Του Νίκου Μπογιόπουλου
Μπορούμε να είμαστε σίγουροι πλέον για δυο πράγματα:
Πρώτον, οι κυβερνώντες μας («αριστεροί», δεξιοί, και κεντροαριστεροδεξιοί) διαθέτουν ανεξάντλητη εφευρετικότητα όσον αφορά τους τρόπους φορολόγησης του λαού.
Δεύτερον, το καθεστωτικό πολιτικό σύστημα, ό,τι δεν κατάφερε να κάνει με τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο και τον Στουρνάρα, τώρα το προωθεί με τον Τσίπρα, τον Τσακαλώτο και τον Αλεξιάδη.
Απόδειξη: Ο,τι ανθρωποφαγικό μέτρο είχε αποφευχθεί πριν από ακριβώς ένα χρόνο, σήμερα επιστρέφει. Το μόνο που έχει αλλάξει είναι οι μηχανοδηγοί του οδοστρωτήρα.
Πέρσι ξεσηκώθηκε σάλος, όταν με εγκύκλιο της Γενικής Γραμματείας Εσόδων επιχειρήθηκε από την τότε κυβέρνηση να φορολογεί σαν εισόδημα του εργαζόμενου ακόμα και τις… δωροεπιταγές των επιχειρήσεων προς τους υπαλλήλους.
Σήμερα, και ως συνήθως με πρόσχημα τις πιέσεις της τρόικας, είναι η νέα «αριστερή» κυβέρνηση που (όπως αποκάλυψε η εφημερίδα «Αγορά») καλείται να φορολογήσει ακόμα και τις παροχές σε είδος που έχουν απομείνει αφορολόγητες από τις επιχειρήσεις προς εργαζόμενους και συγκεκριμένα:
Την παροχή τροφής στο χώρο εργασίας, τη χορήγηση γάλακτος, τη φύλαξη των παιδιών σε παιδικό σταθμό στο χώρο εργασίας, τη μεταφορά εργαζομένων στο χώρο εργασίας με δαπάνες της εταιρείας, την χορήγηση κουπονιών για εξαργύρωση σε σούπερ μάρκετ, την παροχή στολής εργασίας, την παροχή εταιρικού κινητού κλπ.
Η κατάσταση, λοιπόν, εξελίσσεται ως εξής: Σε μια χώρα που οι εγγραφές της «λίστας Λαγκάρντ» έχουν μείνει στο απυρόβλητο επί μια πενταετία, σχεδιάζονται μέτρα με τα οποία τα κουπόνια θα λογίζονται… φορολογητέα ύλη.
Εδώ που οι φόροι της «Χόχτιφ» παραμένουν ανείσπρακτοι, που τα αναγνώσματα για ενδεχόμενες φορολαμογιές της «Μερσεντές» και της «BMW» δίνουν και παίρνουν, κυκλοφορούν σκέψεις να αναγορευτεί σε «φορολογητέο εισόδημα» το γάλα που πίνει και η στολή εργασίας που φοράει ο εργαζόμενος στη δουλειά του…
Στη χώρα του αιμοσταγούς ΕΝΦΙΑ,εδώ όπου δεν υπάρχει τίποτα πιο μόνιμο από τα «έκτακτα χαράτσια», θέλουν να φορολογούνται και τα κουπόνια που μπορεί να λαμβάνουν οι εργαζόμενοι το Πάσχα για την προμήθεια αρνιού από σούπερ μάρκετ…
Ανήμερα της ψήφισης ενός πολυνομοσχεδίου που ισοδυναμεί με το «όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω», λίγες μέρες μετά την παρουσίαση ενός προϋπολογισμού που προσθέτει νέα μέτρα ύψους 4,35 δισ. ευρώ, με τις πληροφορίες που έρχονται στο φως της δημοσιότητας για την φορολόγηση ακόμα και των παροχών… σε είδος, η κυβέρνηση χέρι – χέρι με την τρόικα (που η «αριστερή» κυβέρνηση θα την έδιωχνε από την Ελλάδα) δίνουν ένα ακόμα λαμπρό δείγμα της νέας «σωτηρίας» που έρχεται.
Η «σωτηρία» τους είναι συνώνυμη με τη διαρκή «αναβάθμιση» (ποσοτική και ποιοτική) της φορολεηλασίας που βιώνει ο ελληνικός λαός.
