Τσιμπιέμαι όλη μέρα από το πρωί ως το βράδυ, μπας και ξυπνήσω.
Ρε, να μην μπορώ να ξυπνήσω.
Δεν μπορεί, δεν γίνεται, δεν μας συμβαίνουν όλα αυτά.
Πριν λίγες μέρες, πετάει ο άλλος ο μαλάκας τον 10χρονο στη μέση της διαδρομής για ένα κωλοευρώ, και ένας ξύπνιος δεν βρίσκεται να του πει...
«τι είναι ρε αυτά που κάνεις;» και να συνεχίσει το λεωφορείο από “κει και μετά χωρίς τον οδηγό.
Αν και το ιδανικό σενάριο θα ήταν να τον δέσουν σε έναν πάσσαλο ή να τον πετάξουν στη θάλασσα, αλλά ναι ξέχασα, οι κοινωνίες μας δεν είναι πια τόσο βάρβαρες, σα δεν ντρέπομαι.
Μετά σου λένε κιόλας πως αυτή η κοινωνία δεν πρόκειται να παραδοθεί στον φασισμό.
Καληνύχτα ρε, ο φασισμός είναι ήδη εδώ χωρίς περικοκλάδες, καλή τύχη στους λίγους αθώους αυτής της χώρας καθώς οι υπόλοιποι είναι ένοχοι για διαχρονική βλακεία χωρίς ελαφρυντικά, και το χειρότερο είναι, πως θα μας πάρουν στο λαιμό τους οι ηλίθιοι.
Βάλε έναν ηλίθιο στο κέντρο ελέγχου πυρηνικού αντιδραστήρα να δεις για πότε εξαϋλώνεται η ανθρωπότητα και η Ελλάδα έχει χιλιάδες.
Αχ συγχωρέστε με που βρίζω τον περιούσιο λαό, πίνω πολύ τελευταία και μου ξεφεύγουν.
Ένας ρε δεν βρέθηκε, ένας ρε, έστω ένας με στομάχι ή καρδιά, οπότε γεμίζω αισιοδοξία, για όταν θα μας στοιβάζουν στα τρένα, δεν θα ανοίξει ρουθούνι μιλάμε.
Κοιμήσου αγγελούδι μου και όταν με το καλό ξυπνήσεις μονομιάς, θα έρθει ανάποδα ο ντουνιάς, το πολύ-πολύ να έχουμε θρηνήσει καμιά χιλιάδα θύματα ως τότε, αλλά δεν βαριέσαι, ποιος κρατάει λογαριασμό και εξάλλου μαζί μας θα τους πάρουμε;
Τουλάχιστον έχουμε την Εκκλησία που καλύπτει το τεράστιο διάκενο μεταξύ του νωτιαίου μυελού και του δόξα πατρί (please mind the gap), οπότε είμαι τρισευτυχισμένος που, για άλλη μια φορά, η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα.
Γιατί μπορεί να μην έχουμε ούτε τα αυτονόητα σαν κοινωνία, αλλά από ξωκλήσια και παπαδαριό να φαν” και οι κοκότες.
Και άμα πεις και κάτι για διαχωρισμούς, τότε σε εκτελούν στο ένα μέτρο με συνοπτικές τελετουργίες.
Πωπω… κρατήσου αγορίνα μου, ούτε στη μέση δεν είμαι και με το ζόρι μπουκώνομαι να μην αρχίσω τους εξάψαλμους και τα μανουάλια.
Αλλά το αποκορύφωμα είναι η νεκρική σιωπή, ζωή σε μας.
Η χώρα αργοπεθαίνει ή οι κάτοικοι της αργοπεθαίνουν, θα σε γελάσω, πάντως κάτι ζέχνει και ο “Ελληνας το χαβά του.
