μια στάση πληρωμών συγκεκριμένης μικρής διάρκειας που και ζημιά θα κάνει στο σύστημα αναμφισβήτητα (θα λυσσάξουν οι Πρετεντέρηδες) και θα δώσει θάρρος στον κόσμο να πάει ένα βήμα παραπέρα.
Μια στάση πληρωμών μιας, δύο εβδομάδων.
Και ας πληρώσουμε ο καθένας από μας μερικά ευρώ σε προσαυξήσεις και τόκους υπερημερίας.
Η ζημιά που θα πάθουν αυτοί θα είναι ανυπολόγιστη.
Αυτές είναι δράσεις. Σύγχρονες, έξυπνες και χτυπάνε τον αντίπαλο εκεί που πονάει.
Μέχρι όμως να γίνει αυτό θα μείνουμε με την……24ωρη αγκαλιά.
Έλα πιτσιρίκε, χώσε τώρα.
(Φίλε, επειδή θέλω να διαβάσει το κείμενό μου ο κόσμος, βάλε τίτλο ΤΣΙΠΡΑΣ. Ευχαριστώ)
Γ.
(Αγαπητέ φίλε, το έχω ξαναγράψει: Παλιά έβγαζαν στις τηλεοράσεις τους παπάδες, τώρα βγάζουν τον Στέλιο Ράμφο. Η κατάντια της χώρας φαίνεται πάνω του. Δεν γράφω τίποτε άλλο, γιατί είναι και γέρος άνθρωπος. Οι 24ωρες απεργίες είναι γελοίες και συστημικές. Η χαρά του ΚΚΕ και του κάθε γραφειοκράτη. Το 2011 το αίτημα στο Σύνταγμα ήταν γενική απεργία διαρκείας. Δεν έγινε. Οι εργατοπατέρες ξεπουλημένοι, οι εργαζόμενοι κότες. Τώρα, με δυο εκατομμύρια άνεργους, θα κάνουν 24ωρη απεργία. Η ηλιθιότητα έχει τερματίσει. Σκατά στα μούτρα τους. Στάση πληρωμών έχει γίνει. Οι πολίτες δεν έχουν να πληρώσουν. Τα έσοδα μειώνονται, το χρέος μεγαλώνει, η χώρα καταρρέει. Τέταρτο Μνημόνιο ή Grexit. Αν οι πολίτες ήταν έξυπνοι θα έκαναν στάση πληρωμών από το 2010, που είχαν χρήματα. Δεν έκαναν στάση πληρωμών το 2010 και, τώρα, στο δημόσιο χρέος του 2010, ήρθε και το ιδιωτικό χρέος. Η κοινή λογική λέει, να κάνουν τώρα όλοι οι πολίτες στάση πληρωμών, ώστε να κάνει στάση πληρωμών η χώρα - έστω και τώρα - και να διαγράψει το χρέος. Δεν το βλέπω. Τώρα συζητάνε για την γενοκτονία των Ποντίων, αύριο θα πιάσουν το Μεσανατολικό. Εμένα σκασίλα μου. Δεν έχω τίποτα να χάσω. Κυριολεκτικά. Θέλω μόνο, να είμαι ζωντανός το επόμενο καλοκαίρι. Να είστε καλά. Εγώ σας ευχαριστώ.)
ΠΗΓΗ: pitsirikos.net