Έτσι όπως εξελίσσεται το πογκρόμ της φοροεπιδρομής, ίσως δεν είμαστε μακριά από την στιγμή που θα φτάσουν να φορολογούν ακόμα και τις φιλικές ή τις συγγενικές σχέσεις. Μην το θεωρείτε απίθανο. Αν είναι «φορολογητέα ύλη» η δωροεπιταγή για το σούπερ μάρκετ, τότε γιατί να μην φορολογούνται ακόμα και τα δώρα που ανταλλάσουν οι άνθρωποι μεταξύ τους στις γιορτές. Γιατί να μην φορολογήσουν ακόμα και το χαρτζιλίκι που μπορεί να δίνει ο πατέρας στον γιο, ο θείος στον ανιψιό και ο παππούς στον εγγονό.
Οι αποκαλύψεις ότι σχεδιάζουν να φορολογήσουν τον εργαζόμενο ακόμα και επειδή… μετακινείται για να πάει στη δουλειά του (μέχρι και φόρο στις θέσεις στάθμευσης στο χώρο εργασίας σκέφτονται να βάλουν) έρχονται λίγες μέρες μετά την κατάθεση του σχεδίου του προϋπολογισμού.
Και έρχονται να προστεθούν στους επιπλέον φόρους ύψους 49 δισ. ευρώ που περιλαμβάνονται στον προϋπολογισμό και που ως συνήθως στη συντριπτική τους πλειοψηφία βαραίνουν τα λαϊκά στρώματα.
Αυτό στη γλώσσα του κ.Τσίπρα και του κ.Τσακαλώτου λέγεται «κοινωνική δικαιοσύνη»! Αλλά η «κοινωνική τους δικαιοσύνη» δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από την «φορολογική δικαιοσύνη» του κ.Στουρνάρα, την περίοδο που ήταν εκείνος υπουργός Οικονομικών και διατεινόταν ότι ο λαός «δεν» υπερφορολογείται…
Πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη, ότι αυτοί οι σχεδιασμοί για νέους φόρους σε ό,τι κινείται και σε ό,τι αναπνέει, έρχονται να προστεθούν σε μια υπερδεκαετή περίοδο ανελέητης φορολόγησης. Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά:
Αν εξετάσουμε την περίοδο της τελευταίας δεκαετίας, από το 2006 έως και το 2016 οι φόροι που κλήθηκε να πληρώσει ο ελληνικός λαός ξεπερνούν σωρευτικά το μισό τρισεκατομμύριο ευρώ! Το αστρονομικό αυτό ποσό των 500 δισ. ευρώ που κατέβαλε σε φόρους ο λαός την δεκαετία προ και μετά Μνημονίων είναι σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερο από ολόκληρο το ΑΕΠ της χώρας! Είναι σχεδόν δυο φορές μεγαλύτερο από ολόκληρο το δημόσιο χρέος της χώρας!
Το σίγουρο είναι, ότι αυτά τα λεφτά δεν επέστρεψαν ποτέ στο λαό. Ούτε σε μισθούς πήγαν, ούτε σε συντάξεις, ούτε σε πρόνοια, ούτε στην Παιδεία, ούτε στην Υγεία, ούτε πουθενά. Πήγαν και πάνε σε προνόμια, σε επιδοτήσεις και σε ενισχύσεις για τους λίγους εντός της χώρας, πήγαν και πάνε σε τόκους για δανειστές και τοκογλύφους εντός και εκτός της χώρας.
Είναι προφανές, ότι η κυβέρνηση της πρωτοδεύτερης φοράς «Αριστεράς», που υποσχόταν ότι όλα αυτά θα τα άλλαζε, συνεχίζει και εντείνει μια πολιτική που συνηθίσαμε κατά την μνημονιακή περίοδο να ακούμε, ότι ισοδυναμεί με φοροληστεία … οθωμανικού τύπου.
Αλλά αν είναι έτσι, τότε (και μάλιστα την ώρα που οι κυβερνώντες έχουν το θράσος να κουνάνε το δάκτυλο στο λαό λέγοντάς του, ότι ο λαός τους ψήφιζε γνωρίζοντας ότι θα του επιβάλουν αυτά τα μέτρα) ας έχουμε υπόψη μας κι εκείνο που έλεγε ο Ρήγας, για το πώς ονειρεύονταν να χτίσουν οι Έλληνες την πατρίδα τους, διώχνοντας τους Οθωμανούς:
«Όταν η Διοίκησις βιάζη, αθετή, καταφρονή τα δίκαια του λαού και δεν εισακούη τα παράπονά του, το να κάμη τότε ο λαός ή κάθε μέρος του λαού επανάστασιν (….) είναι (το) πλέον ιερόν από όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητον από όλα τα χρέη του».
ΠΗΓΗ: enikos.gr