Αυτά τα 6 χρόνια δεν ήταν απλά αρκετά, ήταν κάτι παραπάνω από αρκετά, γιατί πρέπει να είσαι εγκεφαλικά νεκρός, ώστε να μην έχεις αποφασίσει τι συνέβη το 2010, οπότε είτε ξέρεις ή δεν θες να ξέρεις, τρίτη εκδοχή δεν υπάρχει μίστερ.
Να “λεγα πως δεν έχεις ακούσει τόσα χρόνια ποιες είναι οι λύσεις στα κοινωνικά προβλήματα και ποιες οι ευθύνες σου, αλλά τα “χεις ακούσει μια και δυο και δεκαδυό.
Επίσης, είμαι λιγουλάκι μεγάλος για παραμυθάκι, άσε που βλέπω τα ποντίκια να πηδάνε από το πλοίο και νοιώθω εντελώς μαλάκας, που κάθομαι με το κουβαδάκι να βγάζω τα νερά.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν δυο σενάρια στο μυαλό μου αλλά και τα δυο έχουν την ίδια κατάληξη και αν επαληθευτώ, στα παπάκια μου…να προσέχαμε.
Η μόνη διαφορά έγκειται στο αν θα σκάσει μετά το τρίτο Μνημόνιο ή λίγο πριν: οι αγορές ετοιμάζονται να μας γυρίσουν σε εθνικό νόμισμα, σε μια πλήρως κατοχική δραχμή, ή αν έχουν χιούμορ μπορούν να την πουν και ελληνικό μάρκο και να βάλουν τον Σεφερλή πρώτο τραπέζι πίστα στο χιλιάρικο.
Τρέχατε τόσα χρόνια για ένα νόμισμα που ήταν περαστικό· βέβαια, και εμείς περαστικοί είμαστε, οπότε μπράβο μας που είμαστε τόσο προχώ… κρατήσου Άρη.
Δεν είναι τόσο η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, αλλά οι όροι των αγορών που θα το διέπουν, καμία σχέση δεν θα έχει με μια συντεταγμένη έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ -που θα έπρεπε να ήταν προϊόν κοινωνικών ζυμώσεων- αλλά βλέπετε οι “Ελληνες έχουν καλύτερα πράγματα να ασχοληθούν από την ποιότητα της ζωής τους και δεν θέλουν να ακούν για επαναστατικά κτλμ γιατί, κατά βάθος, έχουν όλοι διαβάσει τον Μαρξ οπότε μια νύχτα που θα έχει ξαστεριά θα κάνουν ένα φου και θα σβήσουν το κεράκι του καπιταλισμού, και θα τους ευγνωμονούν όλοι οι λαοί στους αιώνες των αιώνων, αμήν.
Αυτό που έρχεται, λοιπόν, θα είναι μια πλήρως ελεγχόμενη χρεοκοπία, δηλαδή εγώ και εσύ θα την επωμιστούμε (βλέπετε κανέναν άλλον;), ενώ η μετάβαση θα συμβεί μέσα σε μια νύχτα με κλειστές τις τράπεζες την επομένη· τα capital controls δεν ήταν για το δημοψήφισμα (άσε που περίμεναν να βγει το ΝΑΙ) αλλά μέρος του ευρύτερου πλάνου, αυτού ντε που δεν βρήκατε λόγο να αμφισβητήσετε.
“Οσο εμείς θα τρέχουμε μάταια να σώσουμε καταθέσεις, σπίτια, μισθούς και συντάξεις από την βίαιη αναπροσαρμογή τους, οι δανειστές θα τρίβουν τα χέρια τους για το πιο πετυχημένο σχέδιο στην ιστορία του καπιταλισμού, την ισοπέδωση ενός δυτικού κράτους χωρίς να κουνηθεί φύλλο, με απώτερο σκοπό την περαιτέρω αύξηση των κερδών τους, αλλά μην τα ακούτε αυτά, γιατί είναι παλιομοδίτικα και εσείς πολύ μοντέρνοι.
Το κερασάκι στην τούρτα, όμως, θα είναι, πως οι πολίτες θα στραφούν ακόμα περισσότερο ο ένας ενάντια στον άλλον και ενάντια στους χιλιάδες πρόσφυγες που έχουν ξεμείνει σε μια τριτοκοσμική χώρα και προσφέρονται για εύκολα θύματα, ενώ θα κατηγορούν παράλληλα τα νταούλια της «Αριστεράς» για τα δεινά που τους βρήκαν· και τσουπ θαύμα, ξαφνικά σηκωμένα τα δεξιά μας χεράκια, εξάλλου το αριστερό το σπάσαμε προχθές που παίζαμε με τον Πάνο και τον Αλέξη, γιατί ο Αντώνης ήταν ατομιστής και τον στείλαμε σπίτι.
Η Σύγκλητος νίπτει τας χείρας της, τέτοιους πληβείους ούτε παραγγελιά να τους έκανε.
Μου φαίνεται πως οι “Ελληνες δεν θέλουν πια γείτονες ή φίλους, αλλά μόνο μνημόνια και τα μυαλά στα κάγκελα…
Α, και ευρώ που σε λίγο και τελειώνει και μας τελειώνει.
Καλά, και το ευρώ να παραμείνει, τι να το κάνουμε, φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο φωστήρες μου.
Δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει, τα ασφαλιστικά ταμεία στέγνωσαν τόσα χρόνια από τα καθάρματα, τα PSI και τις «υποχρεώσεις» προς τους δανειστές.
Τα λεφτά για τις συντάξεις σας τα έχουν φάει και ψάχνουν τρόπο να σας παρουσιάσουν ένα νέο, ωραίο και τσαχπίνικο ασφαλιστικό με συντάξεις του κώλου και μισθούς Παπούας.
Κανένας δεν μιλάει για το ανύπαρκτο χρέος, τους χιλιάδες νέους που απελπίστηκαν και έριξαν πίσω τους μαύρη πέτρα ή τα εγκλήματα στις πλάτες του ελληνικού λαού.
Να δω, πως θα ανοικοδομηθεί η χώρα στο μέλλον χωρίς νέους και χωρίς υποδομές, με όλα τα σκατά να συνεχίζουν να επιπλέουν.
Τίτλοι τέλους.
"Ολα όσα ξέρατε δεν έχουν πια καμία σημασία… έρχεται το επιδόρπιο που θα είναι μακράν, ότι πιο γευστικό έχετε δοκιμάσει.
Απολαύστε το, είναι το κεφάλι σας στο πιάτο".
Και ένας μαλάκας, ρε, δεν βρέθηκε να πει «κάτω τα ξερά σου από το παιδάκι ρε κάθαρμα.
Αλλά αν συνέβαινε τίποτα στο παιδάκι, τόσα δεκάχρονα υπάρχουν στον κόσμο, μην είμαστε και πλεονέκτες.
Και κανένα άγχος, εξάλλου θα επανορθώσουμε στην επόμενη ζωή.
Παρεπιπτόντως, θυμήθηκα μια ρήση του Πούτιν στην Μέρκελ όταν κάθισαν να συζητήσουν για την Ουκρανία:
«Την πρώτη νύχτα του γάμου, πέφτει το γ.....ι».
Αφιερωμένη σε όλους εμάς που περιμένουμε να μείνουμε …παρθένοι μετά το γάμο με τους βιαστές μας.
Βίο ανθόσπαρτο θα έχουμε, σαν τα κουνέλια.
Δεν πειράζει, όμως, θα τα κάνουμε όλα διαφορετικά στην επόμενη ζωή και αμελητέο το πρόβλημα πως μετά από εδώ δεν έχει…
Όλα τα λύσαμε, τέτοιες διάνοιες που είμαστε, σε αυτό θα κολλήσουμε;
Με εκτίμηση
Άρης
ΠΗΓΗ: pitsirikos.net
